Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 17 Απρίλη η εκδήλωση της της Λαϊκής Συσπείρωσης στην Πρέβεζα, με τίτλο ¨Οι θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τη διαχείριση απορριμμάτων ¨.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με ομιλία του Γιώργου Μισιρλή υποψήφιου Περιφερειακού σύμβουλου Ηπείρου με τη Λαϊκή Συσπείρωση και πρόεδρου του συλλόγου εργαζομένων στους ΟΤΑ Πρέβεζας και του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ. Ο ομιλητής ανέδειξε τις πολιτικές που ευθύνονται στο διαχρονικό πρόβλημα των απορριμμάτων καταδεικνύοντας τις ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης : «Την τελευταία ειδικότερα δεκαετία ο τομέας των στερεών αποβλήτων, πέρα από πεδίο άντλησης υψηλών κερδών για τους κατασκευαστικούς ομίλους, έχει αναδειχθεί και σε σημαντικό παράγοντα υποβοήθησης της προσπάθειας των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μείωση της εξάρτησης της καπιταλιστικής οικονομίας από εξωτερικές πηγές σε Ενέργεια και πρώτες ύλες. Αυτό αποτυπώνεται στις κεντρικές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, με πυρήνα την ανάδειξη των αποβλήτων ως πόρου ικανού να εξασφαλίσει μέσω της διαχείρισής του το αναγκαίο ποσοστό κέρδους για τα κεφάλαια που λιμνάζουν αναξιοποίητα, αλλά και να αποτελέσει, στη συνέχεια, φτηνή πρώτη ύλη για μια επικερδέστερη δραστηριότητα άλλων κλάδων της καπιταλιστικής οικονομίας.»
Ακόμα ανέφερε: «Με τη διαδικασία αυτή το κόστος για να καταστούν τα σκουπίδια χρυσός για τους λίγους, φτηνή δηλαδή για το κεφάλαιο πρώτη ύλη ή καύσιμο, φορτώνεται άμεσα στις πλάτες των εργαζομένων με μια σειρά “οικονομικά εργαλεία”. Στα πρώτα περιλαμβάνονται “αρχές”, όπως το “ο ρυπαίνων πληρώνει” (δηλαδή τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας) και η “διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού”, το “πληρώνω όσο πετάω” και το “ειδικό τέλος ταφής”, που σε λίγο θα μετονομαστεί σε “περιβαλλοντική εισφορά”. Όλα αυτά είναι χαράτσια για το λαό που πληρώνει 7 και 8 φορές για να εισπνέει τον καρκίνο!»
Στη συνέχεια, το λόγο πήρε ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Πέτρος Λελοβίτης μέλος του ΔΣ των εργαζομένων στους ΟΤΑ Πρέβεζας και της ΓΣ της ΠΟΕ-ΟΤΑ. Στην ομιλία του αναφέρθηκε στην πολιτική της Τοπικής Διοίκησης και στάθηκε ιδιαίτερα σε ζητήματα των εργαζομένων στον τομέα της καθαριότητας και την εκμετάλλευσή τους, τονίζοντας τις δύσκολες συνθήκες εργασίας που έχουν ως αποτέλεσμα να θρηνούνται σε εργατικά ατυχήματα μέχρι και νεκροί. Τέλος, κάλεσε σε οργάνωση απέναντι σε αυτή την πολιτική των δήμων, των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Ακόμα τοποθετήθηκε και ο υποψήφιος Δήμαρχος Πρέβεζας με τη Λαϊκή Συσπείρωση Σταύρος Αμάραντος ο οποίος κατέδειξε τις διαχρονικές ευθύνες του Δήμου Πρέβεζας και την προσπάθεια προώθησης στην ιδιωτικοποίηση μέρους των απορριμμάτων(μεταφόρτωση)! Αλλά και την παραπέρα προσπάθεια το επόμενο διάστημα στην πλήρη ιδιωτικοποίηση του τομέα των σκουπιδιών προς όφελος του κεφαλαίου.
Τις τοποθετήσεις έκλεισε ο εκλεγμένος και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Κώστας Κωτσαντής ο οποίος αναφέρθηκε στις ευθύνες της Περιφέρειας Ηπείρου. Αναφέρθηκε στις μεγάλες κινητοποιήσεις στο Καρβουνάρι στο Δήμο Σουλίου παλιότερα και αρκετά πρόσφατα στη χωροθέτηση ΧΥΤΑ στο Ελληνικό στο νομό Ιωαννίνων. Τόνισε ότι προϋπόθεση για τη λύση του προβλήματος είναι ένας άλλος δρόμος ανάπτυξης προς όφελος του λαού, αφού σήμερα τα σκουπίδια είναι «χρυσός» για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και η χωροθέτηση κατάλληλων χώρων προσκρούει στο γεγονός ότι η γη είναι εμπόρευμα. Σε αυτό το πλαίσιο, στάθηκε στην πολιτική της Περιφέρειας η οποία μεταφέρει την ιδιωτικοποίηση στο επίπεδο των δήμων και τα προβλήματα που δημιουργεί και παρουσίασε τις θέσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τη λύση του προβλήματος.
Ακολούθησαν ερωτήσεις και τοποθετήσεις από τους παρευρισκόμενους.
Ακολουθεί η Εισήγηση για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Πρέβεζα:
Το πραγματικό δίλημμα των προσεχών εκλογικών μαχών για την εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα είναι :
θα ενισχύσουν το ΚΚΕ κάνοντας τη διαφορά σε δήμους –περιφέρειες –Ευρωεκλογές για την αλλαγή συσχετισμών σε κάθε επίπεδο και την ενίσχυση της εργατικής –λαϊκής αντιπολίτευσης; Της μόνης πραγματικής αντιπολίτευσης που θα μπει μπροστά για να οργανώσει την αντεπίθεση ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και την πολιτική που τσακίζει τη ζωή και το μέλλον του λαού; ή
θα ενισχύσουν τα αστικά κόμματα και τους πολύχρωμους συνδυασμούς τους στην Τοπική Διοίκηση; Τα κόμματα και τους συνδυασμούς που ορκίζονται στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και υπηρετούν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, ανεξάρτητα από τις μικροδιαφορές τους στα «σημεία»;
Πρέπει να κορυφωθεί η αντιπαράθεση με τον μύθο της άρχουσας τάξης ότι οι νέες επενδύσεις θα φέρουν τη λαϊκή ευημερία. Να ξεσκεπαστεί ο «μύθος» και να αποκρουστεί η προσπάθεια να συντάξουν τον κόσμο της δουλειάς στο στόχο τους για υλοποίηση των κερδοφόρων επενδύσεων, με συγκράτηση των απαιτήσεών τους για κάλυψη των αναγκών, με την απατηλή υπόσχεση ότι θα εισπράξουν μελλοντικά μερίδιο από τη «δίκαιη ανάπτυξη» του ΣΥΡΙΖΑ.
Από αυτήν τη σκοπιά πρέπει να αντιμετωπιστεί ο σχεδιασμός και οι στόχοι της αστικής τάξης για το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο της περιφέρειας Ηπείρου.
Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων βρίσκεται συχνά στην επικαιρότητα, συνήθως ύστερα από κινητοποιήσεις των κατοίκων:
Άλλοτε για τη ρύπανση που προκαλούν. Άλλοτε με τις «τριτοκοσμικές» καταστάσεις που εκδηλώνονται σε πολλές πόλεις εξαιτίας της έλλειψης οργανωμένων χώρων υποδοχής των απορριμμάτων τους. Άλλοτε με τη διακίνηση, έξω από κάθε αρχικό σχεδιασμό, μεγάλων ποσοτήτων αποβλήτων – «νόμιμα» και παράνομα – σε νόμιμους ΧΥΤΑ αλλά και παράνομες χωματερές, όπως για παράδειγμα στη περιοχή μας στην Καστροσυκιά. Άλλοτε με τις εκατοντάδες «βραδυφλεγείς βόμβες», που υποσκάπτουν συστηματικά την υγεία των λαϊκών στρωμάτων και «ροκανίζουν» τη φέρουσα ικανότητα της ευρύτερης περιοχής τους, ενώ όταν «απασφαλίζονται» βγάζουν από την αφάνεια όλο το μέγεθος των επιπτώσεών τους. Και άλλοτε με τις διάφορες νομοθετικές παρεμβάσεις και σχεδιασμούς, που επιχειρούνται κάθε φορά από το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου και στόχο έχουν όχι να προστατέψουν την υγεία των εργαζομένων και το περιβάλλον – όπως επιβεβαιώνεται και εκ του αποτελέσματος – αλλά να μοιραστεί η περιζήτητη «πίτα» στους μονοπωλιακούς ομίλους του κλάδου, με τους λιγότερους κατά το δυνατόν εσωτερικούς κραδασμούς, σε συνθήκες άγριου ανταγωνισμού μεταξύ τους.
Τα πιο εμβληματικά παραδείγματα την τελευταία περίοδο είναι χωρίς άλλο οι κινητοποιήσεις ενάντια στη λειτουργία της παράνομης χωματερής της Λευκίμμης στην Κέρκυρα, ενάντια στην καύση “καύσιμων σκουπιδιών” στην τσιμεντοβιομηχανία στο Βόλο, ενάντια στη λειτουργία του ΧΥΤΑ Γραμματικού και για το άμεσο και οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής στην Αττική.
Στη περιοχή της Ηπείρου είχαμε ανάλογες μεγάλες κινητοποιήσεις στο Καρβουνάρι στο Δήμο Σουλίου παλιότερα και αρκετά πρόσφατα στη χωροθέτηση ΧΥΤΑ στο Ελληνικό στο νομό Ιωαννίνων.
Θα θέλαμε όμως να ξεκαθαρίσουμε ότι η σημερινή μας εκδήλωση δεν γίνεται εξαιτίας της επικαιρότητας αυτής.
Ανέκαθεν το ΚΚΕ παρακολουθεί με ιδιαίτερη προσοχή, συχνά παρεμβαίνει, και στο κρίσιμο ζήτημα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων (ΣΑ) σε ευρωενωσιακό επίπεδο, σε επίπεδο χώρας και Περιφέρειας, σε δήμους. Δικαιολογημένα, αφού και στη χώρα μας οι διαχρονικές αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ και στο ζήτημα αυτό προκαλούν σοβαρές επιπτώσεις σε βάρος της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, με κύριο στόχο την εξασφάλιση υψηλών κερδών για το κεφάλαιο. Πλήττεται έτσι η δημόσια υγεία, η υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας στην καθαριότητα, υποβαθμίζεται το περιβάλλον, λεηλατείται παραπέρα το πενιχρό εισόδημα της λαϊκής οικογένειας. Ταυτόχρονα, η διαχείριση των στερεών αποβλήτων χρησιμοποιήθηκε επί μακρόν από την άρχουσα τάξη -και συνεχίζει να το κάνει- ως προνομιακός χώρος προκειμένου να προωθήσει την αντεργατική της επίθεση για την πλήρη διάλυση των εργασιακών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων, που τα τελευταία χρόνια παίρνει σαρωτικό και γενικευμένο χαρακτήρα.
Ο λαός αυτών των περιοχών συνειδητοποιεί “το κακό που τον βρήκε”, όταν το πρόβλημα έχει οξυνθεί, έχει φτάσει να αφήνει πίσω του θύματα.
Την τελευταία ειδικότερα δεκαετία ο τομέας των στερεών αποβλήτων, πέρα από πεδίο άντλησης υψηλών κερδών για τους κατασκευαστικούς ομίλους, έχει αναδειχθεί και σε σημαντικό παράγοντα υποβοήθησης της προσπάθειας των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη μείωση της εξάρτησης της καπιταλιστικής οικονομίας από εξωτερικές πηγές σε Ενέργεια και πρώτες ύλες. Αυτό αποτυπώνεται στις κεντρικές ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, με πυρήνα την ανάδειξη των αποβλήτων ως πόρου ικανού να εξασφαλίσει μέσω της διαχείρισής του το αναγκαίο ποσοστό κέρδους για τα κεφάλαια που λιμνάζουν αναξιοποίητα, αλλά και να αποτελέσει, στη συνέχεια, φτηνή πρώτη ύλη για μια επικερδέστερη δραστηριότητα άλλων κλάδων της καπιταλιστικής οικονομίας.
Με τη διαδικασία αυτή το κόστος για να καταστούν τα σκουπίδια χρυσός για τους λίγους, φτηνή δηλαδή για το κεφάλαιο πρώτη ύλη ή καύσιμο, φορτώνεται άμεσα στις πλάτες των εργαζομένων με μια σειρά “οικονομικά εργαλεία”. Στα πρώτα περιλαμβάνονται “αρχές”, όπως το “ο ρυπαίνων πληρώνει” (δηλαδή τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας) και η “διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού”, το “πληρώνω όσο πετάω” και το “ειδικό τέλος ταφής”, που σε λίγο θα μετονομαστεί σε “περιβαλλοντική εισφορά”. Όλα αυτά είναι χαράτσια για το λαό που πληρώνει 7 και 8 φορές για να εισπνέει τον καρκίνο!
ΕΕ
Όλες οι αστικές δυνάμεις στο κύριο τα βρίσκουν και σαν να λένε ποίημα επαναλαμβάνουν: να εφαρμοστούν οι κατευθύνσεις κι οι κανονισμοί της ΕΕ». Πίνουν νερό στο όνομα της ευρωενωσιακής νομοθεσίας που τάχα στην Ελλάδα παραβιάζεται ή δεν εφαρμόζεται ακόμα τόσο γρήγορα. Δήθεν «προοδευτικοί» και αντίστοιχα «συντηρητικοί» όλοι τους ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ από κοντά ΛΑΕ ως και οι εγκληματιες ναζι της ΧΑ, περιγράφουν την κατάσταση στην Ελλάδα σαν μια παραφωνία που στην υπόλοιπη Ευρώπη δήθεν το πρόβλημα έχει λυθεί και μάλιστα φιλοπεριβαλλοντικά. Οι εκλεγμένοι τους σε βουλή, ευρωβουλή περιφέρεια και δήμους εμφανίζουν την καπιταλιστική αγορά, τα μονοπώλια τις συμπράξεις ιδιωτικού δημοσιου τομεα ως φάρμακο για πάσα νόσο. Το ΚΚΕ έχει ευθύνη να ενημερώσει το λαό για το τι ακριβώς εννοούν και για το τι συμβαίνει ήδη στην ΕΕ.
ΕΕ και κεφάλαιο δεν μιλούν απλά για ανακύκλωση αλλά έχουν συστήσει μια ολόκληρη βιομηχανία πίσω από τα σκουπίδια που αποκαλούν «κυκλική οικονομία». Μια χρυσοφόρα δεξαμενή για τους ομίλους όχι μόνο άντλησης πρώτων υλών, αλλά και επικερδούς απόρριψης των αποβλήτων τους. Ιδιαίτερα τα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης αποτέλεσε χρυσή εφεδρεία του μεγάλου κεφαλαίου. Με τα λεγόμενα “συστήματα εμπορίου ρύπων”, που σαν μηχανισμοί κερδοφόρας αγοραπωλησίας της ίδιας της ρύπανσης, έχουν αποδεδειγμένα εντείνει την υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Η στρατηγική επιλογή της ΕΕ να κλείνουν σταδιακά οι ΧΥΤΑ δεν προέρχεται από κάποια αγωνία της ΕΕ για την τύχη του περιβάλλοντος, αλλά γιατί …. δεν προσφέρουν στο κεφάλαιο που επενδύεται σε αυτούς το επιδιωκόμενο ποσοστό κέρδους. Ακόμη, επειδή περιορισμένη μόνο διέξοδο προσφέρουν για επενδύσεις στα υπερσυσσωρευμένα κέρδη του κεφαλαίου σε σχέση με τις προωθούμενες πανάκριβες και πολύ πιο για επικερδείς για το κεφάλαιο τεχνολογίες αξιοποίησης των σύμμεικτων απορριμμάτων. Η ΕΕ υπολογίζει, με στοιχεία του 2013, ότι η συνολική παραγωγή αποβλήτων σε επίπεδο ΕΕ ανήλθε σε 2.5 δις τόνους από τα οποία 1.6 δις τόνοι δεν επαναχρησιμοποιήθηκαν, ούτε ανακυκλώθηκαν κατά συνέπεια χάθηκαν ως κερδοφόρα εκμετάλλευση για τους ευρωενωσιακούς ομίλους. Στόχος τους είναι να προτάξουν την ανάκτηση (ανακύκλωση και ενεργειακή καύση) των λεγόμενων «χρήσιμων» αποβλήτων για τα κέρδη τους, προσφέροντας πάμφθηνες «εναλλακτικές» πρώτες ύλες στο βιομηχανικό κεφάλαιο που στοιχίζουν όμως πανάκριβα στα λαϊκά νοικοκυριά μέσω των ανταποδοτικών τελών καθαριότητας.
Γι αυτό η ΕΕ βάζει το στόχο των ανακυκλούμενων αστικών αποβλήτων στο 65% ως το 2030 με την υγειονομική ταφή να περιοριστεί στο 10%.
Θα ρωτήσει κάποιος: Δεν πρέπει να ενισχυθεί η ανακύκλωση, να μειωθούν οι ρύποι;
Η μείωση των εκπομπών ρύπων που επιδρούν αρνητικά στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον είναι όντως αναγκαία. Για να επιτευχθεί απαιτείται να λαμβάνονται μέτρα πρόληψης του κινδύνου στην πηγή, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που δίνει η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας. Τέτοια μέτρα όμως είναι αδύνατο να εφαρμοστούν στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της ελεύθερης αγοράς, όπου το κριτήριο που κυριαρχεί για όλα τα παραπάνω είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων και όχι η προστασία της υγείας των εργαζομένων και του περιβάλλοντος η οποία πάει περίπατο.
Για να κάνουν οι αστικές κυβερνήσεις πιο εύπεπτη για τα λαϊκά στρώματα την αποδοχή της πιο πάνω πολιτικής τους καταφεύγουν, όπου συναντούν δυσκολίες, στον ωμό εκβιασμό τους. Οδηγούν με τη συνειδητή, μελετημένη απραξία τους τα πράγματα σε αδιέξοδο ώστε να πλασαριστούν με τις λιγότερες αντιδράσεις τα σχέδιά τους.
Να γιατί από άκρη σε άκρη στην Ευρώπη βγαίνουν καραμπινάτες υποθέσεις τύπου Φυλής και Λευκίμμης, περιβαλλοντικών δηλαδή εγκλημάτων που αποτελούν άμεση έκφραση και συνέπεια της πολιτικής τη ΕΕ και των κυβερνήσεων της. Στην Ιταλία με το μεγάλο αδιέξοδο υπερχείλισης των ΧΥΤΑ, με τη γνωστή εικόνα στη Ρώμη με τα πεζοδρόμια συχνά να γεμίζουν από σκουπίδια κι ενώ συνεχίζεται η καύση, ή στην Καλαβρία που όντας γεμάτη από Χυτα μολύνεται κι η θάλασσα της. Ενώ στην Ισπανία στο Torrent της Βαλένθια οι κάτοικοι από το 2015 διαμαρτύρονται συχνά για προβλήματα δύσπνοιας κι ανησυχούν για την καύση τεράστιων βουνών αποβλήτων. Και στο Μονπελιέ της Γαλλίας, όπου επεκτάθηκαν χώροι υγειονομικής ταφής για τα οικιακά απόβλητα στο λάκκο ενός ακόμα λειτουργικού λατομείου προκαλώντας μόλυνση της υγείας των κατοίκων και των υδάτων.
Την ίδια στιγμή μετά το περσινό όριο που έβαλε η Κίνα για τα απόβλητα που πλέον θα αγοράζει από την ΕΕ μεταξύ άλλων και τα πλαστικά, η ΕΕ έκανε την οικονομική ανάγκη των ομίλων της, δήθεν φιλοπεριβαλλοντική φιλοτιμία ξεκινώντας ολόκληρη καμπάνια για τη μη χρήση πλαστικών έτσι ώστε να μην χάσει έδαφος στον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα και τις ΗΠΑ.
Την ίδια επίσης ώρα που τα κράτη μέλη της ΕΕ σηκώνουν τη σημαία της προστασίας δήθεν του περιβάλλοντος τα απόβλητα πχ της Γερμανίας πωλούνται σε χώρες όπως Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Μαλαισία, Φιλιππίνες, οι οποίες έχουν γίνει σκουπιδότοποι της κατά τα άλλα …ευαίσθητης στο περιβάλλον ΕΕ με παράνομες χωματερές, φθηνό εργατικό δυναμικό με άθλιες συνθήκες εργασίας και το μεγαλύτερο μέρος των αποβλήτων καταλήγει απευθείας στη θάλασσα. Το δε ανακυκλώσιμο υλικό που μένει, οι εταιρείες διαχείρισης απορριμμάτων το ξαναπωλούν πανάκριβα πολλαπλασιάζοντας τα κέρδη τους.
Κι όποτε συναντούν εμπόδια με αστικές τάξεις που έχουν ανοίξει μπίζνες με αμερικάνικα ή κινέζικα κεφάλαια, τότε …. η ΕΕ επιστρατεύει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, κυρώσεις, πρόστιμα, αποκλεισμούς, πιέσεις με κάθε είδους ΜΚΟ, καταγγέλλοντας υποκριτικά παραβιάσεις μέχρι να αποσπάσουν τις συμφωνίες που έχουν βάλει στόχο.
Όμορφος κόσμος αγγελικά και φιλοπεριβαλλοντικά πλασμένος….ο καπιταλισμός.
Αυτή είναι σύντροφοι και φίλοι, η ΕΕ. Οριστικά κι αμετάκλητα ένωση του κεφαλαίου, αντίπαλος όλων των λαών της περιοχής.
Όλα αυτά το ΚΚΕ σταθερά, μέσω και της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του τα αποκαλύπτει στο Ευρωκοινοβούλιο με ομιλίες, παρεμβάσεις ερωτήσεις, στηρίζοντας με συνέπεια σχετικές αναφορές κατοίκων στην Επιτροπή Αναφορών του ΕΚ ενάντια στο αίσχος στη Φυλή, το Γραμματικό, τη Λευκίμμη, στο Καρβουνάρι και στο Ελληνικό για την περιοχή μας, ενάντια συνολικά στην πολιτική της ΕΕ και της διαχρονικής πολιτικής για την αντιλαϊκή διαχείριση των απορριμμάτων των κυβερνήσεων τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των ΝΔ ΠΑΣΟΚ με ή άνευ ακροδεξιών εταίρων κάθε φορά.
Ας δούμε τώρα κάποια πράγματα για τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στη διαχείριση των απορριμμάτων, που έρχονται βέβαια ως συνέχεια των πολιτικών που είχαν υλοποιήσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.
Όλες οι κατευθύνσεις της ΕΕ αναφορικά με τη διαχείριση των απορριμμάτων, έχουν αποτυπωθεί ήδη από το 2008 στη σχετική Οδηγία, έχουν περιληφθεί αυτούσιες στη εθνική νομοθεσία με το ν. 4042/12 των ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑ.Ο.Σ. (κυβέρνηση Παπαδήμου) και με τις επόμενες συμπληρώσεις του. Στη συνέχεια ενσωματώθηκαν με “θρησκευτική ευλάβεια” από τον ΣΥΡΙΖΑ στον Εθνικό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ) το Δεκέμβρη του 2015. Η ιδιαίτερη βαρύτητα του ΕΣΔΑ έγκειται στο γεγονός ότι οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις και οι επιμέρους στόχοι του ενσωματώθηκαν στα Περιφερειακά Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ), ανάμεσά τους και στο ΠΕΣΔΑ Ηπείρου. Αυτό έγινε με τη σύμφωνη γνώμη των εκάστοτε περιφερειακών αρχών, ανεξάρτητα κομματικής τοποθέτησης, και την υποστήριξη των αντίστοιχων δημοτικών αρχών, αλλά βρίσκοντας πάντα απέναντί τους τους κομμουνιστές περιφερειακούς και δημοτικούς συμβούλους με τη “Λαϊκή Συσπείρωση”.
Με βάση τον παραπάνω σχεδιασμό ο ΣΥΡΙΖΑ προχώρησε σε παρεμβάσεις, αλλά και “πάγωσε” άλλες, με αποκλειστικό κριτήριο τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αναφέρουμε τις πιο χαρακτηριστικές από αυτές:
- Η πιο μεγάλη απάτη του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνησης έχει να κάνει με τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, τις περιβόητες ΣΔΙΤ. Με αυτές ο ενδιαφερόμενος μονοπωλιακός όμιλος αναλαμβάνει μέσω της προσφοράς του στη διαγωνιστική διαδικασία, την εν λευκώ τροποποίηση και υλοποίηση του όποιου γενικότερου σχεδιασμού ή της επιμέρους εγκατάστασης και καθορίζει την τιμή ανά τόνο σκουπιδιού που δέχεται στις εγκαταστάσεις του, για 25 και πάνω χρόνια λειτουργίας. Στο κόστος κατασκευής μετέχει το Δημόσιο, το τραπεζικό κεφάλαιο και ο επιχειρηματικός όμιλος, με τους δύο τελευταίους να επιδιώκουν αποκλειστικά τη μεγαλύτερη δυνατή κερδοφορία.
Φυσικά, οι μεγάλοι χαμένοι της υπόθεσης σε όλη αυτή την ιστορία δεν μπορεί να είναι παρά το περιβάλλον, η δημόσια υγεία, οι εργαζόμενοι στις εγκαταστάσεις αυτές, το πενιχρό λαϊκό εισόδημα.
Και ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυε λάβρος τις επιθέσεις του κατά των συμπράξεων αυτών όταν ήταν αντιπολίτευση, όταν έγινε κυβέρνηση κατοχύρωσε στον Εθνικό Σχεδιασμό και αυγάτισε παραπέρα τις 5 ΣΔΙΤ που προωθούσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Πέρα από τη ΣΔΙΤ Δυτ. Μακεδονίας, που είχε προηγηθεί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκονται σήμερα σε εξέλιξη οι παρακάτω: – ΣΔΙΤ Σερρών, Ηπείρου, Πελοποννήσου, Ηλείας, Βοιωτίας και Ρόδου.
- Σε συνδυασμό με τα παραπάνω, η ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή υποβαθμίζεται δραματικά παρ’ όλες τις κυβερνητικές φανφάρες και είναι φυσικό αφού το 50% των σκουπιδιών προβλέπεται να παραμένει σύμμεικτο ώστε να τροφοδοτεί τις ΜΕΑ των ομίλων. Σημειώνεται ότι τα προς ανακύκλωση υλικά που ανακτώνται στις ΜΕΑ των ΣΔΙΤ κυμαίνονται μόλις περί το 10%. Τα υπόλοιπα “προϊόντα” είναι: Σκουπίδια για ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ (30-35%), σκουπίδι καύσιμο για τις τσιμεντοβιομηχανίες (25-30%), υλικό για εργασίες επίχωσης, δηλαδή υποβαθμισμένο κόμποστ (15%), και υγρασία που εξατμίζεται στον αέρα (15%).
Από τα 855 εκατ. ευρώ (μαζί με την εθνική συμμετοχή) του βασικού κονδυλίου του ΕΣΠΑ που διατίθεται για τα σκουπίδια πανελλαδικά, μόλις τα 102 εκατ. διατίθενται για την ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή και όλες τις συναφείς δράσεις, ενώ η μερίδα του λέοντος πηγαίνει στις ΜΕΑ.
– Προκειμένου να εξασφαλιστεί σε υψηλά επίπεδα η προσοδοφόρα για το κεφάλαιο τροφοδοσία των ΜΕΑ, η κυβέρνηση αντί να επιλέξει την ανακύκλωση των βιοαποβλήτων με την παραγωγή κατάλληλου για τις καλλιέργειες υλικού (κόμποστ), προωθεί στην πράξη την πανάκριβη ενεργειακή του αξιοποίηση μέσω της καύσης του παραγόμενου βιοαερίου, στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης της ηλεκτρικής ενέργειας.
– Ειδικότερα, τέλος, για την ανακύκλωση των απορριμμάτων συσκευασίας, έχει αφήσει τους δήμους στο έλεος της “Ελληνικής Εταιρείας Αξιοποίησης και Ανακύκλωσης ΑΕ” και τα λαϊκά στρώματα να πληρώνουν για την περιορισμένη, παρ’ όλα αυτά, ανάκτησή τους.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει την καρκινογόνα καύση των αποβλήτων με δύο τρόπους:
(α) Μέσω των ΜΕΑ, το βασικότερο προϊόν των οποίων είναι “καύσιμο σκουπίδι”, το λεγόμενο RDF. Το υλικό αυτό αποτελεί το 30% περίπου του τροφοδοτούμενου υλικού και περιέχει πάνω από 90% χαρτί – χαρτόνι και πλαστικά, δηλαδή ανακυκλώσιμα υλικά.
(β) Μέσω των μονάδων καύσης αποβλήτων βιομάζας (έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας σε όλη την επικράτεια) για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, παχυλά επιδοτούμενης ως ΑΠΕ, συμβάλλοντας έτσι και στο γενικότερο σχεδιασμό της αστικής τάξης για την ιδιωτικοποίηση της ΗΕ.
- Η κυβέρνηση δίνει γη και ύδωρ στο βιομηχανικό κεφάλαιο, επιτρέποντάς του να ρυπαίνει ανεξέλεγκτα έδαφος και νερά.
- Βαθαίνοντας στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, υιοθέτησε τελικά με το Ν.4555/18 την πιο αντιλαϊκή εκδοχή σε σχέση με το μέλλον όσων ΦΟΔΣΑ (Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων), είναι Σύνδεσμοι δήμων, δηλαδή ΝΠΔΔ. Με το άρθρο 225 θεσπίζει τη δυνατότητα μετατροπής ενός ΦΟΔΣΑ (με εξαίρεση τον ΕΔΣΝΑ) από Σύνδεσμο δήμων “σε ανώνυμη εταιρεία του άρθρου 265 του …ν.3463/2006″, “εφόσον τούτο αποφασισθεί από τα Δημοτικά Συμβούλια των δήμων-μελών του που αντιστοιχούν σε ποσοστό 60% του πληθυσμού του συνόλου των δήμων-μελών”.
Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε ορθάνοιχτη την πόρτα, ώστε μέσα σε λίγα χρόνια οι ΦΟΔΣΑ, που σήμερα είναι ΝΠΔΔ, να μετατραπούν σε Ανώνυμες Εταιρείες(!!!) αφού υπάρχει η διακήρυξη των εκλεκτών των κομμάτων της αστικής τάξης υπέρ των εταιρειών αυτών!
- Ο ΣΥΡΙΖΑ βρήκε τη λύση για το χαράτσι ταφής. Μετονομάζει σε “περιβαλλοντική εισφορά” το “ειδικό τέλος ταφής”, το οποίο θα αρχίζει να καταβάλλεται από τον φετινό Ιούλη.
Σα να μην έφτανε αυτό, φτάνει στο σημείο να εκβιάζει οικονομικά τους δήμους να δώσουν προβάδισμα στην επεξεργασία των σύμμεικτων αποβλήτων, δηλαδή στις ΜΕΑ του κεφαλαίου, σε βάρος της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή. Αρκεί να υπογραφεί η σύμβαση για την κατασκευή μιας τέτοιας μονάδας για να μειωθεί κατά 70% το νέο χαράτσι που επιβάλλεται στα σύμμεικτα σκουπίδια που προβλέπεται να οδηγηθούν σε αυτή.
- Τέλος, μπροστά στην αποτυχία της να λύσει σε πολλές περιοχές το σύνθετο πρόβλημα της κοινωνικής αποδοχής στη χωροθέτηση των εγκαταστάσεων επεξεργασίας και υγειονομικής ταφής των αποβλήτων, η κυβέρνηση ρίχνει το βάρος στις “αδικαιολόγητες”, δήθεν, αντιδράσεις των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, επιστρατεύοντας εναντίον τους μέχρι και τα ΜΑΤ.
ΗΠΕΙΡΟΣ
Αν θέλουμε να δούμε ειδικότερα, το ζήτημα της διαχείρισης απορριμμάτων στην Ήπειρο, το πρώτο πράγμα που πρέπει να τονίσουμε ότι η ηγεσία της Περιφέρεια Ηπείρου και όλοι οι Δήμαρχοι της περιοχής, σε αγαστή συνεργασία μεταξύ τους, υπήρξαν πραγματικά προπομποί στο να περάσει χωρίς αντιστάσεις η κυβερνητική πολιτική και οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από κοντά τους και οι παρατάξεις της «αντιπολίτευσης», πλην της Λαϊκής Συσπείρωσης, σε Περιφέρεια και Δήμους, με τις οποίες έχουν στρατηγική σύμπλευση, συμφωνούνε στα βασικά, παρά τις όποιες επιμέρους διαφοροποιήσεις για ζητήματα εντυπωσιασμού ή εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων.
Όλοι μαζί ψήφισαν το ΠΕΣΔΑ Ηπείρου μέσα από το οποίο θεσμοθετούνται οι βασικοί άξονες για την υλοποίηση της πολιτικής του κεφαλαίου, αναφορικά με τη διαχείριση του συνόλου των απορριμμάτων στην περιοχή.
Και εδώ, επιλέχθηκε η μέθοδος της κατασκευής Μονάδας Επεξεργασίας του συνόλου των απορριμμάτων, με ετήσια δυναμικότητα 105.000 τόνους σύμμεικτων σκουπιδιών, με την ανακύκλωση με διαλογή στην πηγή, όπως προαναφέραμε, να παραπέμπονται ουσιαστικά στις καλένδες. Από τους 140.000 τόνους απορριμμάτων που παράγονται περίπου ετησίως στην Περιφέρεια Ηπείρου, ο όγκος των ανακυκλούμενων σκουπιδιών δεν ξεπερνά ούτε τους 10.000 τόνους ετησίως.
Το Εργοστάσιο Επεξεργασίας Στερεών Αποβλήτων, το οποίο ξεκίνησε να λειτουργεί επίσημα στα τέλη του Μάρτη, κατασκευάστηκε μέσω ΣΔΙΤ με την ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, η οποία επιδοτήθηκε με 21.159.332 ευρώ και παραδόθηκε σε αυτήν για εκμετάλλευση 27 χρόνια και μάλιστα με ρήτρα ελάχιστου εγγυημένου όγκου παράδοσης σκουπιδιών.
Το εργοστάσιο παράγει κομπόστ και βιοαέριο από τα δημοτικά στερεά απόβλητα. Το βιοαέριο αξιοποιείται για παραγωγή πράσινης ενέργειας, την οποία εκμεταλλεύεται ο επιχειρηματίας. Μ’ ένα σμπάρο τρία τρυγόνια ……
Τι κερδίζει ο Ηπειρώτης από όλα αυτά : αύξηση των ανταποδοτικών τελών, την οποία τεχνηέντως αποκρύβουν Περιφερειάρχης και Δήμαρχοι, ελέω εκλογών.
Σύμφωνα με δικές τους δηλώσεις (π.χ. Τατιάνα Καλογιάννη), το κόστος εισόδου, θα είναι 52,80 ευρώ / τόνο για τους πρώτους 80.000 τόνους και 36,95 ευρώ/ τόνο για τους υπόλοιπους. Μεσοσταθμικά 49,03 ευρώ / τόνο.
Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και το κόστος εισόδου του όγκου των υπολειμμάτων, που θα μεταφέρονται στους ΧΥΤΑ οι οποίοι μετονομάζονται ως ΧΥΤΥ, που προβλέπεται να είναι 12 ευρώ/τόνο, το κόστος μεταφοράς των υπολειμμάτων στους ΧΥΤΥ, το κόστος από τη λειτουργία των ΣΜΑ που δεν είναι γνωστό ακόμη επειδή ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί η διαγωνιστική διαδικασία επιλογής αναδόχου για τη λειτουργία τους, το κόστος αποκομιδής των απορριμμάτων από τις υπηρεσίες των Δήμων και μεταφοράς τους προς τους ΣΜΑ και έπεται συνέχεια…….
Και όλα αυτά τα νούμερα προκύπτουν από μελέτες και δηλώσεις των εκπροσώπων της άρχουσας τάξης, κάτι το οποίο μπορεί να σημαίνει ότι στην πράξη τα πράγματα μπορεί να είναι πολύ χειρότερα για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.
Την ίδια ώρα που οι μεγαλοεπιχειρηματίες απαλλάσσονται με τη βούλα του Νόμου από τα δημοτικά τέλη!!!
Η κατάσταση που επικρατεί στις υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων είναι πολλές φορές τραγική (ελλείψεις προσωπικού, μη χορήγηση ΜΑΠ, μη τήρηση κανόνων ασφάλειας και υγιεινής, κακοσυντηρημένος στόλος, καθημερινά εργατικά ατυχήματα κλπ.). Όλα αυτά όχι τυχαία αλλά ως αποτέλεσμα των πολιτικών επιλογών κυβερνήσεων και δημάρχων, καθώς είναι μία από τις βασικές υπηρεσίες που θέλουν να ξεπουλήσουν στο μεγάλο κεφάλαιο. Στο Δήμο Πάργας, ήδη ένα μεγάλο κομμάτι (παραλιακό μέτωπο) της αποκομιδής απορριμμάτων έχει εδώ και χρόνια ιδιωτικοποιηθεί, με βασικό πρόσχημα τις ελλείψεις προσωπικού και την τουριστική εικόνα του Δήμου. Το ίδιο συμβαίνει στο Δήμο Ηγουμενίτσας με ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής σε Πέρδικα και Σύβοτα , στο Δήμο Ζίτσας όπως επίσης και σε άλλους δήμους της περιοχής μας.
Παράλληλα, προχωράει η κατασκευή των λεγόμενων «πράσινων σημείων», όπου θα συγκεντρώνονται τα υλικά που δεν κατευθύνονται στους κάδους, όπως ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, ελαστικά, ογκώδη αντικείμενα, άλλα ανακυκλώσιμα υλικά από επιχειρήσεις, υπηρεσίες, σχολεία κλπ. Από τη λειτουργία τους κερδισμένοι αναμένονται να είναι τα ιδιωτικά συστήματα που εκμεταλλεύονται τα παραπάνω απόβλητα καθώς, ενώ χρηματοδοτούνται από τα λαϊκά στρώματα, ως αγοραστές των αντίστοιχων προϊόντων, θα εξασφαλίζουν τώρα, εκμεταλλευόμενα, δημόσια γη και υποδομές που θα γίνουν με δημόσιους πόρους, μεγάλες και συγκεντρωμένες ποσότητες των αποβλήτων για τη συγκέντρωση των οποίων είναι οι ίδιοι υπόχρεοι.
Στην Ήπειρο ο σχεδιασμός περιλαμβάνει την κατασκευή 7 πράσινων σημείων (στο Νομό Πρέβεζας, ένα σε κάθε Δήμο).
Είναι περιττό νομίζουμε να πούμε ότι και από τη λειτουργία τους θα προκύψουν νέα ανταποδοτικά τέλη τα οποία θα φορτωθούν και αυτά στις πλάτες του λαού της περιοχής.
Όλα αυτά το ΚΚΕ προσπάθησε να τα αναδείξει και να τα αντιπαλέψει μαζί με το λαό της περιοχής, είτε με την αυτοτελή παρέμβαση του Κόμματος, όπως π.χ. η σημερινή εκδήλωση, είτε με τους εκλεγμένους της Λαϊκής Συσπείρωσης στο Περιφερειακό και τα Δημοτικά Συμβούλια της περιοχής, είτε μέσα από το ταξικό κίνημα της περιοχής, στο οποίο μπροστάρηδες είναι οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες που δραστηριοποιούνται σε κάθε κλάδο και κάθε σωματείο.
Η θέση του ΚΚΕ και των εκλεγμένων του με τη Λαϊκή Συσπείρωση.
Απέναντι λοιπόν σε αυτή την πολιτική της αστικής τάξης το ΚΚΕ προβάλλει ένα ριζοσπαστικό πλαίσιο αιτημάτων για άμεση διεκδίκηση και πάλη με προμετωπίδα ποιος θα διαχειριστεί τα απορρίμματα, με ποιον τρόπο, για το όφελος ποιανού!
– ΟΧΙ στην εμπορευματοποίηση της διαχείρισης των απορριμμάτων και σε κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης που συνεπάγεται αυτή, ΟΧΙ στις ΣΔΙΤ και στις συμβάσεις παραχώρησης.
– ΟΧΙ στη μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, όπως το χαράτσι ταφής και το “πληρώνω όσο πετάω”. Το κόστος των προγραμμάτων, εξοπλισμού και έργων για την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων, να προέρχονται από κεντρικούς δημόσιους πόρους, από μια μεγαλύτερη φορολόγηση του κεφαλαίου.
– Παλεύουμε για την απόλυτη διασφάλιση όλων των εργαζόμενων, σε δημόσιους φορείς διαχείρισης των αποβλήτων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.
Το πλαίσιο πάλης που προβάλλει το ΚΚΕ περιλαμβάνει τους παρακάτω άξονες:
(α) Καθορισμός και ιεράρχηση προτεραιοτήτων. Τέτοιες είναι: Η πρόληψη της παραγωγής απορριμμάτων, η προώθηση της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή σε χωριστά ρεύματα των συσκευασιών, των μετάλλων, του έντυπου χαρτιού καθώς και του οργανικού κλάσματος (βιοαποβλήτων) με κομποστοποίηση. Το μέρος των αποβλήτων που δεν υπόκειται σε επεξεργασία καθώς και τα υπολείμματα των μονάδων επεξεργασίας οδηγούνται σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Αποβλήτων (ΧΥΤΑ).
β. Καθορισμός σύγχρονων όρων για την ορθολογική και ασφαλή αποκομιδή (συλλογή και μεταφορά) των απορριμμάτων από τις υπηρεσίες του κάθε δήμου με μόνιμο προσωπικό και σύγχρονο εξοπλισμό καθώς και με τις απαραίτητες υποδομές για τη χωριστή συλλογή των προδιαλεγμένων με διαλογή στην πηγή απορριμμάτων. Να εξετάζεται κάθε φορά, με συνδυασμένα κριτήρια, η αναγκαιότητα της κατασκευής Σταθμών Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ).
γ. Ειδική μέριμνα στους Χώρους Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Αποβλήτων (ΧΑΔΑ) για την ουσιαστική αποκατάσταση όλων και όχι την απλή επιχωμάτωση, με βάση συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα έργων που θα τηρείται και χρηματοδότηση από κεντρικούς δημόσιους πόρους.
δ. Καθορισμός των κριτηρίων καταλληλότητας σε κάθε Περιφέρεια ανά είδος εγκατάστασης, με γνωστά από πριν κριτήρια αποκλεισμού των υποψήφιων χώρων. Καθορισμός των κριτηρίων αξιολόγησης ανά είδος εγκατάστασης για τη βαθμολόγηση των υποψηφίων χώρων με σαφή και δεσμευτικό οδηγό της βαθμολόγησης που αντιστοιχεί στο κάθε κριτήριο. Οι αντισταθμιστικές παροχές υπέρ των οικισμών ή δήμων από τη λειτουργία των μονάδων επεξεργασίας και διάθεσης, να είναι προσανατολισμένες σε κρατικές παρεμβάσεις (ι) πρόσθετης προστασίας της υγείας των κατοίκων και του περιβάλλοντος καθώς και (ιι) μέτρων χωροταξικής και περιβαλλοντικής αναβάθμισής τους.
ε. Η υλοποίηση των έργων επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των αποβλήτων να γίνεται από τον κρατικό φορέα για τα δημόσια έργα. Να συγκροτηθεί, επίσης, ενιαίος δημόσιος φορέας, που θα αναλάβει τη λειτουργία τους με έσοδα που θα προέρχονται από κρατικούς πόρους.
στ. Σημαντική μέριμνα πρέπει να δίνεται στην ολοκληρωμένη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων, ιδιαίτερα των βιομηχανικών λόγω της ποσότητάς τους και της διαπιστωμένης ασυδοσίας των παραγωγών τους. Το κεφάλαιο να καλύπτει το σύνολο του κόστους για τις μελέτες, την υλοποίηση και τη λειτουργία, σύμφωνα με τα παραπάνω, των σχετικών έργων.
ζ. Αντιμετώπιση του ιδιαίτερου προβλήματος των μικρότερων νησιών με θέσπιση κανόνων και παροχή κατάλληλου, ειδικού εξοπλισμού για τη θαλάσσια μεταφορά προδιαχωρισμένων στην πηγή ξηρών υλικών, αλλά και σύμμεικτων αποβλήτων για νησιά με πολύ μικρό πληθυσμό.
η. Ουσιαστική ενίσχυση σε αριθμό, εξοπλισμό και οργάνωση του έμψυχου δυναμικού άσκησης περιβαλλοντικού ελέγχου με μόνιμη σχέση εργασίας στο Δημόσιο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, φίλες και φίλοι,
Υπάρχει πλέον συσσωρευμένη πείρα. Ανάπτυξη των κερδών των λίγων και ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δεν γίνεται.
Η φιλολαϊκή λύση προϋποθέτει εξουσία και οικονομία που καταργεί τις αιτίες που δημιουργούν και οξύνουν τα σημερινά προβλήματα, που δημιουργεί τις στέρεες προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας προς το συμφέρον της εργατικής τάξης, όλων των λαϊκών στρωμάτων, δημιουργών του κοινωνικού πλούτου. Τέτοιες προϋποθέσεις είναι: Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός, ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα υλοποιεί φιλολαϊκά έργα, η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, η κρατική ιδιοκτησία στη γη και στις τεχνικές υποδομές, ο εργατικός – λαϊκός έλεγχος, η εργατική εξουσία.
Η ελπίδα είναι εδώ, ο δρόμος είναι εδώ. Χώρος και χρόνος για αναμονή, για αυταπάτες, για Μεσσίες δεν υπάρχει. Με τη λογική ότι “αυτά που λέτε δεν γίνονται”, να δούμε κάτι “εφικτό” μέσα στα τείχη της ΕΕ και τους νόμους των κυβερνήσεων, φτάσαμε στην κατάσταση που ζούμε σήμερα.
Ενισχύουμε το ΚΚΕ και τη Λαϊκή Συσπείρωση παντού, σε όλες τις κάλπες. Κάνουμε πιο δυνατό το ΚΚΕ , για να έχουμε γερή δύναμη υπεράσπισης της ζωής μας, γερή δύναμη να στηρίξει τον αγώνα μας.