Καλεσμένη στην ραδιοφωνική εκπομπή του Χρήστου Tσούτση “Στο ίδιο έργο θεατές” που μεταδίδεται καθημερινά στις 12:00 το μεσημέρι από τον Prisma 91,6 ήταν η Τζένη Κοίλια-Ταπρατζή, επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Aρταίων.
Εκλεγήκαμε με το νόμο του Κλεισθένη και την απλή αναλογική στα δημοτικά συμβούλια, κάτι που δυστυχώς δεν ζήσαμε ποτέ εξαρχής, γιατί με πλαστές πλειοψηφίες και αποφάσεις οικονομικών επιτροπών και Ποιότητα Ζωής δυστυχώς παίρνονταν οι αποφάσεις όλα αυτά τα χρόνια.
Άρα λοιπόν ο ρόλος της αντιπολίτευσης στο δήμο Αρταίων κατέληξε να είναι “διακοσμητικός” και οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι ο ρόλος της αντιπολίτευσης δεν είχε αυτόν που του είχε τάξει ο προηγούμενος νόμος της αυτοδιοίκησης, δηλαδή τον ρολό της απόφασης σε πράγματα τα οποία όφειλε να έχει, είτε αυτά λέγονται έργα της καθημερινότητας, μεγάλα αναπτυξιακά έργα η θέματα που θα έπρεπε το δημοτικό συμβούλιο να συζητά.
Άρα λοιπόν εδώ και τέσσερα χρόνια συμμετείχαμε σε ένα δημοτικό συμβούλιο το οποίο ασχολιόταν με προβλήματα ήσσονος και όχι μείζονος σημασίας. Έχουμε φτάσει στο σημείο αυτό που θεωρούμε ότι ο δήμος μας έμεινε πίσω από μεγάλα έργα ανάπτυξης, από μεγάλα έργα καθημερινότητας στους συνδημότες μας, από έργα Κοινωνικής Πολιτικής, μία άλλη φιλοσοφία διοίκησης που εμείς πρεσβεύουμε, μία συμμετοχική διοίκηση και κάτι διαφορετικό από αυτό το οποίο πρεσβεύουμε σήμερα.
Αναφερόμενη στην πρωτοβουλία συνεργασία στις παρατάξεις της με αυτήν Του πρώην Δημάρχου κ. Παπαλέξη η κ. Ταπρατζή είπε πως προχωρήσαμε σε κάτι καινοτόμο. Θεωρώ πως κάναμε την αρχή όχι μόνο για την Ήπειρο αλλά ήμασταν από τις πρώτες παρατάξεις πανελλαδικά που καταφέραμε κάτι τέτοιο δίνοντας ένα μήνυμα συνεργασίας.
Ένα μήνυμα συνεργασίας από τα κάτω προς τα πάνω, γιατί πρέπει να καταλάβουμε και το ρόλο που πρέπει να έχει ιδιαίτερα ο πρώτος βαθμός της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εμείς θέλουμε να δείξουμε ότι μόνο με συνεργασίες ανθρώπων που αγαπάνε τον τόπο τους και έχουν ένα διαφορετικό όραμα και θέλουν να το δουν αλλιώς μπορούν να ξεκινήσουν από τα κάτω.
Με τον Γιάννη Παπαλέξη που ήταν πρώην Δήμαρχος συναποφασίσαμε ότι οι παρατάξεις μας σε πρώτη φάση θα πάνε σε συνεργασία μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και δώσαμε ένα άλλο μήνυμα.
Εμείς λέγαμε ότι χωρίς προαπαιτούμενα καλούμε σε αυτή τη συνεργασία όλες τις δυνάμεις του τόπου μας. Τους αγρότες, υπαλλήλους, νέους, ώστε να συνδιαμορφώσουμε μαζί ένα σχήμα αυτοδιοικητικό, το οποίο με αξιώσεις θα πάει στις εκλογές του 2023.
Οι πρώτες αντιδράσεις της κοινωνίας που έπρεπε να δώσουμε σημασία ήταν εξαιρετικά σημαντικές.
Δεν θα ξεχάσω τις πρώτες μέρες όταν βγαίναμε στο δρόμο και όλοι μου έλεγαν μπράβο, αυτό είναι τοπική αυτοδιοίκηση και αυτό πρέπει να κάνετε.
Στην πορεία μας ακολούθησαν και άλλοι άνθρωποι από άλλες παρατάξεις οι οποίοι συμπορεύτηκαν μαζί μας σε αυτή την κίνηση και συνεχώς ότι είναι κάτι που παλεύουμε και που συζητάμε με τον κόσμο και βρίσκουμε μία εξαιρετικά θετική ανταπόκριση, γιατί τελικά αυτό που πρέπει να ενδιαφέρει τον κόσμο και πρέπει να το βάλουμε καλά στο μυαλό μας, δεν είναι μόνο οποίος είναι επικεφαλής σε μία παράταξη και ποιος πάει μπροστά κάτι.
Είναι όλοι οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτή την κίνηση, αυτός πρέπει να είναι άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους έχουν όραμα για αυτό και θέλουν να τον πάνε δέκα βήματα πιο πέρα.
Δυστυχώς οι πολιτικοί και ο κόσμος αντιμετωπίζουν πάρα πολλά προβλήματα στην καθημερινότητά του, με την ακρίβεια που υπάρχει στα σούπερ μάρκετ με τους λογαριασμούς νερού και ενέργειας και εμείς οφείλουμε να τον ταράξουμε και να τον ξεκινήσουμε από τον καναπέ του και να τον βγάλουμε στην κοινωνία.
Αυτό το παλεύουμε καθημερινά είτε με επισκέψεις μας στην κοινωνία, είτε με επισκέψεις μας σε διάφορους συλλόγους και φορείς και το πετυχαίνουμε και είμαστε σίγουροι πως στο μέλλον θα το πετύχουμε ακόμα καλύτερα.
Σχολιάζοντας την θητεία του δημάρχου Χρήστου Τσιρογιάννη ανέφερε πως αυτό το οποίο ζήσαμε στο δημοτικό συμβούλιο τα τελευταία τέσσερα χρόνια πραγματικά ήταν μία αυταρχική συμπεριφορά από την πλευρά της δημοτικής αρχής.
Ενώ ήθελε να παρουσιάσει ότι οι αποφάσεις είναι συμμετοχικές και μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο, αυτές ποτέ δεν πάρθηκαν με αυτό τον τρόπο και αυτό το καταγγείλαμε πολλές φορές με κάθε τρόπο, είτε με το να μην συμμετέχουμε, είτε μέσα από δελτία τύπου.
Επίσης είδαμε μία δημοτική αρχή η οποία πραγματικά και αυτό θα πρέπει να μας προκαλέσει εντύπωση σχεδόν εδώ και ενάμιση χρόνο, περίπου δύο χρόνια πριν τις δημοτικές εκλογές έχει ξεκινήσει προεκλογικό αγώνα.
Όταν βλέπουμε μία δημοτική αρχή που σχεδόν δύο χρόνια πριν τις δημοτικές εκλογές ενδιαφέρεται για το πώς θα ξαναπάρει το δήμο Αρταίων έχει ως αποτέλεσμα να μένει πίσω από τα έργα που πρέπει να διεκδικήσει για έναν Δήμο.
Έχουμε μείνει πίσω σε πολλά έργα ανάπτυξης, σε έργα τα οποία θα έπρεπε να διεκδικηθούν με κάθε τρόπο όπως η δεύτερη γεφύρωση της Άρτας.
Επίσης έχουμε μείνει πίσω στην άρδευση, όπως για παράδειγμα την άρδευση του κάμπου με τη στο αγωγό που ήταν στο προεκλογικό πρόγραμμα του κυρίου Τσιρογιάννη.
Τα πισωγυρίσματα της δημοτικής αρχής αναφορικά με την χωροθέτηση του επιχειρηματικού πάρκου, καθώς δόθηκαν κάποια χρήματα να πάει στα Κρικούκια και τελικά γύρισε πίσω στο Λιβάδι της Καλαμιάς.
Υπήρχαν πάρα πολλά τέτοια πισωγυρίσματα και θεωρούμε ότι ζήσαμε μία δημοτική αρχή που άγεται και φέρεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Μία δημοτική αρχή που οι αποφάσεις οι οποίες έπαιρνε ήταν ανάλογα από τα παράπονα που έπαιρνε στο Facebook και μέσα από εκεί προσπαθούσε να κάνει κάποια πράγματα.
Αυτό ήταν μία “γελοιότητα”. Δεν υπήρχε μία σοβαρή και στιβαρή δημοτική αρχή για να διεκδικήσει πράγματα για το δήμο της Άρτας.
Μιλάμε για έναν δήμο πού βρίσκεται στην είσοδο της Ιονίας Οδού, δεν καταφέραμε να δώσουμε σε αυτό το δήμο μία ταυτότητα και να την κάνουμε προορισμό.
Η Άρτα έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα με πόλεις όχι μόνο της Ηπείρου αλλά και πανελλαδικά, καθώς έχει τα Βυζαντινά της σημεία.
Είναι πάρα πολλά τα θέματα τα οποία θα μπορούσαμε να βάλουμε ως πρόβλημα, δυστυχώς 9 χρόνια η διοίκηση του κυρίου Τσιρογιάννη απέβη και τραγικά πίσω από πολλά πράγματα διεκδικήσεις.
Κάποια έργα που παρουσιάζονται σήμερα, αλίμονο κι αν δεν παρουσιάζονταν, καθώς πέρασαν τόσα προγράμματα ΕΣΠΑ,προγράμματα μέσω του ΠΔΕ αλίμονο αν δεν είχε κάτι να παρουσιάσει.
Το θέμα είναι πως έτσι όπως παρουσιάζονται αυτά τα έργα σήμερα έχουν χάσει την πραγματική τους αξία και σημασία. Αν όλα δεν μπορούσε ένα πλάνο υποδομών για τα επόμενα 10 χρόνια χάνουν τη σημασία τους.