Το σύστημα δεν επιδέχεται γιατρειάς χρειάζεται εκθεμελίωση
Το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών ή μάλλον το προμελετημένο έγκλημα, έφερε με εντελώς ωμό τρόπο στην επιφάνεια την κατάσταση της χώρας σε αντίθεση με τα παραμύθια της κυβέρνησης και των άλλων συστημικών πολιτικών δυνάμεων.
Τα Τέμπη είναι η φυσιολογική κατάληξη της πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού, της ιδιωτικοποίησης όλων των τομέων του δημοσίου, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, του δημόσιου συστήματος υγείας, και της Παιδείας και ότι παρέμεινε στο δημόσιο υποβαθμίστηκε σε πρωτοφανή βαθμό με την αποστράγγιση του από πόρους και την αποψίλωση του από προσωπικό. Η επίθεση στην εργατική τάξη και το λαό ήταν πρωτοφανής.
Στη χώρα μας η εφαρμογή του νεοφιλελευθερισμούέγινε μέσω των μνημονίων για τη σωτηρία υποτίθεται της χώρας από τη χρεοκοπία και τα αποτελέσματα της ήταν τραγικά σε κάθε έκφανση της δραστηριότητας και της ζωής του ελληνικού λαού. Τραγικό περιστατικό αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων είναι και το δυστύχημα των Τεμπών.
Αφού δαπανήθηκαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ για τους σιδηροδρόμους, αφού διαλύθηκε ο ΟΣΕ, κόπηκε κομμάτια και ιδιωτικοποιήθηκε για μερικά εκατομμύρια ευρώ φτάσαμε στη σημερινή τραγική κατάσταση του. Το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι τυφλό, δίκτυο της εποχής προ πολλών δεκαετιών χωρίς όμως τα θετικά στοιχεία που τότε το κινούσαν, δίκτυο που καθυστέρησε η σηματοδότηση του για να μοιραστεί η πίτα χωρίς γκρίνιες σε όλους τους ημετέρους διαπλεκόμενους αλλοδαπούς και εγχώριους.
Η Πολυδιαφημισμένη πρωταθλήτρια χώρα της Ευρώπης στην ψηφιοποίηση είναι η μοναδική χώρα με τυφλά τρένα στην Ευρώπη.
Ήταν προγραμματισμένο ο πρωθυπουργός να επισκεφθεί το κέντρο τηλεδιοίκησης και σηματοδότησης του σιδηροδρομικού δικτύου Βορείας Ελλάδας, ενώ είχε ήδη ανακοινώσει την αναβάθμιση των σιδηροδρομικών δικτύων της Θεσσαλίας, τη σύνδεση με το λιμάνι του Βόλου κ.α. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς αντίθετη από τις προεκλογικές εξαγγελίες του Πρωθυπουργού. Όλα όσα δεν γνώριζε η κυβέρνηση τα γνώριζε και τα κατήγγειλε η κοινωνία. Η κοινωνία βοούσε, τα ατυχήματα και οι δυσλειτουργίες πλήθαιναν και η κυβέρνηση διαβεβαίωνε για τις μεγάλες προόδους που επιτελούνταν. Πλήθος παρεμβάσεων του συνδικαλιστικού κινήματος των σιδηροδρομικών με σαφείς αναφορές στην κατάσταση του σιδηροδρόμων και επικέντρωση στους κινδύνους για τη ζωή και την ασφάλεια επιβατών και εργαζομένων, απεργίες με συγκεκριμένα αιτήματα. Κανείς δεν συγκινήθηκε.
Κανένας εισαγγελέας δεν διέταξε έρευνα για τις δεκάδες καταγγελίες πολιτών, τις υπηρεσιακές αναφορές εργαζομένων του σιδηροδρόμου και των εκθέσεων της ΡΑΣ που αφορούσαν στις αφύλακτες διαβάσεις, την ανύπαρκτη λειτουργία της σήμανσης, την υποστελέχωση και το εντελώς τα ασυντήρητο δίκτυο.
Αντίθετα στηριζόμενοι οι δικαστές στο νομό Χατζηδάκη έβγαλαν τις απεργίες παράνομες και καταχρηστικές καταπνίγοντας η φωνή των εργαζομένων.
Η δικαιοσύνη με την τεράστια επιλεκτικότητα που τη διακρίνει διέταξε πάραυτα έρευνα για τις αναρτήσεις του Παύλου Πολάκη που ήταν υποτίθεται κίνδυνος για τη δημοκρατία, ενώ οι αναρτήσεις έλεγαν, έστω με ασυνήθη και ‘‘άκομψο»’’ για τα ισχύοντα στο πολιτικό σύστημα της χώρας στις μέρες μας, την πραγματικότητα, αφού κατονόμαζαν τη διαπλοκή δικαστών, δημοσιογράφων και οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Μέχρι και πρόβλεψη εισαγγελέως υπήρξε ότι ενδεχόμενη προσπάθεια Πολάκη να δημιουργήσει κόμμα θα είναι αντίθετη με το σύνταγμα και θα απαγορευτεί.
Οι ταξικού χαρακτήρα αντιλαϊκές αποφάσεις της δικαιοσύνης είναι πολλές καθώς και η διαπλοκή της και η εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων και κυβερνητικών επιδιώξεων. Αθώο προτείνει για παράβαση καθήκοντος τον Νίκο Παππά η εισαγγελέας ομόφωνα ένοχο τον κρίνει το δικαστήριο. Αθώους προτείνει η εισαγγελέας τους Παπαγγελόπουλο και Τουλουπάκη, ένοχο τον Παπαγγελόπουλο κρίνει το δικαστήριο. Οι εκλογικές ανάγκες της Νέας Δημοκρατίας ενόψει των εκλογών είναι προφανείς στην υπόθεση αυτή. Το κορυφαίο παράδειγμα όμως είναι η με πρωτοφανή για την ελληνική δικαιοσύνη ταχύτητα του Αρείου Πάγου να βγάλει απόφαση με συντριπτική πλειοψηφία και να νομιμοποιήσει πλειστηριασμούς 700 χιλιάδων λαϊκών κατοικιών και μικροϊδιοκτησιών, καθώς επίσης και η απαγόρευση όλων των απεργιών των εργαζομένων ενώ οι πλειστηριασμοί των κατοικιών τους είναι καθόλα νόμιμοι. Η καταγραφή στις απόψεις των Ελλήνων για την διαφθορά στη δικαιοσύνη με ποσοστό 75% από τη δημοσκόπηση της Publicissue είναι απόδειξη για τα παραπάνω.
Αξιοσημείωτη και ιδιαιτέρως ενδεικτική είναι όμως και η σπουδή του Τσίπρα να θέσει τον Πολάκη εκτός των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ. Δείχνει την απόφασή του να κόψει με το μαχαίρι τις παραφωνίες, τις οποίες τοποθετήσεις εκτός γραμμής, να τον ενσωματώσει δηλαδή απόλυτα όχι μόνο στην ουσία της πολιτικής που εφαρμόζει πράγμα που έχει ήδη συντελεστεί, αλλά και στο κλίμα ομοθυμίας και σύμπνοιας και τρόπου άσκησης της κριτικής στους αντιπάλους. Στις σημερινές συνθήκες ρευστότητας του πολιτικού συστήματος, εκρηκτικής δυσαρέσκειας και τις ερχόμενες εκλογές να διοργανώνονται μέσω της απλής αναλογικής κανείς δεν μπορεί να προδικάσει ποια κυβέρνηση είναι δυνατόν να δημιουργηθεί. Την ώρα που ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους πιέζουν για να ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο, να αρχίσει η εξόρυξη υδρογονανθράκων και να κλείσουν κατά το δυνατόν οι αντιθέσεις και αντιπαραθέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας η χώρα είναι πολύ πιθανόν να οδηγηθεί σε επώδυνους συμβιβασμούς και αυτό δεν είναι δυνατόν να το αναλάβει ένα κόμμα αλλά μία τρικομματική κυβέρνηση, ίσως.
Η τραγωδία των Τεμπών, οι πλημμύρες και ότι επέφεραν, οι πυρκαγιές και οι καταστροφές σε κάθε χιονιά, οι υποκλοπές τηλεφωνημάτων και των επικοινωνιών της μισής Ελλάδας από την ΕΥΠ που ήταν υπό την εποπτεία του Πρωθυπουργού, η διαφθορά και η ηθική σήψη είναι πρωτοφανή. Η μεγάλη φτώχεια από την πλευρά της πλειοψηφίας των εργαζομένων και τα αμύθητα πλούτη των επιχειρηματιών είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζεται, του νεοφιλελευθερισμού. Και επειδή ορισμένοι Θα δράξουν την ευκαιρία να επιτεθούν στο νεοφιλελευθερισμό τον οποίο οι περισσότεροι από αυτούς υπηρέτησαν κάνοντας αναφορά σε μία νέα κεϋνσιανή πολιτική και σε μεταρρυθμιστικά μέτρα, λέμε ακριβώς ότι αυτή την πολιτική ο νεοφιλελευθερισμός αντικατέστησε ως μοναδική δυνατότητα του καπιταλισμού να ξεπεράσει την κρίση του. Αυτό δεν έγινε μπορετό και πλέον δεν μπορεί, από ότι όλα δείχνουν, να γίνει. Η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος είναι συνολική καλύπτει όλους τους τομείς και τα μέσα για την ανάταξη της φαίνεται στην καλύτερη περίπτωση να έχουν εξαντληθεί.
Η χώρα πρέπει να γυρίσει σελίδα η εργατική τάξη και ο εργαζόμενος λαός πρέπει να βάλουν τέρμα στην κυριαρχία των δυνάμεων του κεφαλαίου και να έρθουν στη διακυβέρνηση της χώρας τα συμφέροντα της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας, η υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων τους, η υπεράσπιση των αδυνάτων, η προστασία του περιβάλλοντος και της ζωής, ένα πιο φωτεινό μέλλον.
Στις ερχόμενες εκλογές αυτό που πρέπει να αναδειχθεί ως κεντρικό πρόβλημα και να απαντηθεί θετικά μέσω της ψήφου δεν είναι αν η Νέα Δημοκρατία θα ηττηθεί, αν θα ηττηθεί ή θα νικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ κι αν το ΠΑΣΟΚ θα διατηρήσει τα ποσοστά του, ούτε αν τη δυσαρέσκειά θα τη συγκεντρώσει το ΜέΡΑ, αυτό μικρή σημασία έχει, αλλά αν οι αναγκαίες προϋποθέσεις για τη ριζική αλλαγή θα πάνε ένα βήμα πιο μπροστά, Η διαμόρφωση πλατιού εργατικού και λαϊκού κινήματος ανατροπής και η πολιτική και ιδεολογική προετοιμασία των εργαζομένων. Τότε ο στόχος θα έρθει πλησιέστερα.
Γεράσιμος Αραβανής