Για την διαγωνιστική διαδικασία του τουριστικού περίπτερου στο κάστρο, μίλησε στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Κουνιάκη, ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Λευκάδας Γεράσιμος Γαντζίαα.
“Η άποψή μου είναι πως στο θέμα που έχει προκύψει λύση μπορεί να βρεθεί. Για να βρεθεί όμως μία λύση ανάμεσα σε δύο συμβαλλόμενους, μία εταιρεία και το δημοτικό λιμενικό ταμείο και το δήμο Λευκάδας, θα πρέπει να υπάρχει μία συναίνεση, μία συμφωνία με καθαρούς κανόνες και σχετικά με το αντικείμενο που συζητάμε, πρέπει όλοι να έχουμε υπόψιν την προστασία του περιβάλλοντος και της κοινοχρησίας του χώρου.
Σχετικά με το εξώδικο που απέστειλε η εταιρεία, υπάρχει μία πλευρά που έχει ένα “δίκιο” καθώς και άλλη μία πλευρά που κατά τη γνώμη μου δεν έπρεπε να εμπεριέχεται στο κείμενο του.
“Η εταιρεία στο εξώδικο με απλά λόγια λέει, πώς έχει γίνει ένας διαγωνισμός με απόφαση του προηγούμενου δημοτικού συμβουλίου, άρα με απόφαση των εκπροσώπων του δήμου Λευκάδας, υπήρξε ένας διαγωνισμός, πλειοδότησα, μέσω δικαστικής απόφασης έφυγε μία εταιρεία και ήρθα εγώ, αυτή τη στιγμή έχω όλες τις εγκρίσεις που απαιτεί ο νόμος, από το Κεντρικό συμβούλιο αρχιτεκτονικής, βυζαντινών αρχαιοτήτων, την έγκριση του ΓΕΝ και αυτό που απομένει είναι η απόφαση της παραχώρησης από τον γενικό διευθυντή του υπουργείου Ναυτιλίας.
Μάλιστα η εταιρεία ισχυρίζεται πώς εσείς με την παραχώρηση μου μισθώσατε έναν χώρο 8,4 τετραγωνικών μέτρων.
Αφού λοιπόν η εταιρεία λέει έχω όλα αυτά τα νόμιμα έγγραφα, ζητάει να επισπευσθεί η διαδικασία ώστε να εγκριθεί από το Γενικό γραμματέα η παραχώρηση.
Αυτό όποιος και να ήταν στη θέση της, εφόσον είχε αυτά τα έγγραφα και της εγκριτικής απόφασης των νόμιμων οργάνων αυτό θα έλεγε και για αυτό θεωρώ λογική την αντίδραση της.
Εκεί που δεν βλέπω κάποιο δίκιο της εταιρείας και θα μπορούσε να είναι πολύ πιο διαφορετικές οι διατυπώσεις, ήταν όσον αφορά την απεύθυνση στο δήμο Λευκάδας.
“Ένα δημοτικό συμβούλιο με βάση το νόμο μπορεί να εκφράζει τις θέσεις του σε θέματα τοπικού ενδιαφέροντος και αυτό είναι ξεκάθαρο από το νόμο του καλλικράτη στο άρθρο 65 παράγραφος 2.
Εάν το Δημοτικό Συμβούλιο δεν εκφράσει τις θέσεις του για το σοβαρό ζήτημα που αφορά μία τεράστια περιοχή Natura, ποιος θα το εκφράσει. Και τα σωματεία μπορούν να εκφράσουν τη γνώμη τους και οι πολίτες γιατί αφορά έναν κοινόχρηστο χώρο και όχι ένα μαγαζί υγειονομικού ενδιαφέροντος στην πόλη”
Το γεγονός λοιπόν ότι το δημοτικό συμβούλιο συνεδρίασε με μοναδικό θέμα αυτό, θα πω πως και νόμιμο είναι ένα και επιβεβλημένο, όπως επιβεβλημένη ήταν και η συμμετοχή των πολιτών και των φορέων ώστε να πληροφορηθούν και να πουν τις θέσεις τους, ώστε το δημοτικό συμβούλιο να λάβει μία θέση.
Επίσης πρέπει να πω πως και η σύσταση επιτροπών δεν απαγορεύεται. Για το θέμα αυτό ο δήμαρχος είπε ότι θα συστήσει μία επιτροπή να δει και όλες τις μελέτες, για να διαπιστωθεί εάνη θέση που θα πάρει θα είναι η σωστή, εάν συμφέρει την πόλη και τα λοιπά.
Ο δήμος δεν ήταν υποχρεωμένος να ενημερώσει ούτε την εταιρεία ούτε το δήμο, ούτε κανέναν έκανε μία ανοιχτή συνεδρίαση με τους πολίτες της Λευκάδας και όποιον άλλον ενδιαφερόμενο για να εκφράσει τις θέσεις του.
Δεν μπορεί λοιπόν η εταιρεία να μέμφεται το δημοτικό συμβούλιο ότι παρεμβαίνει στη διαδικασία καθώς έχει απόλυτο δικαίωμα να το κάνει.
Προσέξτε όμως ποια είναι η διαφορά, ότι επειδή δεν είναι στην αρμοδιότητα του να επιβάλει, ή να αλλάξει κάτι σχετικά με την διακήρυξη ή την παραχώρηση με το δημοτικό λιμενικό ταμείο είναι άλλο πράγμα.
Απλώς αυτή η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου έχει έναν χαρακτήρα μιας γνώμης, δεν μπορεί να επιβληθεί στο δημοτικό λιμενικό ταμείο ούτε μπορεί να αλλάξει κάτι από την όλη διαδικασία.
Για αυτό λοιπόν το λόγο το λέει και το ίδιο το εξώδικο, ακριβώς επειδή ο δήμος δεν μπορεί να επιβάλει τη γνώμη τους στο δημοτικό λιμενικό ταμείο, απλά να την εκφράσει σύμφωνα με το νόμο, για αυτό δεν έχει νόημα και αυτό που λέει η εταιρεία ότι παρεμβαίνετε, αφού το ίδιο το εξώδικο λέει πως δεν έχει αρμοδιότητα να το κάνει αυτό, άρα δεν βλέπω κάτι κακό στην πρωτοβουλία αυτή του δήμου.
Από ότι φαίνεται η συγκεκριμένη εταιρεία δεν είναι χθεσινή, είναι μία σοβαρή εταιρεία που κάνει επενδύσεις, τέτοιες αντιδράσεις δεν συναντά μόνο στη Λευκάδα, αλλά και σε άλλα μέρη που έχει κάνει επενδύσεις.
Όταν μία εταιρεία σχεδιάζει να κάνει μία τέτοια επένδυση, να γνωρίζετε ότι μέσα στους υπολογισμούς της είναι και οι αντιδράσεις των κατοίκων και οι προσφυγές στο συμβούλιο της επικρατείας, δεν είναι κάτι που ξαφνικά το βλέπει πρώτη φορά.
Η πολιτική απόφαση για το αν θέλουμε την επένδυση αποφασίστηκε το 2017, διαφορετικά το δημοτικό συμβούλιο τότε δεν θα υπήρχε λόγος να κάνει και τη διακήρυξη. Επέλεξε πώς αυτό το πράγμα εκεί που είναι πλέον ένα έκτρωμα και έχει καταντήσει ένας σκελετός και μία οικτρή κατάσταση ότι μπορεί να το αξιοποιήσει με τον τρόπο αυτό, με το να το πάρει κάποιος ιδιώτης και να κάνει το αντικείμενο που προβλέπεται στη διακήρυξη.
Αυτό είχε και μία λογική, από εκεί και πέρα όμως υπάρχουν δύο διαφορετικά ζητήματα. Από τη μία πλευρά έχουμε τη διακήρυξη η οποία στην ουσία είναι ο νόμος και από την άλλη έχουμε την πράξη παραχώρησης η οποία υλοποιεί τους όρους της διακήρυξης στο συγκεκριμένο διαγωνισμό με τον συγκεκριμένο πλειοδότη.
Δεν μπορεί όμως η πράξη παραχώρησης να έχει διαφορετικό αντικείμενο ως προς την έκταση με βάση με αυτό που περιγράφεται στη διακήρυξη. Η πράξη παραχώρησης έπρεπε να κάνει αντιγραφή και επικόλληση το παραχωρούμενο χώρου της διακήρυξης.
Αντ’ αυτού παρατηρούμε ότι και με την προηγούμενη διοίκηση, όπου υπήρχε μία πράξη παραχώρησης που συντάχθηκε με κάποιο τοπογραφικό το οποίο δεν χρειαζόταν από κάποιον ιδιώτη και αναφέρεται σε παραχώρηση 8,4 τετρακοσίων μέτρων και στην επόμενη που έγινε με την νέα διοίκηση πάλι επαναλαμβάνεται ίδια περιγραφή του παραχωρούμενο χώρου.
Δεν χρειαζόταν κανένα τοπογραφικό, η διακήρυξη λέει ότι υπάρχει ένας χώρος που προσδιορίζεται με το ΦΕΚ που είναι χερσαία ζώνη, μέσα σε αυτό το χώρο Έχω δύο κτίρια με τους υπαίθριους χώρους και τα δύο αυτά συγκεκριμένα κτίρια προσφορές διακήρυξη τα εκμισθώνω για καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Με την διακήρυξη δεν εκμισθώνεται χώρος 8.4 τετραγωνικών μέτρων, άλλα δύο κτίρια με τους υπαίθριους χώρους τους για καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και αυτό είναι ξεκάθαρο από τη διακήρυξη.
Η προηγούμενη πράξη παραχώρησης ακυρώθηκε από το δικαστήριο, όμως η νέα διοίκηση του Δημοτικού λιμενικού ταμείου στην οποία μάλιστα συμμετέχει και το κράτος μέσω του κυρίου λιμενάρχη και του εκπροσώπου του, έπρεπε να δει τι είναι αυτό που παραχωρούμε με βάση τη διακήρυξη, ώστε αυτό να παραχωρήσουμε.
Δεν μπορεί η διακήρυξη να λέει ότι σου παραχωρώ δύο κτίρια και με την παραχώρηση να παραχωρείς και έναν χώρο 8,4 μέτρων.
Η εταιρεία βέβαια καλώς λέει ότι μου παραχωρείται η συγκεκριμένη έκταση, γιατί αυτό συνέβη, όμως αυτό δεν είναι νόμιμο, διαφορετικά εάν ήταν να παραχωρηθούν 8.4 τετραγωνικά, που έχει την δικαιοδοσία το δημοτικό λιμενικό ταμείο, τότε προφανώς το τίμημα θα ήταν διαφορετικό.
Διαφορετικά μπορεί να έρθει ένας τρίτος και να πει πως σε μένα όταν βγάλατε τη διακήρυξη για δύο κτίρια με τους υπαίθριους χώρους δεν ήθελα να συμμετέχω. Εάν μου λέγατε όμως ότι θα μου δίνατε και 8,4 τετραγωνικά μέτρα, εκεί θα μπορούσα να συμμετέχω.
Ή να σας το πω αντίστροφα, εάν η παραχώρηση έλεγε, παραχωρούμε στην εταιρεία μόνο το κτίριο του τουριστικού περιπτέρου και όχι των λουτρικών εγκαταστάσεων, η εταιρεία θα παραπονιόταν και θα έλεγε πως ο λόγος που έκανε την προσφορά της είναι ότι μου δίνετε δύο κτίρια γιατί τώρα μου δίνετε ένα, δεν ισχύει Και το αντίστροφο όταν αντί για δύο κτίρια κάνεις πράξη παραχώρησης 6 στρεμμάτων δημοσίου χώρου;
Επίσης υπάρχει μία σύγχυση, δεν έχει να κάνει σε τίποτα η αμμουδιά μπροστά με την διακήρυξη. Το αντικείμενο της είναι η χερσαία Ζώνη Λιμένα, η αμμουδιά είναι ιδιοκτησία του δημοσίου που διαχειρίζεται η Κτηματική υπηρεσία και στη συγκεκριμένη περίπτωση επειδή περιβάλλεται από ιστορικό χρόνο το Υπουργείο Πολιτισμού.
Θα πρέπει λοιπόν μετά την παραχώρηση και μετά τις εργασίες της εταιρείας, να αιτηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού το ανώτερο χώρα που προβλέπεται από το νόμο στα 500 τετραγωνικά μέτρα για να βάλει ομπρέλες και ξαπλώστρες, αυτό όμως είναι κάτι διαφορετικό από τη διακήρυξη και δεν πρέπει να το μπλέξουμε.
Το δημοτικό λιμενικό ταμείο δεν έχει παραχωρήσει το χώρο μπροστά στην αμμουδιά, παραχώρησε το χώρο ανάμεσα του ΤΑΟΛ και του περιπτέρου, το χορό που χωρίζει τα δύο κτίρια, αυτό το ενδιάμεσο.
Πρέπει να σημειώσουμε πως δεν υπάρχει περίπτωση να προχωρήσει ομαλά μία επένδυση και αυτό το ξέρει πάρα πολύ καλά η εταιρεία εάν υπάρχει μία κόντρα με το δήμο, το δημοτικό λιμενικό ταμείο και κυρίως με τους κατοίκους της Λευκάδας.
Να σας το πω διαφορετικά δεν θα είναι οι πελάτες των καταστημάτων που θα φτιάξει εταιρεία και ο κόσμος της Λευκάδας;
Εδώ πρέπει να υπάρχει μία συναίνεση προκειμένου να προχωρήσει μία επένδυση, οι κανόνες όμως πρέπει να είναι καθαροί.
Πλέον πρέπει να ζητήσουμε λύσεις για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από δω και πέρα γιατί δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε από το μηδέν.
Υπάρχουν και κάποιες προτάσεις να το έπαιρνε ο δήμος, να τα γκρεμίσουμε όλα, αυτές οι προτάσεις ήταν καλές πριν την απόφαση της δημοτικής αρχής το 2017.
Τώρα υπάρχει μία διαδικασία που βρίσκεται σε ένα στάδιο, οπότε απόψεις περί ανακλήσεως, να καταργήσουμε τη σύμβαση και να τους διώξουμε όπως καταλαβαίνετε δεν έχουν κανένα νόημα.
Εδώ βρισκόμαστε ήδη σε κάποια στα διαδικαστικά, δεν είναι εύκολο αυτό το πράγμα.
Αλλά να λέμε κουβέντες στον αέρα, να κάνει πίσω το λιμενικό ταμείο, όμως αυτό δεν είναι εφικτό, πρόκειται για ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που εκπροσωπούν κάποιο αντικείμενο, έχουν κάποια ευθύνη, πώς θα το πάρουν πίσω.
“Το θέμα είναι πως οι αποφάσεις που παίρνουν πρέπει να είναι σύμφωνες με τη διακήρυξη. Δεν μπορούμε τώρα να πούμε να καταργήσουμε την επένδυση, το σύστημα δεν λειτουργεί έτσι και δεν μπορεί να γίνει όσο και να το θέλουμε”
Σχετικά με την πρόταση του Θοδωρή Σολδάτου, είπε πως “κατά τη γνώμη μου από τη στιγμή που είναι ξεκάθαρο το αντικείμενο της διακήρυξης μπορεί το δημοτικό λιμενικό ταμείο να κάνει μία ορθή επανάληψη τις πράξεις παραχώρησης και να αντικαταστήσει την προηγούμενη πράξη που έχει κάνει ως προς το σημείο αυτό, να αποκαταστήσει δηλαδή τη νομιμότητα.
Δεν πρέπει να υπάρχει μία επικοινωνία και μία συνεννόηση με την εταιρεία, με τον μελλοντικό επενδυτή ώστε να υπάρχει μία συνεργασία; Πώς μπορεί να λειτουργήσει αυτή η επένδυση με την κόντρα ανάμεσα στον έναν συμβαλλόμενο με τον άλλον και με την κόντρα στο δήμο;
Μετά την πράξη παραχώρησης, θα ακολουθήσουν εργασίες, θα πρέπει η εταιρεία να πάρει άδεια από την πολεοδομία Λευκάδας, δηλαδή από το δήμο για τις κατασκευές που κάνει, θα πρέπει εκεί να είναι η Αρχαιολογία Λευκάδας που θα κάνει έρευνα εάν υπάρχει κάτι στις τομές, δηλαδή πρέπει να υπάρχει μία συνεργασία και του δήμου και του Δημοτικού λιμενικού ταμείου και της εταιρείας, ώστε να κυλήσει η επένδυση ομαλά προς όφελος όλων.
Εάν το δημοτικό λιμενικό ταμείο έκανε μία διόρθωση, είτε μία ορθή επανάληψη τις πράξεις παραχώρησης, νομίζω πως εφόσον η εταιρεία δεν είχε σκοπό να αξιοποιήσει το χώρο αυτό που δεν μπορεί έτσι κι αλλιώς, θα μπορούσε να συμφωνήσει.
Να πάρει δηλαδή τις λουτρικές εγκαταστάσεις, το τουριστικό περίπτερο με τους υπαίθριους χώρους γιατί αυτό λέει η διακήρυξη οπότε είναι αλήθεια ένα τέτοιο θέμα.
Μάλιστα άκουσα σε ένα δημοτικό συμβούλιο για ένα δρόμο που θα δώσει η εταιρεία τριών μέτρων εκτός των κτιρίων, αυτός ο δρόμος Προφανώς θα είναι ανάμεσα στο ΤΑΟΛ, όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει, δεν είναι χώρος παραχωρούμενος και από την άλλη δεν μπορείς να ανοίξεις δρόμο επάνω στον αιγιαλό.
Έτσι κι αλλιώς η εταιρεία γνωρίζει, το έχει αναγνωρίσει και το δέχεται, να απαγορεύσει την πρόσβαση οποιουδήποτε πολίτη σε οποιοδήποτε μέρος της επένδυσης και μέσα από τα κτίρια που θα καταστούν και αυτό το γράφει ξεκάθαρα η κυρία Mενδώνη στο έγγραφο της για τη βελτίωση της μελέτης που κάνει Κάποιες παρατηρήσεις.
Στο ερώτημα πώς ο δήμαρχος μπορεί να διαχειριστεί μία μερίδα κοινής γνώμης που ζητά να ακυρωθεί η επένδυση, καθώς υφίσταται και μία πολιτική πίεση, ανέφερε πως όταν αναλαμβάνει κάποιος μία θέση του δημάρχου είναι προφανές πως δεν μπορεί να τους ευχαριστήσει όλους.
Εάν πας για δήμαρχος και θέλεις να τους ευχαριστήσεις όλους σίγουρα θα αποτύχεις. Ανέλαβε μία κατάσταση από την προηγούμενη δημοτική αρχή, εκτίμησε πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος αξιοποίησης του Κάστρου, ίσως και δικαιολογημένα με τις συνθήκες που υπήρχαν τότε, την συνεχίζεις και θέλεις μία καθαρή συμφωνία με τη συμφωνία με βάση Τους όρους της διακήρυξης.
Δηλαδή τι να πει ο δήμαρχος ότι τώρα καταργούμε την επένδυση, ενώ δεν έχει καμία ουσία η άποψή του και δεν μπορεί να την επιβάλλει;
Τι να βγει να πει να ακυρωθεί η επένδυση αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα, δεν μπορεί να το κάνει δεν είναι λογικό.
Θα ήθελα να πω κάτι άλλο, αναφορικά με το χορό της αμμουδιάς, ο νόμος λέει πως η Κτηματική υπηρεσία, ή ο δήμος, ή το Υπουργείο Πολιτισμού μπορεί να παραχωρήσει μέχρι 500 τετραγωνικά μέτρα για τη χρήση του χώρου της αμμουδιάς.
Αυτό είναι το ανώτερο όριο, δεν σημαίνει ότι απαραίτητα πρέπει να παραχωρηθούν στην εταιρεία εάν τα ζητήσει όλα. Από αυτά τα 500 τετραγωνικά εκεί που μπορεί να βάλει ομπρέλες και ξαπλώστρες είναι μέχρι το 50 με 60 % του χώρο που παραχωρείται.
Επίσης υπάρχει μία άλλη υποχρέωση από το νόμο σε όλες τις παραλίες και στην Λευκάδα όπου υπάρχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες, καθώς είναι υποχρεωμένος αυτός που κάνει χρήση της παραλίας με άδεια, γιατί είναι κάποιοι που κάνουν χρήση χωρίς άδεια, μπροστά από τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες πρέπει να έχει ένα ταμπλό ευμέγεθες, το οποίο να έχει σχηματισμένο το τοπογραφικό, με τις σειρές των ομπρελών που του έχουν παραχωρηθεί.
Όχι μόνο αυτό είναι υποχρεωμένος να επισημάνει επάνω στο χορό που έχει, τα όρια που έχει για τα οποία έχει πάρει άδεια χρήσης.
Αυτό έχετε δει να γίνεται πουθενά; Όμως ο νόμος το λέει για να μπορεί ο κάθε πολίτης πηγαίνοντας να κάνει μπάνιο σε κάποια παραλία να βλέπει το ταμπλό και πού είναι τα όρια, ώστε είτε να καλέσει στο λιμεναρχείο για να καταγγείλει την κατάληψη του χώρου, να κάνει τις ομπρέλες στην άκρη και να βάλει τη δική του.
Ο νόμος υπάρχει, υπάρχει όμως πρόβλημα με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Αυτός είναι και ο φόβος του πολίτη, όμως με τη λογική αυτή δεν θα μπορούσε να πάρει άδεια λειτουργίας ούτε ένα κατάστημα στη Λευκάδα, διότι υπάρχει ο φόβος μήπως βγάλει κάποιος τραπέζια και καρέκλες και καταλάβει όλο το χώρο, μην ξεχνάμε όμως ότι υπάρχουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί.