Στις 26 Αυγούστου 2020, περίπου 60 κρατούμενοι Αραβόφωνοι στο κέντρο κράτησης προ-απομάκρυνσης Moria (PRO.KE.KA) προχώρησαν σε απεργία πείνας. Από τις 5 Μαρτίου, η Ελλάδα δεν μπόρεσε να πραγματοποιήσει απελάσεις στην Τουρκία ως αποτέλεσμα της πανδημίας Covid-19. Οι κρατούμενοι στερούνται της ελευθερίας για 174 ημέρες κατά τις οποίες η απέλαση – ο μόνος λόγος για τον περιορισμό τους – ήταν αδύνατη. Κλειδώνονται χωρίς αιτιολόγηση σε συνθήκες σχεδιασμένες να τους οδηγούν στην απόγνωση. Από τις 5 έως τις 8 Απριλίου φέτος, οι κρατούμενοι επιχείρησαν να απεργήσουν πείνας. Η διαμαρτυρία τους τελείωσε αφού μια ειδική αστυνομική μονάδα ανακρίνει τους απεργούς, ξυλοκοπώντας έναν αριθμό από αυτούς. Αυτό που συνέβη κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών είναι ακόμη ασαφές. Πολλοί δεν μπορούσαν να μιλήσουν ανοιχτά για συνθήκες κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών για το φόβο ότι οι συνθήκες θα επιδεινωθούν.
Πολλοί πιστεύουν τώρα ότι δεν έχουν καμία πιθανότητα διαφυγής, αλλά αυτό που παίρνουν για τον εαυτό τους. Οι απόπειρες αυτοκτονίας είναι σχεδόν σε εβδομαδιαία επίπεδο. Στις 6 Ιανουαρίου, ένας 31χρονος Ιρανός κρατούμενος πήρε τη ζωή του αφού κρατήθηκε σε απομόνωση και αρνήθηκε την πρόσβαση σε ψυχοκοινωνική φροντίδα. Ο θάνατός του προκάλεσε εγκληματική έρευνα για το προσωπικό και τις υπηρεσίες της εγκατάστασης.
Παρόλα αυτά, μια δομή και κουλτούρα ατιμωρησίας επέτρεψε να συνεχιστεί ο κύκλος της βίας. Οι ξυλοδαρμοί – μερικές φορές ασκούν βασανιστήρια – έχουν γίνει ρουτίνα και όσοι μιλούν απειλούνται με βίαια αντίποινα. Ο σύνδεσμος μεταξύ κρατουμένων και εξωτερικού κόσμου συνδέεται με υπηρεσίες που λειτουργούν κάτω από μια κουλτούρα συντροφικότητας μεταξύ υπαλλήλου φυλακής και ιατρού, δικηγόρου, ψυχολόγου, δημιουργώντας μια κλειστή τάξη μεταξύ κρατουμένων και εισαγγελέα.
Αυτές οι κακοποιήσεις εξαφανίζονται με τον κώδικα σιωπής που διέπει το ΠΡΟ.KE.KA Οι απεργίες πείνας επέλεξαν να σπάσουν αυτήν τη σιωπή.
Πηγή: mplokia
Πηγή: flash.gr
