Θ Ε Ο Φ Ι Λ Ο Σ
Ἐλέῳ Θεοῦ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης
τῆς Θεοφρουρήτου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λευκάδος καί Ἰθάκης
Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες
καί τόν Εὐλογημένο Λαό
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«Ὁ Θεὸς ἐν σαρκὶ ἐπέφανε
τοῖς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ καθημένοις”
(Ἰδιόμελον τῆς Λιτῆς τῶν Χριστουγέννων)
Ἀγαπητά μου πνευματικά παιδιά,
Χριστούγεννα ἑορτάζουμε!! Ὁλόκληρη ἡ κτίση σκιρτᾶ καί εὐφραίνεται. Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι πνευματικῶς πανηγυρίζουν. Ἐν χρόνῳ καί τόπῳ ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ γεννάται ὡς ἄνθρωπος καί διά τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του λύει τά ἔργα τοῦ σκότους. Ἀπό τήν νύχτα ἐκείνη τῆς Γεννήσεως, τό Φῶς ἔρχεται νά φωτίσει τίς σκοτισμένες καρδιές τῶν ἀνθρώπων, πού ζεσταίνονται στό ἄκουσμα τοῦ μεγάλου μηνύματος, τό ὁποῖο πηγάζει ἀπό τό ταπεινό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ.
Τό μέγα μυστήριο τῆς Ἐνσαρκώσεως λαμβάνει χώρα μυστικά, ἀπλά, δίχως φωταψίες καί ἀνθρώπινες τυμπανοκρουσίες, πού ἀνήκουν στή σφαίρα τῆς ἀνθρώπινης ματαιοδοξίας. Κοντά στήν ἄλογη φύση, σ΄ ἕνα ταπεινό σπήλαιο γεννιέται ὁ Θεός, γίνεται ἄνθρωπος, γιά νά συνυπογράψει μέ τή γέννησή Του τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Μεγάλη, ἀνύποτη ἡ χαρά τῆς Θείας Γέννας, πανευφρόσυνο καί παγχαρμόσυνο τό ἄγγελμα τῆς ἐλεύσεως τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Σήμερα ὁ ἄκτιστος Θεός ἀπό ἀγάπη, ἐλεύθερα, λαμβάνει σάρκα, «ἐνηνθρώπησε, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν», ὅπως σημειώνει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος. Σήμερα, ἡ «πεπτωκυία» ἀνθρώπινη φύση καί μαζί της σύνολη ἡ κτίση πανηγυρίζει τήν ἀπαρχή τῆς σωτηρίας καί τῆς ἀπελευθερώσεώς της ἀπό τά δεσμά τῆς ἀβύσσου καί τοῦ θανάτου.
Φαίνεται ὅμως πώς τά ἐφετινά Χριστούγεννα φαντάζουν γιά τόν τόπο μας, τήν Πατρίδα μας καί ὁλόκληρη τήν Οἰκουμένη διαφορετικά ἀπό ἐκεῖνα παλαιότερων χρόνων. Καθημερινά βιώνουμε πρωτόγνωρα φαινόμενα μοναδικῆς ἀπαισιοδοξίας καί τρόμου, ἕνεκα τῆς φοβερῆς ἀπειλῆς τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἐντός τῆς ζοφώδους αὐτῆς πραγματικότητας, ὅπου ὁ ἄνθρωπος γεύεται στήν καθημερινότητά του τόν φόβο καί τήν ἀπελπισία, καλείται νά ἑορτάσει τό μέγα καί παράδοξο μυστήριο τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.
Ὅμως, ἀκόμα καί ἔτσι σήμερα γεννᾶται «παιδίον νέον», «ὁ πρὸ αἰώνων Θεός». Μέ τήν ἐκπλήρωση τῆς ἐνσάρκου οἰκονομίας τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, ὁ κόσμος δέν πορεύεται χωρίς ἐλπίδα, ἀλλά καταργείται κάθε λύπη, πόνος καί στεναγμός. Γιατί ὑπάρχει ἡ εὐρυχωρωτέρα τῶν οὐρανῶν Κιβωτός, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, ἡ ὁποία στέκει δίπλα μας, ἐπιστάζουσα ζωτικούς κρουνούς Δεσποτικοῦ αἵματος.
Γιά νά γεννιέται, λοιπόν, ὁ Χριστός στίς ψυχές μας, γιά νά λάμπει μέσα μας «τὸ Φῶς τὸ τῆς γνώσεως» καί νά γίνεται ἡ ζωή μας «κοινωνία ἀγάπης», γιά νά ἀντιληφθοῦμε τελικά ὅτι ἡ ἑορτή τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως δέν εἶναι κάτι ἀπό τό παρελθόν, ἀλλά τό μέγα θαῦμα τῆς φιλανθρωπίας τοῦ Θεοῦ, ἡ «ἄλλη πλάσις» τοῦ ἀνθρώπου, ἡ αἰώνια ἀλήθεια τῆς ζωῆς μας καί ἡ πηγή τῆς ἐλπίδας μας, εἶναι ἀνάγκη νά προσεγγίσουμε, ὅπως οἱ Μάγοι, τόν νηπιάζοντα Κύριο καί νά Τοῦ προσφέρουμε ὡς δῶρο τίς ἀδυναμίες, τίς ἀγωνίες καί τούς φόβους μας. Τόν ἴδιο μας τόν ἑαυτό.
Μέσα στή ζωή τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας, μποροῦμε νά ἀναπλασθοῦμε, νά ξαναγεννηθοῦμε καί νά ἀπολαύσουμε τήν πληρότητα καί τήν ὁλοκλήρωση, πού ἐπιζητοῦμε ἐπίμονα καί πολυέξοδα σέ ἀδιέξοδα, οὔτως ὥστε νά λάμπει μέσα μας «τὸ Φῶς τό τῆς γνώσεως» καί νά γίνεται ἡ ζωή μας «κοινωνία ἀγάπης». Γιά νά καταλάβουμε τελικά ὅτι ἡ ἑορτή τῆς Γέννησης τοῦ Θεανθρώπου δέν εἶναι κάτι ἀπό τό παρελθόν, ἀλλά τό μέγα θαῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, ἡ «ἄλλη πλάσις» τοῦ ἀνθρώπου, ἡ αἰώνια ἀλήθεια τῆς ζωῆς μας καί ἡ πηγή τῆς ἐλπίδας μας.
Ἔτσι καλούμαστε νά βιώσουμε τό μέγα αὐτό μυστήριο τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως καί τά ἐφετινά Χριστούγεννα. Ὄχι ἀπλά διερχόμενοι ἀπό τό σπήλαιο τῆς Βηθλεέμ, ἀλλά ζῶντας διαρκῶς τό μυστήριο τοῦ ἐξαίσιου αὐτοῦ δρόμου καί τρόπου. Γιά νά αἰσθανόμαστε τό θρόϊσμα τῆς παρουσίας τοῦ τεχθέντος Σωτῆρος καί τό μεγαλεῖο τῆς Θείας ἀγάπης∙ τή φιλάνθρωπη, δηλαδή, συγκατάβαση τοῦ Θεοῦ στούς ἀνθρώπους καί τή φανέρωση τοῦ σεσιγημένου μυστηρίου τῆς Θείας Οἰκονομίας.
Ἀδελφοί μου καί παιδιά μου,
Ἄς γίνουν τά ἐφετινά Χριστούγεννα ἀπαρχή γιά νά ξεφύγουμε ἀπό τή φυλακή τῆς αὐτάρκειάς μας. Ἄς γίνουν αἰτία ὑπέρβασης τῆς ἀτομικότητάς μας καί ἄς κατανοήσουμε καί συνοδοιπορήσουμε μέ τόν διπλανό μας ἀδελφό. Ἄς νοιαστοῦμε γιά τόν ἄνεργο καί τόν ἄστεγο, τόν πτωχό, τόν ἀσθενή καί τόν ἀνήμπορο καί ἄς δημιουργήσουμε μία κοινωνία ἀγάπης, κατανόησης καί ἀλληλεγγύης. Βιώνοντας ἔτσι τό βαθύτερο νόημα τής σημερινῆς ἑορτῆς, ἀνακαλύπτουμε τόν ἀληθινό μας ἑαυτό, ἀλλάζει ἡ σχέση μας μέ τόν κόσμο καί τόν συνάνθρωπο καί κατανοοῦμε ὅτι κάθε φορά πού ἀγαπᾶμε, πού συγχωροῦμε, πού προσφέρουμε θυσιαστικά, πού μετανοοῦμε εἰλικρινά καί προχωροῦμε, εἶναι Χριστούγεννα!
Εὐλογημένα καί εὐφρόσυνα Χριστούγεννα. Ὁ Γεννηθείς Κύριός μας νά μεταμορφώνει ὁλόκληρο τόν κόσμο καί τίς καρδιές μας, γεμίζοντάς τες φῶς, ἐλπίδα, δύναμη καί χαρά.
Χριστός ἐτέχθη! Ἀληθῶς ἐτέχθη!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ!
Μετά πολλῆς πατρικῆς ἀγάπης καί εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
† Ὁ Λευκάδος καί Ἰθάκης Θ ε ό φ ι λ ο ς