Ο δόκτορας Φιλοσοφίας αλλά και ελεύθερος επαγγελματίας Παναγιώτης Πέρρος μίλησε στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 1,6 για τις επιπτώσεις του lockdown στην ελεύθερη αγορά.
Όπως είπε ο ίδιος ασχολείται με την ανάπτυξη λογισμικού και το ηλεκτρονικό εμπόριο οπότε θεωρητικά είναι ωφελημένος και δεν θα έπρεπε να έχει κανένα πρόβλημα ωστόσο υπάρχουν προβληματισμοί που θέλει να φέρει τη δημόσια.
Μάλιστα δανειζόμενος τα λόγια του υπουργού ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη σε μία πρόσφατη συνέντευξη στον δημοσιογράφο Τάκη Χατζή πριν ένα μήνα, είχε αναφέρει πως αν υπάρξει ένα δεύτερο down το 50% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με βάση τις εκτιμήσεις του ΟΟΣΑ, πόσο μάλλον σε μία κυλιόμενη μορφή lockdown μέχρι την άνοιξη.
“Δηλαδή αυτή τη στιγμή κινδυνεύουν οι μισές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, γιατί αυτές δεν μπορούν να σωθούν ούτε με 800, ούτε με 500 αλλά και 600 ευρώ.
Όταν έχεις κάποιους υπαλλήλους και έχεις προϋπολογίζει κάποια έξοδα, έχεις κάποια δάνεια να τρέχουν και επιταγές σε προμηθευτές, δεν μπορείς να πεις ότι από την άνεση του γραφείου σου θα κάθεσαι και θα περιμένεις πότε θα δεήσει ο υπουργός να σου ανοίξει την επιχείρηση.
Καταρχάς κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο ιός υπάρχει, το θέμα είναι αν η αντιμετώπιση αυτή που κάνουμε σαν κοινωνία και σαν πολιτική απέναντι από τον ιό είναι περισσότερο επιβλαβής από τις ίδιες συνέπειες του ιού.”
Η θεραπεία δεν μπορεί να είναι χειρότερη από την αρρώστια. Όταν λοιπόν επιλέγουμε συνειδητά ένα ανεξέλεγκτο καθολικό κλείδωμα, πρέπει να είμαστε σε θέση να εκτιμήσουμε και τις συνέπειες του συγκεκριμένου μέτρου.
Θα πρέπει να αναρωτηθούμε αν έχει θνητότητα το οριζόντιο lockdown, καθώς έχει παρατηρηθεί σε έρευνες διεθνώς ότι αυξάνονται οι οι ψυχογενείς περιπτώσεις, κατάθλιψης και τάσεις προς αυτοκτονία, αλλά και κάποια εγκεφαλικά επεισόδια, υπάρχει υγειονομική παραμέληση ασθενειών που χρειάζονται φροντίδα, γιατί βλέπουμε ότι το 80% των τακτικών χειρουργείων αναβάλλεται και αυτό έχει μέσες και μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.
“Εγώ γιατρός δεν είμαι, μπορεί να έχω αρθρογραφήσει σε ιατρικά περιοδικά σε επίπεδο βιοηθικής στα πλαίσια της ακαδημαϊκής μου ιδιότητας, πρέπει όμως ένας πολιτικός όταν αποφασίζει να λαμβάνει υπόψιν του τις συνέπειες και τις πράξεις που λαμβάνει ως προφύλαξη του πληθυσμού απέναντι σε μία ασθένεια, αλλά και τις επιπτώσεις αν η ασθένεια αυτή αντιμετωπιστεί με έναν άλλο τρόπο ίσως πιο ορθολογικό και επιστημονικό.
Για παράδειγμα από την αρχή της πανδημίας αρκετοί επιστήμονες είχαν προτείνει στοχευμένα μέτρα αντιμετώπισης, για παράδειγμα να δώσουμε έμφαση στις ευπαθείς ηλικιωμένους και τα γηροκομεία και να προφυλάξουμε έτσι συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού.
Αυτές οι ομάδες πληθυσμού σηκώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό θνητότητας σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, επομένως εάν τις προστατέψουμε μπορούμε να μειώσουμε πάρα πολύ τα θύματα του ιού.
Επιβάλλοντας όμως γενικά και ανεξαίρετα μέτρα, οι παράπλευρες απώλειες ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές θα είναι πολύ χειρότερες και δεν μιλάω ιατρικά, μιλάω πολιτικά και ηθικά.”
Στην Ελλάδα όπως γνωρίζουμε υπάρχει μία επιτροπή 25 ειδικών, την οποία διάλεξε με δικά του κριτήρια πρωθυπουργός. Δεν απευθύνθηκε θεσμικά σε πανεπιστήμια οι φορείς, να του δώσουν ένα συμπέρασμα το οποίο θα λάμβανε υπόψιν του για να το εφαρμόσει αλλά απευθύνθηκε σε πρόσωπα που ο ίδιος επέλεξε.
Δεν γνωρίζω τα κριτήρια που επιλέχθηκαν τα συγκεκριμένα πρόσωπα.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα το κύριο Ζακυνθινού, ο οποίος είναι καθηγητής πνευμονολογίας, εντατικολόγος σε πανεπιστήμιο της Αθήνας και προχθές σε ραδιοφωνική εκπομπή ανέφερε ότι παραιτήθηκε επειδή υπήρχαν πολιτικές επιρροές.
Ανέφερε ότι η συγκεκριμένη επιτροπή δεν έκανε καθαρά επιστημονικό έργο, αλλά ένα μπάσταρδε Μα πολιτικού και επιστημονικού έργου. Δηλαδή έπαιρνε από τη μία πλευρά τα επιστημονικά κριτήρια, την γνώμη του πρωθυπουργού από την άλλη και προσπαθούσε να ρετουσάρει τις επιστημονικές επιταγές με την πολιτική άποψη και εκεί οδηγούμαστε σε αρκετά τραγελαφικά συμπεράσματα.
Αν ο πρωθυπουργός ήθελε αντικειμενικά, ακόμα και στην κρατικοδίαιτη Ελλάδα που δεν υπάρχει αυτόνομο πανεπιστήμιο και είναι όλα κρατικοδίαιτα, θα απευθυνόταν στα πανεπιστήμια τα οποία θα έδιναν τα πορίσματά τους και δεν θα καλούσε συγκεκριμένους επιστήμονες.
Θα καλούσε τα πανεπιστήμια σαν θεσμούς για να το υποβάλουν τις απόψεις τους τεκμηριωμένα και ανεξάρτητα, γιατί αν έχει σαν εργοδότης τον υπάλληλο σου απέναντί σου πρόσωπο με πρόσωπο, και εξαρτάται από σένα η ζωή σου θα αναγκαστείς να βάλεις νερό στο κρασί σου.
Όταν για παράδειγμα ζητήσεις μάσκες από τον Πρωθυπουργό και σου πει ότι δεν έχουμε, θα βγεις να το δικαιολογήσεις και θα πεις ότι οι μάσκες βλάπτουν. Όταν συνέχεια ο πρωθυπουργός φέρει μάσκες θα πεις ότι άλλαξε γνώμη η επιστήμη και ξαφνικά οι μάσκες είναι χρήσιμες για τις λοιμώξεις του αναπνευστικού λες και τώρα το ανακαλύψαμε.
Όταν για παράδειγμα ως επιστήμονας ότι είναι προτιμητέα τα στοχευμένα μέτρα και ο πρωθυπουργός σου πει ότι θέλουν να αντιγράψω ότι κάνει ο Γάλλος ο Μακρόν και θέλω να δείξω ένα πιο πατρικό προφίλ στο λαό μου και θέλω να επιβάλλω ένα γενικό κλείδωμα τότε θα βάλει νερό στο κρασί του, δεν πρόκειται να σηκώσει το ανάστημά του Πρόσωπο με Πρόσωπο ο υπάλληλος στον εργοδότη.”
Στο ερώτημα αν η κυβέρνηση επιλέγει έναν οδυνηρό τρόπο, γνωρίζοντας την οικονομική επιβάρυνση της επιλογής της, ο πρωθυπουργός είπε πρόσφατα ότι έχει δανειστεί 16 δισεκατομμύρια από τις αγορές.
Αυτή τη στιγμή ρέει χρήμα και δεν έχει μείνει κανείς δυσαρεστημένος από τους πολίτες, τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, κάποια στιγμή όμως το χρήμα αυτό θα στερέψει και μάλιστα αυτή τη στιγμή δανειζόμαστε και εξαργυρώνουμε το μέλλον των παιδιών μας.
Δεν θα είναι για πάντα αυτή η αγελάδα αστείρευτη, δεν μπορούμε να κλέβουμε τις τσέπες των παιδιών μας αυτή τη στιγμή για να κλειδωνόμαστε μέσα και να κάνουμε από την άνεση του γραφείου μας τηλεργασία.
Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτήν, η δουλειά μου είναι, υπάρχουν όμως άνθρωποι εκεί έξω που θέλουν να δουλέψουν και δεν έχει να κάνει με δουλειά γραφείου και είναι και η πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν ανάγκη και είναι στα κατώτερα οικονομικά κλιμάκια και τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες.
Υπάρχει paper δημοσιευμένο από την Unicef που λέει ότι εξαιτίας τον lockdown κινδυνεύουν πάνω από ένα εκατομμύριο παιδιά από ασιτία και ασθένειες εξαιτίας της παραμέλησης τους.
Ακούστε αναλυτικά την τοποθέτηση του κυρίου Πέρρου.