Η δημοσιογράφος, συγγραφέας και υποψήφια Βουλευτής νομού Θεσπρωτίας με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Άννα Στεργίου μίλησε στην εκπομπή του Βασίλη Ιωάννου στον Prisma 91,6.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, υπογράμμισε πως η σημερινή γιορτή γίνεται κάτω από την σκιά μιας τραγωδίας. Την ημέρα της γυναίκας την θεωρώ πάντα μία ημέρα περισυλλογής. Οι γυναίκες το 1857, οι εργάτριες στην Κλωστοϋφαντουργία στη Νέα Υόρκη ξεκίνησαν έναν αγώνα για να μπορούν να ζουν με αξιοπρεπή μεροκάματα και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας.
“Αυτός ο αγώνας άργησε πάρα πολύ να δικαιωθεί. Στην Ελλάδα οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου το 1952, ήταν ένας αγώνας δρόμου για να μπορέσουν να αποκτήσουν τα αυτονόητα.
Δυστυχώς τα αυτονόητα δεν τα έχουμε κατακτήσει μέχρι και σήμερα και το λέω αυτό γιατί οι γυναίκες εξακολουθούν να σηκώνουν ένα πολύ μεγάλο βάρος, είτε δουλεύουν μέσα είτε έξω από το σπίτι γιατί δεν τελειώνει ποτέ η δουλειά τους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι και οι σύγχρονοι μπαμπάδες δεν έχουν συμβάλει πολύ στο να τους βοηθούν αλλά δεν είναι μόνο έτσι.
Χρειάζονται δομές και από την αυτοδιοίκηση και το κράτος καθώς 137 γυναίκες δολοφονούνται καθημερινά μόνο και μόνο λόγω του φύλου τους.
Σήμερα βγήκε στην επιφάνεια μία ιστορία στα Γιάννενα, καθώς ένας επιχειρηματίας έίχε πετάξει τη γυναίκα του μέσα στην Λίμνη μαζί με άλλα άτομα, μόνο και μόνο επειδή του είπε ότι και να χωρίσουν αυτή θα κρατήσει το παιδί.
Η συγκεκριμένη γυναίκα έφτιαξε και πάλι τη ζωή της, παντρεύτηκε ξανά, το σοκ όμως ότι ο άντρας που αγαπάς σε πετάει στη λίμνη μόνο και μόνο ότι του ανακοίνωσες ότι είσαι έγκυος και θα κρατήσεις το παιδί δεν νομίζω να μην την ακολουθεί σε όλη της την ζωή παρόλο που ο άνθρωπος αυτός καταδικάστηκε.
Υπάρχουν γυναίκες που έχουν φτάσει σε διοικητικές θέσεις σε ανώτατο επίπεδο , προσωπικά είχα την ευθύνη να μου εμπιστευτούν άντρες διοικητικές θέσεις, όπως να είμαι διευθύντρια σε ιστοσελίδα, όμως ακόμα σε ένα μεγάλο μερίδιο του τύπου με εξαίρεση τα περιοδικά οι άντρες εξακολουθούν να έχουν θέσεις ηγετικές, στο κομμάτι της διοίκησης των επιχειρήσεων είμαστε και πάλι πίσω καθώς οι γυναίκες που έχουν τα εργασιακά προσόντα καλύπτουν μόνο το 30% των θέσεων.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε και στον νόμο για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια, λέγοντας πως ο νόμος δημιούργησε περισσότερα προβλήματα από όσο ήθελε να λύσει.
Αυτό το λέω γιατί έχω κορίτσι με τον πρώην άντρα μου με τον οποίον έχουμε άψογες σχέσεις.
Τα παιδιά όμως τη μία μέρα μπορεί να έχουν να πάνε σε ένα παιδικό πάρτυ, ή να πάνε να δούνε ένα φίλο τους δεν σημαίνει ότι πρέπει να τα δει ο πατέρας σου η μάνα τους την ίδια ώρα στον ίδιο βαθμό.
Είναι σαν να αγνοούμε το δικαίωμα των παιδιών με ποιους θέλουν να πάνε και τι θέλουν να δούμε.
Σχολιάζοντας στην κεντρική πολιτική σκηνή και αν το τραγικό συμβάν με το τρένο θα επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις, απάντησε πως όλα τα πράγματα στην πολιτική είναι προσθετικά.
Αυτό ήταν απλώς το κερασάκι σε μία πολύ κακή τούρτα. Αυτό το λέω γιατί σέβομαι απόλυτα τον πόνο των ανθρώπων που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους και το πολιτικό σύστημα θα πρέπει να κάνει αλλαγές.
Υπήρξαν προβλήματα από όλες τις κυβερνήσεις, όμως υπάρχει ένα αλλά, στο τι έκανε τα 3,5 χρόνια η κυβέρνηση η οποία υποτίθεται έκανε επιτελικό κράτος, κρυφάκουγε για τους πάντες. Δεν είχε μάθει ποτέ ο πρωθυπουργός μας ότι έχουμε πρόβλημα με τα τρένα;
Με αυτό θέλω να πω ότι πρέπει και εμείς να αλλάξουμε νοοτροπία τους πολίτες, καθώς και το πολιτικό σύστημα πρέπει να θέσει τα ζητήματα ασφαλείας.
Η Νέα Δημοκρατία μιλούσε για ιδιωτικοποιήσεις, θεωρούσε ότι θα γίνει παράδεισος των ιδιωτικοποιήσεων.
Όμως αυτές όταν δεν έχουν ένα πλαίσιο και έναν έλεγχο οδηγούν σε αυτά τα ολέθρια αποτελέσματα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βαρύνεται με το θέμα της ακρίβειας, το ελληνικό νοικοκυριό τραβάει τα μαλλιά του κάθε φορά που πηγαίνεις στο σούπερ μάρκετ, άρα λοιπόν Όλα αυτά μαζί μαζί με το υψηλό κόστος ρεύματος, την αύξηση του κόστους ζωής.
Όλο αυτό το πράγμα δυστυχώς αγγίζει και μερικούς συναδέλφους μου που επειδή είναι μεγαλοστελέχη και δεν είναι ο απλός συνάδελφος ο οποίος προσπαθεί να κάνει καλά τη δουλειά του στην ενημέρωση δεν δείχνουν την ολοκληρωμένη εικόνα αλλά μερικούς δείκτες, οι οποίοι μπορεί να πηγαίνουν καλά, όμως οι δείκτες στα οικονομικά μας είναι χάλια.
Αυτό δεν το λέω μόνο για το νοικοκυριό αλλά και για τα μακροοικονομικά.
Επομένως η ιστορία των Τεμπών είναι ένα κερασάκι μιας πολύ κακής διαχείρισης και σε έναν άνθρωπο ο οποίος βάφτισε επιτελικό κράτος μία παρέα ανθρώπων, οι οποίοι κυβερνούν κόντρα σε κάθε δημοκρατικό θεσμό και με εκτροπή στους θεσμούς, διότι δεν παρακολουθείς τους πάντες αν θες να λέγεσαι πρωθυπουργός αλλά σκέτο ωτακουστής.