Γοητεύουν τα παραμύθια, μην το αρνείστε. Την Ιστορία τη διαβάζουμε με ενδιαφέρον και διεισδυτική ματιά πολλές φορές, τη μελετούμε, την αποδεχόμαστε, ως ένα σημείο, αλλά… Αλλά μεταδίδεται κάποτε το μικρόβιο της αμφισβήτησης, που εισβάλλει στον αναγνώστη και του αποδομεί ολόκληρο το ανοσοποιητικό σύστημα, που τον προστάτευε από τη συνωμοσιολογία…
Αρκεί μια κουβέντα με κάποιον «ψαγμένο», μια παράγραφος σε κάποιο έντυπο-εντρύφημα στην παραφιλολογία των ιστορικών κειμένων και να, η γοητεία του παραμυθιού σε παίρνει από το χέρι και σε ταξιδεύει σε ατραπούς αμφισβήτησης. Κι εκεί, ανάμεσα στο «ίσως» και την απόλυτη κατάφαση, μένει ένα μικρό ερωτηματικό που σε ταλανίζει σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου, τουλάχιστον μέχρι να βρεις τις απαντήσεις.
Ο Χίτλερ αυτοκτόνησε στα ερείπια της Καγκελαρίας; Ο Ιωάννης Μεταξάς πέθανε έτσι απρόσμενα στην κρισιμότερη στιγμή της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας; Ο διάδοχος του Μεταξά, ο Αλέξανδρος Κορυζής, αυτοκτόνησε με δυο σφαίρες στην καρδιά; Πώς είναι δυνατόν;
Η Ιστορία έχει (σχεδόν) αποφανθεί, οι μύθοι όμως και η συνωμοσιολογία ακόμη ψιθυρίζουν τις δικές τους εκδοχές, που με τον χρόνο γίνονται κραυγές αμφισβήτησης.
Πηγή: ethnos.gr