Άρθρο του Χρήστου Κοτσίνη
Σε άρθρο μου (βλέπε εδώ) στις 4 Μάη, για την κατάσταση στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα στη μετά την καραντίνα εποχή, κατέληγα σε ένα υστερόγραφο. Στο κυρίως κείμενο προσπάθησα να συνοψίσω δυο τρία πράγματα που θεωρώ ότι πρέπει τουλάχιστον να γίνουν, ώστε εμείς οι μικροί και μεσαίοι επαγγελματίες να αισθανθούμε ασφαλείς˙ πως θα είμαστε οικονομικά ενεργοί – όχι άνεργοι δηλαδή – στη μετά την κρίση εποχή. Δεν είμαι ωστόσο αισιόδοξος για τη στήριξη που θα έχουν οι επιχειρήσεις μας και οι εργαζόμενοί τους… Όσο έγραφα το κείμενο σκεφτόμουν ποιο θα είναι άραγε το άλλοθι της κυβέρνησης για τη μη στήριξή μας.
Στο υστερόγραφο προέτρεψα τους συναδέλφους μας να μην επιτρέψουν τη δημιουργία εικόνας ευμάρειας για τους κλάδους μας, να μην αφήσουν την κυβέρνηση και τα φίλια προς αυτή ΜΜΕ (είναι και πολλά) …να εγείρουν κοινωνικό αντανακλαστικό για να νομιμοποιήσουν έτσι τη μη στήριξή μας από την πλευρά της.
Βλέπω με λύπη ότι η αγωνία μου δυστυχώς επιβεβαιώνεται. Χθες ο κος Θεοδωρικάκος μας “υπενθύμισε” πως έχουμε Καπιταλισμό και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την επιβίωση κάποιας επιχείρησης (ωστόσο για τις τράπεζες δεν φαίνεται να ισχύει το ίδιο)˙ σήμερα ο Άδωνις Γεωργιάδης άρχισε να στρώνει το έδαφος… να ρίχνει τα θεμέλια της ρητορικής της ατομικής ευθύνης ημών των επαγγελματιών. «Όταν οι έμποροι λένε “δεν πάμε καλά” είναι η κωδική ονομασία πως πάνε καλά»… μας είπε ο υπουργός, ο πρώην έμπορος που φαίνεται να είναι έτοιμος να εκμεταλλευτεί τον επικείμενο θάνατο των εμπόρων και επαγγελματιών γενικότερα.
Το διακύβευμα από εδώ και πέρα είναι να μην τους αφήσουμε να πείσουν την κοινωνία ότι εμείς, οι μικρομεσαίοι επαγγελματίες, θησαυρίζουμε και απλώς είμαστε γκρινιάρηδες και πλεονέκτες… γιατί τελικά αυτό προσπαθούν να κάνουν.
Χρήστος Κοτσίνης, MSc
Αντιπρόεδρος Επιμελητηρίου Πρέβεζας