Κόλαφος για τον ΣΥΡΙΖΑ Πρέβεζας και το σύνδικο πτώχευσης της ΕΑΣ Πρέβεζας Δημήτρη Κωνή είναι η αναφορά που απέστειλαν στη Νομαρχιακή Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ οι πρώην εργαζόμενοι της ΕΑΣ, μετά την προκλητική ενέργεια του συνδίκου να ασκήσει έφεση σε απόφαση Δικαστηρίου που τους δικαίωνε παρόλο που όπως υποστηρίζουν ήταν στην ευχέρειά του να μην το κάνει.
Οι πρώην εργαζόμενοι καλούν το ΣΥΡΙΖΑ να πάρει θέση και μάλιστα ασκούν δριμεία κριτική για τη στάση του σύνδικου -που είναι ενεργό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Πρέβεζας – απέναντι τους.Είναι σαφές ότι υπάρχει πολιτιικό ζήτημα στη στάση του σύνδικου που ιδεολογικά/πολιτικά υποστηρίζει διαφορετικά από όσα πράττει και καλό είναι τόσο η Ν.Ε. όσο και ο βουλευτής του κόμματος να πάρουν σαφή θέση για ένα τόσο σημαντικό θέμα για την τοπική κοινωνία.
Στην ανοιχτή επιστολή τους οι πρώην εργαζόμενοι αναφέρουν τα εξής::
Δυνάμει αποφάσεων του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πρέβεζας αποφασίστηκε αφενός η πτώχευση της «ΕΝΩΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ ΠΡΕΒΕΖΑΣ» τον Σεπτέμβριο του 2012, αφετέρου η προσωρινή συνέχιση της λειτουργίας της, υπό την ευθύνη και τη διαχείριση του συνδίκου της πτώχευσης κ. Δημητρίου Aλ. Κωνή, η οποία (λειτουργία) έπαυσε οριστικά τον Ιούνιο του 2014 ένεκα της τελεσίδικης απόρριψης του προταθέντος σχεδίου αναδιοργάνωσης της ΕΑΣΠ.
Απ’ την αρχή της μεταπτωχευτικής λειτουργίας της ΕΑΣΠ όλοι οι εργαζόμενοι παραμείναμε στις θέσεις μας και συνεχίσαμε να προσφέρουμε ευσυνείδητα και υπομονετικά τις υπηρεσίες μας. Πλην όμως, ενόψει του ότι ο σύνδικος καθυστερούσε και δεν μας κατέβαλε τις (μετά την πτώχευση) δεδουλευμένες αποδοχές μας, περιάγοντάς μας σε δραματική και απελπιστική κατάσταση οικονομικής εξαθλίωσης, αναγκαστήκαμε να καταφύγουμε στο εργασιακό μας δικαίωμα της επίσχεσης της εργασίας μας (που αποτελούσε τότε μονόδρομο για εμάς). Εκείνη δε την περίοδο θεωρούσαμε καλόπιστα ότι, ο σύνδικος της πτώχευσης κατανοούσε πλήρως την τραγική μας κατάσταση και σιωπηρά αναγνώριζε την επίσχεσή μας ως απολύτως δικαιολογημένη και επιτακτική απέναντι στο οικονομικό μας αδιέξοδο. Προς έκπληξη και απογοήτευσή μας όμως, λίγο διάστημα πριν την απόλυσή μας διαπιστώσαμε ότι η επίσημη θέση του συνδίκου (όπως εκφράστηκε με την μη πίστωση των μισθών και των ενσήμων του χρόνου της επίσχεσης) ήταν η άρνηση-αμφισβήτηση της νομιμότητας και εγκυρότητας της επίσχεσής μας.
Μετά την απόλυσή μας και προσερχόμενοι στον ΟΑΕΔ Πρέβεζας προκειμένου να αιτηθούμε την χορήγηση σε μας του προβλεπόμενου επιδόματος ανεργίας, διαπιστώσαμε ότι, δεν πληρούσαμε τις νόμιμες προϋποθέσεις γι’ αυτό, μιας και για το χρονικό διάστημα της εκ μέρους μας επίσχεσης (ένα έτος περίπου) δεν φερόμασταν ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ. Σημειωτέον ότι, ενόψει της οικτρής οικονομικής κρίσης, που ήδη είχε συνταράξει την εθνική οικονομία μας και της γιγάντωσης του προβλήματος της ανεργίας, το επίδομα ανεργίας αποτελούσε λύτρωση και «σανίδα σωτηρίας» για όλους μας, μιας και είχε καταστεί εξαιρετικά απίθανο να κατορθώσουμε να απορροφηθούμε σε νέες θέσεις εργασίας αμέσως μετά την απόλυση μας από την ΕΑΣΠ.
Αναγκαστήκαμε λοιπόν (56 εργαζόμενοι) να προσφύγουμε στο Πρωτοδικείο Πρέβεζας με αγωγή η οποία κατατέθηκε την 1/5/2014 και εκδικάστηκε, μετ’ αναβολή, την 20/1/2015. Κατά τη συζήτηση της αγωγής μας ο σύνδικος αντιδίκησε μαζί μας, επιχειρηματολογώντας υπέρ του άκυρου και παρανόμου χαρακτήρα της επίσχεσης μας. Η απόφαση επί της αγωγής μας, δυνάμει της οποίας δικαιώθηκαν πλήρως οι ισχυρισμοί μας και η επίσχεσή μας κρίθηκε καθ’ όλα νόμιμη, εκδόθηκε την 21/6/2016 (δηλαδή δύο περίπου χρόνια μετά την άσκησή της). Μετά δε την πάροδο του αναγκαίου χρόνου για την καθαρογραφή και την θεώρησή της, εν τέλει η απόφαση κοινοποιήθηκε στον σύνδικο την 10/10/2016.
Τότε λοιπόν, όλοι μας πιστεύαμε καλοπροαίρετα ότι ο σύνδικος θα αποδεχθεί την ορθότατη και δίκαιη πρωτόδικη απόφαση, δεν θα την εφεσιβάλλει και ότι αυτή θα τελεσιδικήσει την 10/11/2016, προκειμένου εν συνεχεία να ενεργήσουμε για την ασφαλιστική τακτοποίηση μας για τους μήνες της εκ μέρους μας επίσχεσης και ακολούθως να διεκδικήσουμε –επιτέλους- το επίδομα ανεργίας, που είχαμε αδίκως στερηθεί κατά το χρόνο της απόλυσής μας. Πλην όμως, ο σύνδικος της πτώχευσης εφεσίβαλε την εν λόγω απόφαση (τρεις ημέρες πριν την λήξη της προθεσμίας), με αποτέλεσμα η υπόθεση να οδηγηθεί πια στο Εφετείο Ιωαννίνων με άγνωστο χρονοδιάγραμμα συζητήσεώς της σε β΄ βαθμό και έκδοσης τελεσίδικης απόφασης (που ίσως θα υπερβεί και το ένα έτος). Συνεπεία όλων αυτών αδυνατούμε πλέον να διεκδικήσουμε άμεσα το επίδομα ανεργίας, τη στιγμή που οι περισσότεροι από μας παραμένουμε ακόμη (δυόμιση έτη μετά την απόλυσή μας) άνεργοι και καταδικασμένοι σε καθεστώς μόνιμης οικονομική ανέχειας, άγχους και απογοήτευσης, με τις ελπίδες μας για κάποια οικονομική ανάσα να μετατίθενται σε άγνωστο χρονικό διάστημα στο μέλλον.
Επειδή ο σύνδικος της πτώχευσης τυγχάνει γνωστό, ενεργό και προβεβλημένο μέλος των τοπικών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ Πρέβεζας, με συνεχή και επώνυμη πολιτική δράση, ως και εκλεγμένος περιφερειακός σύμβουλος με την εν λόγω παράταξη.
Επειδή είναι αυτονόητη και επιτακτική ανάγκη τα ενεργά και προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (όπως και κάθε πολιτικού κόμματος) να ενστερνίζονται και να αναδεικνύουν έμπρακτα (πριν από όλους τους άλλους) την θεμελιώδη πολιτική φιλοσοφία της εν λόγω αριστερής παράταξης, που, όπως η ίδια διακηρύσσει, αποτελεί η δυναμική προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, η πρόληψη ή η καταγγελία κάθε μορφής προσβολής θεμελιωδών εργατικών κεκτημένων, η βελτίωση των όρων και των συνθηκών εργασίας, η τάχιστη αποκατάσταση αδικιών σε βάρος ανυπεράσπιστων εργαζομένων, η οικονομική προστασία και αρωγή των ασθενέστερων εργατικών στρωμάτων, η ουσιαστική μέριμνα για απολυμένους και ανέργους κλπ. Η δική μας δε περίπτωση συνιστά μια εξόφθαλμη και απτή περίπτωση πρωτοφανούς και άδικης ταλαιπωρίας 56 οικογενειών βιοπαλαιστών, που συνεχίζεται και θα συνεχιστεί για πολλούς μήνες ακόμη.
Επειδή πέρα από την επίκληση ή το άλλοθι επαγγελματικών υποχρεώσεων, θεωρούμε ότι, εάν στη συνείδηση κάποιου συγκρούεται το όποιο (νομιζόμενο ή υπαρκτό) συγκεκριμένο επαγγελματικό καθήκον (εδώ ως συνδίκου πτώχευσης) με την ηθική ανάγκη και το χρέος για πολιτική συνέπεια και πίστη στις αρχές της παράταξης, την οποία υπηρετεί, θα πρέπει να επιλέγει με αξιοπρέπεια και παρρησία να ακολουθήσει το ένα απ’ τα δύο και να απαλλαγεί θεσμικά και οριστικά από το άλλο. Εάν δεν το πράξει, θεωρούμε ότι θα πρέπει να υπάρξει επίσημη αντίδραση και παρέμβαση από την ίδια την πολιτική παράταξη (σε κΑντεντρικό επίπεδο), στην οποία θα χρεωθούν δυστυχώς οι αλληλοσυγκρουόμενες πρακτικές του μέλους της, εκθέτοντάς την ανεπανόρθωτα απέναντι σε φτωχούς και απελπισμένους εργαζόμενους, αλλά και σε όλη την τοπική κοινωνία.
Σύνδεσμος Συνεταιριστικών Υπαλλήλων Ν.Πρέβεζας
Ο Πρόεδρος
Παπατσώτσος Ανδρέας