Μία ενδιαφέρουσα ανάλυση για τον πόλεμο στην Ουκρανία έκανε στον Prisma 91,6 ο ιστορικός και αναλυτής Λευτέρης Παπακώστας.
“Δεν νομίζω πως κάποιος αναλυτής η ιστορικός είχε τη δυνατότητα πριν τις 24 Φεβρουαρίου να προβλέψει τα γεγονότα που θα εξελίσσονταν και μάλιστα με μία τέτοια δραματική έκταση.”
Το ότι υπήρχαν γεγονότα που δημιουργούσαν εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών ήταν γνωστό από το 2014, με την διαφορά όμως ότι κανένας δεν είχε δώσει τόση έμφαση σε αυτά τα οποία οι Ρώσοι αναφέρουν για χιλιάδες νεκρούς, διώξεις κτλ.
“Αυτά όμως που έγιναν ξεπερνούν και την πιο νοσηρή φαντασία, πού να φανταζόταν κάνεις θα γινόταν μία τέτοια εισβολή, θα ισοπεδώνονταν πόλεις και μάλιστα με μία τόσο μεγάλη αναλγησία.
Από την άλλη όμως δεν θα μπορούσε να φανταστεί κανείς πώς ένας λαός όπως οι Ουκρανοί να έχει τόση αντοχή και τέτοιο πάθος για να αντέξεις αυτή τη φοβερή επίθεση η οποία έγινε.
Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας πως η Ουκρανία, δεν είναι μία μικρή χώρα, είναι περίπου 4,5 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα, έχει πληθυσμό 45 εκατομμύρια περίπου, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να είναι ένας εύκολος αντίπαλος.
Είναι μία χώρα ισχυρή, ήδη συμπληρώθηκαν τρεις μήνες πολέμου, δεν ξέρουμε όμως πόσους μήνες ακόμα, εκείνο όμως που είναι γεγονός είναι πως έχει αντισταθεί σε μία υπερδύναμη με τρόπο που έχει καταπλήξει τον κόσμο.
Τώρα το ποια θα είναι η εξέλιξη δεν το γνωρίζω, εκείνο όμως που με φοβίζει ιδιαίτερα, επειδή το ζήτημα δεν αφορά μόνο την Ρωσία και την Ουκρανία, αλλά παίρνει άλλες διαστάσεις οι οποίες είναι εξαιρετικά επικίνδυνες.
Σας θυμίζω την ανταπόκριση που έγινε τις προηγούμενες ημέρες, όπου η Αγγλία ζητά από την Τουρκία το δικαίωμα να εισβάλει με στόλο στη Μαύρη Θάλασσα, προκειμένου να ανοίξει διάδρομος για να μεταφερθούν τα 25 περίπου εκατομμύρια τόνοι σιτηρών και άλλων τροφίμων για όλο τον κόσμο, δεδομένου ότι θα εξελιχθεί ένας λοιμός σε χώρες που αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα και με πρώτη την Αφρική.
Εάν αυτό το πράγμα εξελιχθεί πολύ φοβάμαι πως δεν θα παραμείνουμε σε μία σύγκρουση μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας, ελπίζω όμως πώς θα πρυτανεύσει η λογική.