Πάταγο κάνει η αποκάλυψη ότι στο χωριό Κωσταλέξι της Λαμίας, μια 47χρονη, επί 29 ολόκληρα χρόνια κρατούνταν κλεισμένη από τους γονείς της, στο υπόγειο του σπιτιού τους.
Η Ελένη βρέθηκε σε κατάσταση απόλυτης παραφροσύνης, ανίκανη να αρθρώσει λόγο, ούσα έγκλειστη σε μια συνθήκη απομόνωσης που δεν μπορεί να διανοηθεί ο ανθρώπινος νους. Μάταια προσπάθησαν οι αστυνομικοί να της πάρουν μια κουβέντα.
Η μία αλήθεια
Η εμπορική επιτυχία της επιχείρησης είναι αναμφισβήτητη. Τα φύλλα έγιναν ανάρπαστα γράφοντας την ιστορία έτσι ώστε να έχει αναγνωστικό ενδιαφέρον. Η ιστορία που πούλαγαν οι εφημερίδες ήταν πιο ενδιαφέρουσα και ιντριγκαδόρικη. Απαγορευμένοι έρωτες, αντάρτες, σκληρότητα, τιμωρία, εγκλεισμός, φρίκη και -τελικά- η λύτρωση. Τα αδέλφια παρουσιάζονταν ως τα τέρατα που -ακολουθώντας τις εντολές του άκαρδου πατέρα- κακοποιούσαν σε βαθμό τρέλας την αδελφή τους. Και η ιστορία είναι η εξής:
Η δίνη του εμφυλίου βρίσκει την οικογένεια της Ελένης Καρυώτη να προσπαθεί με κάθε τρόπο να σώσει την τιμή και την αξιοπρέπεια της από τους «επικίνδυνους» ΕΛΑΣίτες. Ο μεγαλύτερος φόβος και τρόμος της οικογένειας όμως, παίρνει σάρκα και οστά στο πρόσωπο ενός δασκάλου με αριστερό παρελθόν και παρόν. Η Ελένη, σύμφωνα με διηγήσεις του χωριού, φαίνεται πως ήταν ερωτευμένη μαζί του. Η οικογένεια της όμως, είχε διαφορετική άποψη. Για να ξεπλύνει τη ντροπή, ο πατέρας του σπιτιού οδηγήθηκε σε δραστικά μέτρα: Της στέρησε κάθε ελευθερία.Την κλείδωσε μέσα στο υπόγειο, όπως θα έκανε σε ένα ζώο. Η Ελένη έζησε ως ζώο για σχεδόν 30 χρόνια. Πολλοί κάτοικοι του χωριού σίγουρα γνώριζαν τι συνέβαινε.
Oι φήμες γίνονται πηχυαίοι τίτλοι στις εφημερίδες
Άμεσα η δικαιοσύνη κινεί τις διαδικασίες και απαγγέλει κατηγορίες στα αδέλφια της. Η προσαγωγή τους στη Λαμία, εξελίσσεται σε μιντιακό σίριαλ: δηλώσεις, συνεντεύξεις, κραυγές οργής και απειλές για λιντσαρίσματα. Η κοινωνία, συνεπαρμένη από τη μυθιστορηματικού τύπου εξιστόρηση, διψά για αυτοδικία και εκδίκηση. Την ίδια ώρα το Κωσταλέξι μετατρέπεται σε ατραξιόν. Δεκάδες τηλεοπτικά συνεργεία από την Ελλάδα και το εξωτερικό, επισκέπτονται τον τόπο στον οποίο μαρτύρησε η Καρυώτη. Μάταια αποδείχθηκαν όλα τα πάρα πάνω. Το ελληνικό κράτος αθωώνει τα αδέλφια της Ελένης.
Η Καρυώτη ύστερα από εντατική νοσηλεία σε νοσοκομείο και ύστερα σε ψυχιατρική κλινική. Το συμπέρασμα είναι πως πάσχει από ψυχική νόσο που προκλήθηκε από τον πολυετή εγκλεισμό της κάτω από άθλιες συνθήκες. Κάποια στιγμή σχεδόν όλα τα φύλλα της εποχής φιλοξενούν ακόμη και συνεντεύξεις της. Ένα μήνα πριν το μόνο που ήταν σε θέση να κάνει ήταν να γρυλίζει…
Η άλλη αλήθεια
Σύμφωνα με την «άλλη αλήθεια», στη δεκαετία του ’40 εμφανίζει τα πρώτα συμπτώματα ψυχοπάθειας. Ο πατέρας της θα την πάει στο μόνο γιατρό που ξέρει. Σε έναν παθολόγο στη Λαμία. Εκείνος τους παραπέμπει σε ψυχίατρο ο οποίος με τη σειρά του καταλαβαίνει πως η περίπτωσή της είναι πέρα από τις δυνάμεις του.
Το Δημόσιο Ψυχιατρείο στο Δαφνί μοιάζει η πλέον ενδεδειγμένη λύση. Μιλάμε για την Ελλάδα του ’50. Ακόμη και ο όρος «ψυχική υγεία» είναι περίπου άγνωστος. Η κοπέλα τοποθετείται στην πτέρυγα των ψυχωσικών όπου οι «μονάδες» δεν διέφεραν πολύ από εκείνες του εγκλεισμού της στο Κωσταλέξι. Ο πατέρας αποφασίζει να την πάρει πίσω μαζί του και από τότε η ζωή της οικογένειας αλλάζει για πάντα.
Με ένα μέλος της να κουβαλά το στίγμα της ψυχικής νόσου, έρχεται για όλους η απομόνωση και τελικά η απόλυτη παραίτηση από τα εγκόσμια. Στο πνεύμα της εποχής, τα αδέλφια μένουν ανύπαντρα ενώ όταν οι γονείς πεθαίνουν αφήνουν ευχή και κατάρα στα παιδιά τους να μην εγκαταλείψουν την αδελφή.
Η πραγματικότητα
Μια πιο προσεκτική ματιά (ή μια απλή ματιά) αρκεί για να διαπιστώσει κανείς πως και οι συνθήκες διαβίωσης των αδελφών δεν διέφεραν πολύ από εκείνες της Ελένης. Για την επαρχιακή Ελλάδα εκείνων των χρόνων όροι όπως «υγιεινή» σε πολλές περιπτώσεις ήταν άγνωστοι. Κάτι που υποστηρίζουν και πολλοί από τους συγχωριανούς τους. Περιγράφουν ανθρώπους που δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το πώς να αντιμετωπίσουν ένα ψυχωσικό άτομο. Ανθρώπους που η άγνοια και η αγραμματοσύνη τους οδήγησε σε τραγικά λάθη. Ίσως όχι όμως εγκληματίες και σαδιστές. Τα αδέλφια της, ο Ευθύμης, η Μαρία και η Ολυμπία Καρυώτη ήταν εντελώς ακατάλληλοι για να παράσχουν τη στοιχειώδη βοήθεια που χρειαζόταν η Ελένη. Για εκείνη την εποχή, η Ελένη ήταν απλά «η τρελή του χωριού». Όταν έγινε επικίνδυνη περιορίστηκε, οι υπόλοιποι συγγενείς στιγματίστηκαν και η ζωή συνέχισε στον ίδιο δύσκολο για όλους δρόμο της.
Με την ευκολία που παρέχει η εκ των υστέρων παρατήρηση μπορεί κανείς να πει με σχετική βεβαιότητα πως δεν υπήρξε κανένας πραγματικά αθώος σε αυτή την ιστορία.
Το ελληνικό κράτος τους εμπιστεύεται εκ νέου την επιμέλειά της
Μετά από ένα σύντομο διάστημα στο Αιγινήτειο, όλοι μαζί επέστρεψαν στο Κωσταλέξι. Μετά από ένα σύντομο διάστημα στο Αιγινήτειο, όλοι μαζί επέστρεψαν στο Κωσταλέξι και ακόμη ένα λάθος προστέθηκε στα τόσα που είχαν γίνει.
Η επιστροφή της στη Λαμία μαζί με τα αδέλφια της, έμοιαζε με τη νηνεμία πριν από μια ακόμα καταιγίδα. Το 1998, η 68χρονη πια Ελένη, ήταν και πάλι αγνοούμενη. Με νέα σενάρια για το τι της συνέβη… Η ιστορία της Ελένης Καρυώτη ολοκληρώθηκε χωρίς επίλογο. Ενώ το Κωσταλέξι έγινε συνώνυμο με τη μιζέρια, την αθλιότητα και την απάνθρωπη συμπεριφορά.
(Πηγή: www.menshouse.gr)
Πηγή: Flash.gr
