Η αρχιτέκτονας- συγγραφέας Xαρά Παπαδάτου μίλησε στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 και το δημοσιογράφο Παναγιώτη Kουνιάκη.
Όπως η ίδια υπογράμμισε έκανε ότι μπορούσε για να παρουσιάσει μετά την δικτατορία την παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Λευκάδας και ίσως σε αυτό να συνετέλεσε το γεγονός ότι η Λευκάδα έχει κηρυχθεί περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, αλλά και ότι λίγο αργότερα ο παραδοσιακός οικισμός της Λευκάδας κηρύχθηκε ως σημαντικός ιστορικός διατηρητέος τόπος.
Η κυρία Παπαδάτου μέσα από την συνέντευξη της κάνει μία ιδιαίτερη ανάλυση στην παραδοσιακή αντισεισμική κατασκευή της Λευκάδας η οποία είναι μοναδική στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα στο εξωτερικό.
“Η Λευκάδα ωστόσο έχει κάνει πολλές ανανεώσεις στα σπίτια της, ευτυχώς όχι στον πολεοδομικό τους ιστό, καθώς κάποτε υπήρχε μία πρόταση να διαλυθούν τα πάντα και να γίνει ένας φαρδύς δρόμος, να μη μείνει τίποτα για να χτιστούν πολυκατοικίες, κάτι το οποίο αποφεύχθη γιατί από το 1981 είχε κηρυχθεί διατηρητέος τόπος η Λευκάδα και έτσι κράτησε τη γραφικότητά της.
Τα σπίτια μπορεί να έχουν ανανεωθεί οι όψεις τους, καθώς παλιότερα οι εξωτερικές όψεις ήταν από ξύλο όπως η οικία Ζαμπελίου, που ελπίζω τώρα που αναπαλαιώνετε να κρατηθούν αυτές λεπτομέρειες, καθώς το ξύλο είναι πάνω από 200 χρόνια και αυτό φαίνεται καθώς από το χρόνο έχει μαυρίσει.
Στην αρχή οι πολίτες κάλυπταν τις εξωτερικές όψεις των σπιτιών τους με ξύλο, όμως λόγω των συχνών σεισμών και επειδή δεν είχαν πολλά χρήματα καθώς επρόκειτο για ακριβή κατασκευή, από το 1920 και μετά που κυκλοφορεί πλέον η λαμαρίνα άρχισαν να τοποθετούν τις ραβδωτές λαμαρίνες, για να προφυλάξουν το εσωτερικό που ήταν από ξύλο για να μην διαβρωθεί από τη βροχή.
Η λαμαρίνα δημιούργησε ένα αισθητικό στοιχείο γιατί την έβαφαν πολύ προσεγμένα με διάφορα χρώματα και κατά κάποιο τρόπο συνδέθηκε με τον παλιό τρόπο κατασκευής.”
Η κυρία Παπαδάτου αναφέρθηκε στην κακή κατάσταση που επικρατεί στον ιερό ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, λέγοντας ότι η διαμάχη των κτητόρων από την αρχή ήταν πλαστή, γιατί όπως χτίστηκε ο Άγ Σπυρίδωνας έτσι χτίστηκαν και οι άλλες εκκλησίες. Μαζεύονταν τρεις με τέσσερις ανθρώπους που είχαν χρήματα και σε οικόπεδα του δημοσίου, ζητούσαν άδεια να χτίσουν μία εκκλησία.
“Όλες οι εκκλησίες της Λευκάδας έγιναν έτσι και δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο στο συγκεκριμένο ναό δημιουργήθηκε αυτό το πρόβλημα και δεν θα ήθελα να το αναλύσω, απλά να πω ότι μέχρι το 1999 ο ναός ήταν μία χαρά και είχε λίγες βλάβες.
Ευτυχώς τότε το Υπουργείο είχε αναθέσει σε έναν καθηγητή τον αείμνηστο Μυλωνά που ήταν αναστηλωτής και με μία πολύ καλή ομάδα έκαναν λεπτομερή αποτύπωση όλων των στοιχείων του ναού και έτσι μπορούμε τώρα να τον κατασκευάσουμε.
Από το 2000 και μετά και για 20 χρόνια, έγινε κάποιος σεισμός, η σκεπή έπεσε μέσα με τη βροχή για μένα είναι σαν να πέρασαν πειρατές και να έκαψαν τον Ιερό Ναό και έχουν μείνει μόνο οι τέσσερις τοίχοι και το τέμπλο το οποίο έχουν κάλυψη με νάιλον.
Είναι τραγικό αυτό που συνέβη και όπως έχω γράψει απορώ πως οι Λευκαδίτες επέτρεπαν να βλέπουν το αρχαιότερο μνημείο του νησιού, καθώς με αυτόν ξεκίνησε η Λευκάδα, έξι μήνες μετά την εκδίωξη των Τούρκων από τη Λευκάδα, ζητήθηκε από τους πολίτες της Λευκάδας να γίνει αυτός ο ναός, που στην ουσία είναι ο θεμέλιος λίθος της Λευκάδας.”
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος Ιερός Ναός μετά την τουρκοκρατία, αλλά είναι ο μόνος Ναός που είχε διπλή σειρά στασιδιών γιατί εκεί γινόταν και Διοικητικής φύσεως συγκεντρώσεις, όπως οι εκλογές, ήταν κατά κάποιο τρόπο η αίθουσα αυτοδιοίκησης Λευκάδας.
Πρόκειται για ένα ιστορικό τα το κτίριο και δεν επιτρέπεται να το αφήσουμε σε αυτά τα χάλια.”
Αναφορικά με την τοποθέτηση του μουσαμά ο οποίος τοποθετήθηκε πριν μερικές εβδομάδες υπογράμμισε πως αυτό σημαίνει πως μπαίνουμε στο τελευταίο στάδιο αποκατάστασης του ιερού ναού.
Ακούστε ολόκληρη την ενδιαφέρουσα συζήτηση.