Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008 έλαβε χώρα ένα από τα πιο τραγικά περιστατικά που σημαδεύουν την ιστορία της κάθε χώρας.
Η δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό είναι μία από τις πιο μαύρες σελίδες της Μεταπολίτευσης. Η σφαίρα του αστυνομικού δεν κόστισε μόνο τη ζωή ενός νέου ανθρώπου. Έθεσε αμείλικτα το ζήτημα της κατάχρησης εξουσίας, της δυσλειτουργίας των θεσμών και της αυθαιρεσίας των κρατικών υπηρεσιών στη χώρα μας.
Τις ημέρες που ακολούθησαν τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, δυστυχώς, βιώσαμε τις βίαιες επιθέσεις από γνωστούς – αγνώστους που βρήκαν την ευκαιρία να ταυτίσουν τα δίκαια αιτήματα της νεολαιίστικης αντίδρασης με το πλιάτσικο και το τυφλό μίσος.
Σήμερα, επτά χρόνια μετά, ο αγώνας της Νεολαίας για ένα καλύτερο αύριο φαντάζει πιο δύσκολος από ποτέ. Η επαναθεμελίωση της Δημοκρατίας, η συγκρότηση της δίκαιης Πολιτείας, οι ίσες ευκαιρίες για κάθε νέο άνθρωπο αποτελούν το μεγάλο όραμα των επόμενων γενεών.
Ο σεβασμός στα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποτελεί διαρκές αίτημα. Είναι χρέος της Νεολαίας, των Δημοκρατικών, Προοδευτικών, Πατριωτικών δυνάμεων του τόπου να συμπορευτούν για ένα καλύτερο μέλλον.