Μετά την πάροδο σχεδόν δύο μηνών, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έδωσε στη δημοσιότητα τον πίνακα με τους αποδέκτες και τα ποσά που μοιράστηκαν στα ΜΜΕ, από το κονδύλι των 20 εκατ. ευρώ της καμπάνιας «Μένουμε Σπίτι» και «Μένουμε Ασφαλείς». Στο σημείο ετούτο θυμίζουμε ότι όλα τα ΜΜΕ υπογράφουν συμβάσεις για τις διαφημίσεις του δημοσίου που δημοσιεύουν και οι συμβάσεις αυτές κατατίθενται στην ΔΥΟ. Σε αυτές αναγράφεται ο χρόνος, η διάρκεια και το κόστος της διαφήμισης.
Επίσης θυμίζουμε ότι σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης και δημοσίου συμφέροντος υπάρχει υποχρέωση δωρεάν διαφήμισης. Και για τις διαφημίσεις για τον κορονοϊό είχε υπάρξει αναφορά πως μεταδίδονται δωρεάν. Υπάρχει παράδειγμα από ραδιοφωνικό σταθμό των Κυκλάδων που έλαβε Φ.Ε.Κ. από το Υπουργείο ότι όφειλε να παίξει δωρεάν το spot, όπερ και έπραξε. Το αναμετέδιδε κάθε 1 ώρα και δεν έλαβε ούτε ένα ευρώ για 24 μεταδόσεις την ημέρα για 1 με 1.5 μήνα. Κι εδώ υπάρχει μία σοβαρή αντίφαση: όταν ένας σταθμός στην ίδια περιφέρεια υποχρεώνεται να αναμεταδώσει δωρεάν το διαφημιστικό μήνυμα ενώ κάποιοι άλλοι πληρώνονται.
Πάντως η κρατική τηλεόραση και το ραδιόφωνο όφειλαν να αναμεταδώσουν δωρεάν. Διότι ο νόμος διατυπώνει καθαρά ότι οι δημόσιοι φορείς δικαιούνται δωρεάν μετάδοση μηνυμάτων κοινωνικού περιεχομένου.
Πέραν αυτών είναι σημαντικό να εννοήσουμε ότι τα χρήματα που δόθηκαν στα ΜΜΕ ήταν για την παροχή συγκεκριμένης υπηρεσίας σχετιζόμενης με τον κορονοϊό. Έχουμε δηλαδή να κάνουμε με μία παροχή υπηρεσίας. Αυτό λοιπόν που όφειλε η δημοσιευμένη λίστα να αποτυπώνει, πέρα από τα ποσά και τα ονόματα, είναι η υπηρεσία και πώς αποτιμάται το κόστος αυτής. Αλλιώς κοστολογείται ο τηλεοπτικός χρόνος ο οποίος επίσης έχει διαβαθμίσεις ανάλογα την ώρα μετάδοσης, αλλιώς η καταχώριση σε εφημερίδα, που επίσης έχει διαβαθμίσεις ανάλογα τη σελίδα, αλλιώς κοστολογείται το banner σε ένα site.
Kι εδώ ακριβώς εδράζει το πρόβλημα με τη λίστα Πέτσα: δεν απαντά καν στο βασικό ερώτημα, δηλαδή πώς αιτιολογείται αυτή η μοιρασιά ως παροχή υπηρεσίας. Από αυτή την έλλειψη πληροφόρησης πηγάζουν και όλα τα ερωτήματα. Πώς λόγου χάρη προϋπολογίστηκε ότι για την κάλυψη αυτής της ανάγκης απαιτούνται 20 εκατομμύρια και όχι 10 ή 30; Με ποια μέθοδο αποφασίστηκε ότι ο ΣΚΑΪ παίρνει αθροιστικά ένα εκατομμύριο και ο Ριζοσπάστης 10 χιλιάρικα; Σε ποια ΑΦΜ μπήκαν αυτά τα ποσά και γιατί στη λίστα αναφέρεται απλά το «όνομα μέσου», τη στιγμή που είναι εταιρείες με ΑΦΜ.
Στη Διαύγεια, ακόμα και για ανάθεση χιλίων ευρώ σε μία εταιρεία από το κράτος, εμφανίζεται το ΑΦΜ και η έδρα της εταιρείας. Στην παρούσα λίστα, όπου δόθηκαν μεγάλα ποσά δεν φαίνονται οι εταιρείες και τα ΑΦΜ. Κι ίσως εδώ βρίσκεται και η απάντηση γιατί έγινε ανάθεση σε εταιρεία και δεν έγινε δόθηκαν απευθείας από το Υπουργείο.
Το spot του Υπουργείου Υγείας δεν ήταν κάποιο καταναλωτικό προϊόν, λόγου χάρη δεν ήταν διαφήμιση της Coca Cola. Κι όμως τέτοιες εταιρείες, ακόμα και πολύ μικρότερες, μπορούν ανά πάσα στιγμή, αν χρειαστεί, να παραδώσουν αναλυτικό κόστος για δαπάνες τους στα media. Και χωρίς να παρέλθει χρόνος δύο μηνών. Το κράτος όχι.
Γ.Ο.
Πηγή: flash.gr
