Στην τοποθέτησή του ο Θανάσης Περδικάρης, αναφορικά με την συζήτηση του θέματος για τα απορρίμματα είπε ότι θα έπρεπε να είναι μία ξεχωριστή μέρα, όχι μόνο για εμάς εδώ αλλά και για όλους όσοι ασχολήθηκαν ή δεν ασχολήθηκαν επί σαράντα χρόνια με τα απορρίμματα.
Για όσους πέρασαν από θέσεις ευθύνης και ενδιαφέρθηκαν ή όχι για να λύσουν το πρόβλημα. Επίσης για όλους αυτούς που πέρασαν και πάλι από θέσεις ευθύνης και χρησιμοποίησαν τα σκουπίδια για άλλους λόγους πέρα από το κοινωνικό συμφέρον.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί υπάρχει αυτή η ένταση και δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει ένα άγχος και ένας διαγκωνισμός για το ποιος θα πει τα περισσότερα για τον άλλον.
Νιώθω λες και δεν κάνουμε όλοι το καθήκον μας για αυτό τον τόπο, λες και δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε αυτό ή να πάρουμε τη σκυτάλη, της σκυταλοδρομίας εκεί που το άφησε ο προηγούμενος και να πάμε στο επόμενο 100αρι ή 400αρι, για να μπορέσουμε να πάμε έστω λίγο τον τόπο μπροστά.
Νιώθω απαίσια για όλη αυτή την ιστορία, μιλάμε για μία προγραμματική σύμβαση που ο καθένας εκεί επάνω προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι καινούργιο για τον εαυτό του όπως όλοι μας.
Θα παρακαλέσω λοιπόν να ψηφίσουυμε την σύμβαση όπως είναι και να δούμε τι άλλα έχουμε μπροστά μας να λύσουμε,κΚαθώς ο καθένας ξέρει ποιος δούλεψε ή όχι η κοινωνία είναι εδώ, δεν χρειάζεται να της το υποδεικνύουμε συνέχεια ας βγάλουμε από πάνω μας αυτό το άγχος δεν θα μας κάνει καλό.