Το εντυπωσιακό μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής βρίσκεται στην ανατολικότερη άκρη της Ελλάδας πλάι στην ελληνοτουρκική μεθόριο. Στην περίβολο του υπάρχουν πολυβολεία του ελληνικού στρατού, από την αυλή του περνάει η νέα σιδηροδρομική γραμμή Αλεξανδρούπολη – Ορμένιο αλλά και η παλιά σιδηροδρομική γραμμή που οδηγούσε στο σταθμό της Αδριανούπολης (το Κάραγατς).
Η καμπάνα του ακούγεται βαθιά στην τουρκική επικράτεια και όπως λένε οι πιστοί «ξυπνάει και υπενθυμίζει στους Τούρκους πως ο Έβρος είναι δυνατός». Το μοναστήρι έχει ταυτιστεί με τους ακρίτες που νύχτα μέρα φυλούν σύνορα της Ελλάδας. Πολλοί αξιωματικοί και θεωρούν την Αγία Παρασκευή ως προστάτιδα τους στην επιτέλεση του δύσκολου έργου τους. Και σήμερα οι πιστοί της Νέας Βύσσας αλλά και της ευρύτερης περιοχής του Βορείου Έβρου τιμούν ιδιαίτερα την Αγίας Παρασκευή και προσέρχονται στην Ιερά Μονή για να ακούσουν τις προσευχές και τα κηρύγματα του Αρχιμανδρίτη Βαρθολομαίου Αστεριάδη.
«Αύριο μην ξεχάσετε τον Έβρο»
Το ethnos.gr βρέθηκε στο μοναστήρι λίγα μέτρα από τη μεθόριο λίγες ημέρες πριν επιβληθεί η καραντίνα στη χώρα λόγω του κορονοϊού και είχε μοναδική ευκαιρία να συνομιλήσει με τον καθηγούμενο του Μοναστηριού. Μας υποδέχτηκε με θέρμη, μας πρόσφερε τσάι και μας ξενάγησε στο εμβληματικό μοναστήρι. Η κουβέντα μας ξεκίνησε και τελείωσε με την ίδια ευχή του πάτερ Βαρθολομαίου: «Και σήμερα και αύριο μην ξεχνάτε τον Έβρο. Μην ξεχνάτε τους ακρίτες που νύχτα μέρα κρατούν τα σύνορα και φυλούν τα λάβαρα και τις αξίες του έθνους μας».
«Η καμπάνα στο μοναστήρι χτυπάει όπως η καρδιά στο σώμα»
Γεννημένος το 1974 από γονείς που κατάγονταν από την Καβύλη και τη Νέα Βύσσα ο πάτερ Βαρθολομαίος έμαθε και σπούδασε την ιστορία του τόπου και αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της περιοχής: «Οι ξένοι και κυρίως οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες μας που έρχονται για να υπηρετήσουν την θητεία τους εδώ συνήθως έρχονται με κλάματα γιατί αποχωρίζονται τις οικογένειες τους. Όταν έρχεται η στιγμή του αποχωρισμού πάλι με κλάματα φεύγουν γιατί αγαπούν τον Έβρο και δένονται με τους ανθρώπους και την ιστορία του. Ο Έβρος έχει περάσει πολλά δεινά και τα τελευταία χρόνια βιώνει την εγκατάλειψη. Αυτό το μοναστήρι όμως θυμίζει σε όλους πως υπάρχει ζωή. Χτυπάει νύχτα μέρα η καμπάνα όπως χτυπάει η καρδιά του ανθρώπου. Η καμπάνα μας ακούγεται βαθιά μέσα στην Τουρκία και στέλνουμε το μήνυμα της αγάπης και της ζωής».
Τα συγκινητικά μηνύματα των μαθητών στους στρατιώτες
Ο πάτερ Βαρθολομαίος με τις λειτουργίες, τα κηρύγματα του και τις παραινέσεις του έπαιξε σημαντικό ρόλο τις ημέρες της κρίσης με τους Τούρκους. Εφτασε σε σημείο να μεταφέρει στους αξιωματικούς του στρατού μηνύματα πίστης και συμπαράστασης του λαού: «Εμείς που γεννηθήκαμε και ζούμε εδώ δε φοβόμαστε από τέτοια. Είμαστε συνηθισμένοι στις φοβέρες και στα επικοινωνιακά σόου των Τούρκων. Απαντούμε με την πίστη μας και με το δέσιμο που έχουμε στα δύσκολα. Καθημερινά στέλναμε τα μηνύματα μας στους συνοριοφύλακες αλλά και στους πολίτες που τέτοιες δύσκολες ώρες αναζητούν στηρίγματα και τα δυνατά μηνύματα που εκπέμπει η εκκλησία.
Είναι κάτι που το αποκαλύπτω πρώτη φορά. Σχεδόν κάθε μέρα μετέφερα στους αξιωματικούς του στρατού γραπτά μηνύματα συμπαράστασης που μου έφερνε ο κόσμος εδώ στο μοναστήρι για να τους τα δώσω. Μηνύματα συμπαράστασης από οικογένειες και μικρά παιδιά. Ηταν πολύ συγκινητικό και πολύ δυνατό».
«Στοχοποιήθηκαν άδικα οι πρόσφυγες»
Ο ηγούμενος του μοναστηριού πήρε θέση και για τους μετανάστες που πολλές φορές στοχοποιήθηκαν άδικα ή έγιναν εργαλεία από την κυβέρνηση του Ερντογάν: «Πρόσφυγες είμαστε οι περισσότεροι Έλληνες. Και εμείς εδώ πρόσφυγες είμαστε. Τα χωριά των πατεράδων και παππούδων μας ήταν πολύ ανατολικότερα και το 1923 ήρθαμε πρόσφυγες εδώ. Για δεκαετίες περνούσαν από εδώ πρόσφυγες από όλες τις φυλές. Ποτέ δεν είχαμε προβλήματα. Μία φορά μάλιστα μπήκαν κρυφά μέσα στο καθολικό της εκκλησίας. Εφαγαν λίγα ψωμιά και λίγα τρόφιμα που υπήρχαν. Μου έκανε εντύπωση πως μου είχαν γράψει ένα γράμμα στα αραβικά. Δεν ήταν χριστιανοί. Ζητούσαν όμως συγγνώμη για την ενέργεια τους και ευχαριστούσαν τη Χάρη του μοναστηριού που βρέθηκε στο δρόμο τους».
«Οι γείτονες κατάλαβαν πως ο Έβρος είναι απόρθητο οχυρό»
«Βέβαια αυτό που έγινε το τελευταίο διάστημα δεν είχε σχέση με το προσφυγικό ζήτημα και για αυτό και ήμασταν ανήσυχοι. Αποδείχτηκε από τις πράξεις τους πως δεν ήταν πρόσφυγες αλλά και ακραία στοιχεία που ήθελαν να προκαλέσουν την Ελλάδα. Συμφωνώ απόλυτα με την αυστηρή πολιτική φύλαξης των συνόρων. Οπως γνωρίζεται σε άλλες χώρες υπάρχουν μέχρι και ηλεκτροφόρα σύρματα, υπάρχει σεβασμός αλλά στην Ελλάδα όλοι θεωρούσαν δεδομένο πως θα περάσουν χωρίς έλεγχο. Αυτό έχει αλλάξει. Οι γείτονες μας κατάλαβαν πως ο Έβρος είναι απόρθητο οχυρό κι ας μην έχουμε τον εξοπλισμό που χρειάζεται. Εχουμε την ψυχή και το μυαλό του Έλληνα».
«Μετά τον κορονοϊό περιμένουμε αποφάσεις για τον Έβρο»
Ο αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στην πλειοψηφία των Ελλήνων που ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα να μην ξεχνούν τον Έβρο ειδικά μετά την έξοδο από την καραντίνα: «Οι κάτοικοι της πρωτεύουσας πιστεύουν πως ο Έβρος είναι τόπος εξορίας. Ο Έβρος πέρα από το πρώτο οχυρό της πατρίδας μας είναι ένας υπέροχος νομός με μοναδικές φυσικές ομορφιές, με πολλές δραστηριότητες και πολλά ιστορικά μνημεία. Όλοι εμείς εδώ στον Έβρο και ειδικά στον βόρειο Έβρο περιμένουμε από το κράτος των Αθηνών να δείξει μεγαλύτερες ευαισθησίες και μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ο Έβρος έχει εγκαταλειφθεί αλλά δεν πρόκειται να ερημώσει. Δεν θα επιτρέψουμε άλλη υποβάθμιση. Ειδικά μετά την έξοδο από την καραντίνα περιμένουμε να ληφθούν αποφάσεις. Περιμένουμε ένα οργανωμένο σχέδιο αναβάθμισης του νομού ώστε να κρατηθούν οι νέοι στα χωριά. Και οι μουσουλμάνοι του Έβρου είναι και αισθάνονται Έλληνες πολίτες, είμαστε κοντά και αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα. Οι τοπικές κοινότητες του Έβρου πρέπει να είναι προτεραιότητα της κυβέρνησης και με την ευκαιρία των δύο κρίσεων που έχουν προκύψει με την Τουρκία και τον κορονοϊό είναι ευκαιρία να παρθούν αποφάσεις».
«Το πλέον προωθημένο μοναστήρι της Ελλάδας»
Η Αγία Παρασκευή είναι το «πλέον προωθημένο μοναστήρι της Ελλάδας», λέει χαρακτηριστικά ο πάτερ Βαρθολομαίος και μας ξεναγεί στους ιστορικούς χώρους: «Όταν κατασκευαζόταν η σιδηροδρομική γραμμή (τέλη 18ου αιώνα) οι εργάτες που δούλευαν στη βραδινή βάρδια έβλεπαν ένα ανεξήγητο φως στο σημείο εκείνο όπου αργότερα βρέθηκε η εικόνα της Αγίας Παρασκευής. Το 1931 οι κάτοικοι της Νέας Βύσσας έκτισαν παρεκκλήσι στη χάρη της Αγ. Παρασκευής για να θυμίζει σε όλους το θαυμαστό γεγονός. Μετά από 74 χρόνια – το 2005 – κτίστηκε νέος μεγαλύτερος ναός με τη συνδρομή των κατοίκων της κωμοπόλεως, Βυσσιωτών του εξωτερικού και του τότε Δήμου Βύσσας.
Το 2010 με την προτροπή και τις ευλογίες του Σεβ. Μητροπολίτου Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνού, πέντε Ιερομόναχοι της Μητροπόλεως Διδυμοτείχου σύστησε τη μοναστική αδελφότητα. Η Ιερά Μονή εκτός από το όνομα της Αγ. Παρασκευής πήρε και το όνομα της Αγίας Σκέπης, δηλαδή της Παναγίας. Η επιλογή αυτή δεν είναι τυχαία. Είναι το πιο προωθημένο μοναστήρι της πατρίδος μας, που μαζί με τους αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες του Ελληνικού Στρατού, μαρτυρεί Χριστό και Ελλάδα! Εδώ στα σύνορα η Αγία Σκέπη φρουρεί και σκεπάζει το έθνος μας».
Στην Ιερά Μονή φυλάσσονται δύο εικόνες της Αγίας Σκέπης και της Αγίας Παρασκευής. Η Αγία Σκέπη (Παναγία) είναι ο φρουρός της μεθορίου και η άλλη εικόνα φανερώνει το θαύμα εύρεσης της εικόνας της Αγίας Παρασκευής.
Πηγή: ethnos.gr