Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και πρόεδρος του Συμβουλίου ‘Ερευνας και Τεχνολογίας Σπύρος Αρταβάνης-Τσάκωνας με καταγωγή από τη Λευκάδα μίλησε στον Prisma 91,6 και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Κουνιάκη.
“Η οικογένειά μου είναι από την Κέρκυρα, ο παππούς μου είχε έρθει να δουλέψει στη Λευκάδα, εκεί έκανε κρασιά και λάδια, είχε και ένα σπίτι στην πλατεία επάνω και παντρεύτηκε με μία κυρία Γαλλικής καταγωγής η οποία ζούσε στο νησί.
Ο πατέρας μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λευκάδα, τελείωσε το γυμνάσιο, είχε την τιμή να έχει τον Νίκο Σβορώνο που του έκανε ιδιαίτερο μάθημα και έτσι τα καλοκαίρια όταν μεγαλώναμε ερχόμασταν στο νησί πολύ συχνά.
Έχω στο νησί έχω ένα κτήμα τοπία αποκαλώ η τρίτη μου εγγονή που για μένα είναι παράδεισος”
Σχολιάζοντας το brain drain και την φυγή των νέων ανθρώπων στο εξωτερικό για μία καλύτερη τύχη, ανέφερε πως στη χώρα μας υπάρχουν ευκαιρίες, δεν είναι εντελώς για πέταμα, έχει καλά πανεπιστήμια, εγώ είμαι υπέρ του δημοσίου Πανεπιστημίου και πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να τον ενισχύσουμε.
Κάποιος όμως που θέλει να κάνει μία καριέρα στο εξωτερικό, το να έχει τις βασικές του σπουδές στην Ελλάδα και στη συνέχεια Να κοιτάξει να πας εξωτερικό αυτό ίσως είναι πολύ λογικό, γιατί δεν έχουν όλοι την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν για παράδειγμα στην Αμερική.
Για να σπουδάσει κάποιος στην Αμερική μετά το γυμνάσιο θέλει 100.000 δολάρια το χρόνο, οι άνθρωποι που έχουν τέτοια οικονομική βάση για να μπορούν να πληρώνουν αυτά τα χρήματα είναι λίγοι.
Το να ξεκινήσει κάποιος όμως από την Ελλάδα, εφόσον το πανεπιστήμιο είναι σοβαρό, δεν τίθεται θέμα ότι τα πανεπιστήμιά μας είναι σοβαρά, υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται για να διδάξουν, υπάρχουν όμως πάντα και εξαιρέσεις.
Βασικά όμως οι καθηγητές ιδρώνουν για να μπορέσουν να κάνουν το λειτούργημά τους.
Οι μισθοί που δίνουν στην χώρα μας στους ακαδημαϊκούς είναι για γέλια.
Ένα δωμάτιο στη Λευκάδα το καλοκαίρι να νοικιάσεις είναι ο μισός μισθός του χρόνου ενός καθηγητή.
Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα, να μπορέσει κανείς να ενισχύσει την έρευνα, καθώς η έρευνα και η τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι άρρηκτα συνδεδεμένες.
Με αφορμή κάποια άρθρα που δημοσιεύτηκαν δημιουργήθηκε μία παρεξήγηση στην αναφορά μήπως η χρηματοδότηση στην έρευνα δεν είναι το πρώτο πρόβλημα.
Δεν τίθεται θέμα ότι τα περισσότερα χρήματα θα βοηθήσουν και είναι απαραίτητα. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει καμία στρατηγική, το δεξί χέρι δεν γνωρίζει τι κάνει το αριστερό και τα λίγα χρήματα που δίνονται για την έρευνα είναι κατακερματισμένα.
Υπάρχει ένα υπουργείο ανάπτυξης το οποίο δίνει χρήματα για έρευνα, το ίδιο και το Υπουργείο Παιδείας και το ένα Υπουργείο δεν μιλάει αρκετά με το άλλο.
Αυτό το είδα από το πρώτο χέρι με το εθνικό συμβούλιο έρευνας. Η στρατηγική αυτή δεν μπορεί να έρθει από γραφειοκράτες, όσο και να προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά καταλαβαίνετε ότι μία τέτοια στρατηγική πρέπει να έρχεται από ανθρώπους που είναι επαγγελματίες και γνωρίζουν τη νύφη της έρευνας.
Η όλη διαδικασία πρέπει να γίνεται από ανθρώπους που δεν έχουν πελατειακά συμφέροντα και είναι γνώστες του αντικειμένου.
Το θέμα είναι πώς με κάθε αλλαγή Κυβέρνησης, η Υπουργού και υφυπουργού, αλλάζει κάθε φορά το σύστημα δεν υπάρχει μία σταθερότητα, πράγματα σαν την έρευνα δεν μπορούν να λάβουν από τη μία μέρα στην άλλη.
Η έρευνα πρέπει, για να μην πω και η παιδιά θα πρέπει να έχουν κάποια σταθερότητα. Πρέπει να πάρεις τους ανθρώπους αυτούς που έχεις εμπιστοσύνη, που δεν έχουν πελατειακά συμφέροντα και να ζητήσεις τη γνώμη τους για να φτιάξουν κάποιο σχέδιο, εάν αυτό δεν δουλέψει πέτα τους.
Είναι απαραίτητο να φτιάξεις μία επιτροπή σοφών, μπορεί να ειρωνεύονται όλοι οι εξυπνάκηδες, ωστόσο είναι άνθρωποι που ξέρουν πέντε πράγματα για το αντικείμενο, έχουν μία καριέρα η οποία έχει δείξει ότι κάτι ξέρουν πάνω στο θέμα και του ζητούν τη γνώμη τους.
Βέβαια πρέπει να πω πως για εμάς από το εξωτερικό υπάρχει πάντα η ιστορία ότι είμαστε κουτόφραγκοι. Εγώ μπορεί να σας πω να κάνεις το Α και να σου πει ο άλλος ήρθε αυτός από την Αμερική, έχει φάει τα ψωμιά του εκεί ήρθε εδώ να μας κάνει τον έξυπνο.
Δεν αντιλαμβάνονται ότι ο λόγος που θα το πω εγώ, ή κάποιος άλλος που είναι στη θέση μου είναι λόγω πείρας.
Αυτή τη στιγμή το ελληνικό κράτος πληρώνει μισθούς αλλά δεν σου δίνουν τη δυνατότητα να κάνεις έρευνα. Σκεφτείτε την ακραία περίπτωση να υπάρχει ένα Ινστιτούτο στο οποίο υπάρχουν 10 άτομα τα οποία πληρώνονται για τον μισθό τους και δεν τους δίνει κανείς χρήματα για έρευνα, αυτοί οι άνθρωποι τι θα κάνουν, θα κάθονται στο γραφείο τους και Θα κοιτάνε τον ουρανό, θα τρώμε τυρόπιτες.
Η πρώτη φορά που δόθηκαν χρήματα σε ερευνητές ήταν επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ και Κώστα Φωτάκη, ο οποίος ήταν ένας ακαδημαϊκός με πείρα έφτιαξα έναν οργανισμό που παίρνει χρήματα από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα και συμπληρώνονται από το κράτος και εδώ και 4 χρόνια δίνει χρήματα στους ερευνητές μέσω κάποιων προγραμμάτων.
Η τωρινή κατάσταση πλέον είναι κάπως αισιόδοξη, τουλάχιστον η δική μου συνεργασία με τον υφυπουργό έρευνας Χρήστο Δήμα είναι εξαιρετική, τα παράπονά μου είναι με την γραφειοκρατία, η οποία είναι καταστροφική και για να αντιμετωπιστεί χρειάζεται πολιτικό τσαγανό.
Όμως κι αν πρέπει ο εκάστοτε πρωθυπουργός να ασχολείται με τα πάντα, γιατί η κουβέντα τον Πρωθυπουργό μετράει, δεν μπορεί να γίνεται συνεχώς αυτή η δουλειά όταν έχει να ασχοληθεί με τόσα άλλα ζητήματα, πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα το οποίο να δουλεύει, όμως η γραφειοκρατία στη χώρα μας είναι αποπνικτική.
Σχετικά με τα εμβόλια και την αμφισβήτηση τους κατά την διάρκεια της πανδημίας, ο κ. Αρταβάνης-Τσάκωνας, ανέφερε πως εφόσον υπάρχει ένα εμβόλιο το οποίο μου μειώνει τις πιθανότητες να νοσήσω σοβαρά θα το κάνω στα παιδιά μου και στα εγγόνια μου.
Αφενός μεν μπορεί να τα πειράξει, όμως τα εμβόλια του covid-19 έχουν δοκιμαστεί όσο ποτέ κανένα άλλο εμβόλιο. Βεβαίως το πώς θα αντιμετωπίσει κάνεις ένα εμβόλιο είναι μία ιδιαίτερη περίπτωση. Το ίδιο για παράδειγμα μπορεί να συμβεί και με την ασπιρίνη μπορεί εγώ να την πάρω και να πεθάνω και να την πάρετε εσείς και να σας περάσω πονοκέφαλος.
Ο ανθρώπινος οργανισμός και αυτό σας το λέω υπεύθυνα σαν γενετιστής, αντιμετωπίζει κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Όπως ένας φίλος που έκανε τρία εμβόλια το πέρασα πολύ βαριά, κάποιος άλλος που τα έκανε μπορεί να μην το κατάλαβε καν εάν δεν είχε κάνει τεστ.
Δεν μπορεί να υπάρξει μία εξήγηση και όποιος προσπαθεί να σας δώσει λέει κουταμάρες καθώς δεν ξέρει. Είναι ωστόσο σημαντικό να μάθουμε γιατί ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει ένα φάρμακο η μία αρρώστια διαφορετικά από τον δίδυμο αδερφό του.
Πρέπει όμως να σας πω πως εγώ ακολουθώ την κοινή λογική και επιλέγω να φοράω μάσκα και όταν είμαι με κόσμο αλλά και στο ταξίδι με το αεροπλάνο, δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να σκεφτεί κανείς πως η μάσκα προστατεύει, όμως είναι άγνωστο πόσο καιρό θα κρατήσει ή Πανδημία.
Υποτίθεται ότι φτιάχνουν καινούργια εμβόλια που έχουν καλύτερη ανταπόκριση στις μεταλλάξεις, συνέχεια όμως σε αυτό τομέα κάνουμε προόδους.
Δεν μπορώ και εγώ να πιστέψω πως θα κρατήσει αυτή η ιστορία 10 χρόνια μου είναι δύσκολο, ελπίζω ότι του χρόνου το καλοκαίρι θα είμαστε ελεύθεροι, βέβαια αυτό το ελπίζαμε εδώ και δύο χρόνια.
Με αφορμή το γεγονός ότι ζει στο εξωτερικό και αν η χώρα μας έχει εκσυγχρονιστεί όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και ποια είναι η προοπτική μετά την πολυετή κρίση για την Πανδημία, εκτίμησε πως τα πράγματα βαίνουν προς το καλύτερο.
Βεβαίως εάν ρωτήσεις έναν συνταξιούχο ο οποίος παίρνει 600 ευρώ το μήνα, είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί πώς θα ζήσει αυτός, για τους υπόλοιπους που είμαστε πιο προνομιούχοι.
Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και οι ταξικές διαφορές, εάν μου επιτρέπετε αυτή η λέξη μεγαλώνουν αντί να μικραίνουν σε δύσκολο σημεία.
Απαντώντας στο ερώτημα τι τον ενοχλεί στη Λευκάδα, είπε πως τον ενοχλεί αυτό που συμβαίνει σε όλα τα μέρη που βουλιάζουν από τον τουρισμό.
Εγώ τον Αύγουστο όταν είμαι στη Λευκάδα, το νησί βουλιάζει, εγώ έχω το προνόμιο να μπορώ να κάθομαι μόνος μου και να βλέπω τη θάλασσα, κάποιοι άλλοι δεν το έχουν αυτό και πρέπει να κατεβούν στην πόλη για να φας, ωστόσο δεν βρίσκεις που να παρκάρεις στην πόλη./
Εγώ έχω φύγει πάρα πολλές φορές, έχω ξεκινήσει βράδυ να πάω να φάω και γύρισα πίσω. Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να φτιαχτούν στη Λευκάδα και στην Ελλάδα.
Επίσης υπάρχει τουρισμός χωρίς πλάνο, ο τουρισμός χρειάζεται κάποιο πλάνο, για παράδειγμα εκείνη Σαντορίνη θα βουλιάξει, ωστόσο και η Λευκάδα χρειάζεται να πολλά να φτιάξει.