H Υποψήφια Βουλευτής Λάρισσας με το Mέρα25 Ηρώ Διώτη μίλησε στην εκπομπή του Χρήστου Τσούτση στο ίδιο έργο θεατές, σχολιάζοντας το θέμα των ημερών το τραγικό δυστύχημα με το τρένο στα Τέμπη.
Το θέμα έχει τρεις διαστάσεις. Η πρώτη διάσταση είναι η ανθρώπινη, καθώς μιλάμε για ένα μεγάλο σοκ των ανθρώπων, υπάρχει ένα πένθος για τους νέους ανθρώπους που χάθηκαν, γονείς, σύντροφοι, γιοί και κόρες και αυτό από μόνο του είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να σηκώσει κάποιος, έχετε το πένθος είναι ασύλληπτο.
Η πόλη της Λάρισας σήκωσε όλο αυτό, με την παρουσία των γονιών οικείων και συγγενών στην πόλη, οπότε υπάρχει αυτή η ανθρώπινη διάσταση, ακόμα γίνονται τακτοποιήσεις σωρών και κηδείες νεκρών.
Μία άλλη διάσταση δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος αν δεν μένει στην περιοχή, είναι το πόσο σκοτεινοί είναι οι άνθρωποι λόγω του πένθους και της οργής που επικρατεί, αλλά το πόσο μέρος της δικής μας καθημερινότητας είναι το τρένο, καθώς ήταν μέρος της πόλης.
Ο σιδηρόδρομος και οι γραμμές περνούσαν μέσα από την πόλη και υπάρχουν άνθρωποι που ζουν ολόκληρα χρόνια από το σταθμό, πήγαιναν στις δουλειές τους με αυτό.
Η Λάρισα ήταν κόμβος για όλη την Ελλάδα, ήταν ένα κομβικό σημείο για την ίδια τη ζωή της πόλης, οπότε αυτό σαν γεγονός είναι σαν κάποιος να έχει με κάποιο βίαιο τρόπο αφαιρέσει ένα κομμάτι της πόλης και αυτό είναι κάτι που προστίθεται στο συλλογικό τραύμα της χώρας.
Η τρίτη διάσταση και το πιο συγκλονιστικό εκτός από τους θανάτους που από μόνο του είναι τρομακτικό και τραγικό είναι πως πρόκειται για ένα προδιαγεγραμμένο περιστατικό.
Όταν αυτό συμβαίνει δεν μπορεί κάποιος να το κουβαλήσει εύκολα.
Δεν μπορεί να κρύψει κανείς το γεγονός πως για όλα αυτά υπήρχαν προειδοποιήσεις, δεν μπορεί να κρυφτεί το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι μιλούσαμε πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια, οι αποκαλύψεις από έρευνες που είχαν γίνει από ανεξάρτητους δημοσιογράφους και ανεξάρτητες ομάδες, δεν μπορεί να κρυφτεί η ίδια η πορεία του σιδηροδρόμου η οποία με έναν εκκωφαντικό και τρομακτικό συνάμα τρόπου έσκασε στις 28 Φεβρουαρίου.
Για αυτό λέω ότι υπάρχουν τρεις διαστάσεις, οι οποίες στο τέλος της ημέρας βαραίνουν πάνω σε αυτή την τραγωδία.