Ο Ζακ Σιράκ (1932-2019) ενσάρκωσε τις µεταλλάξεις του γκολισµού µετά την αποχώρηση του Ντε Γκολ. ∆εν είναι µυστικό ότι ο νεαρός Σιράκ είχε σχέσεις µε το Κ.Κ. Γαλλίας, κάτι διόλου παράξενο σε µια εποχή που το κόµµα αυτό επηρέαζε το ένα τέταρτο του γαλλικού πληθυσµού. Ωστόσο, η φοίτησή του στη σχολή των ανώτερων κρατικών στελεχών, µετά τις σπουδές του στη σχολή Πολιτικών Επιστηµών και την παρακολούθηση θερινών µαθηµάτων στο Χάρβαρντ, τον οδήγησε στην ανώτερη κρατική υπαλληλία, που στη δεκαετία του 1960 ήταν θέσει και φύσει γκολική: Υπηρετούσε ένα παρεµβατικό και αποτελεσµατικό κράτος, προέτασσε το εθνικό στο κοινωνικό συµφέρον, έβλεπε µε επιφύλαξη την Ευρώπη και κυρίως τη Βρετανία, και αντιπαθούσε την Αριστερά όχι τόσο λόγω των ριζοσπαστικών θέσεών της, αλλά επειδή προσέγγιζε τα προβλήµατα µε τη λογική του ταξικού διαφορισµού και όχι του ρεαλισµού και της εθνικής ενότητας.
Πηγή: ethnos.gr