Μπροστά στο «Aρχιπέλαγος» του εικαστικού Λευτέρη Τάπα στέκεται κανείς με περισυλλογή. Στον λευκό τοίχο της γκαλερί CAN, στο Κολωνάκι, τα θραύσματα από χαρτοπολτό σχηματίζουν νήσους και, καθώς αφηγούνται μια αλληγορία για τις μεταμορφώσεις της πολιτικής και υπαρξιακής γεωγραφίας, συνθέτουν με νήμα αόρατο μια συμβολική εγκατάσταση. Γεννημένος στην Κύπρο, το σημαδιακό έτος 1974, ο Λευτέρης Τάπας προχωρά την έρευνά του μέσα από τις διαστρωματώσεις της μνήμης και κυρίως μέσα από την ανάγκη ορισμού ενός σημείου για τη θέαση του κόσμου.
Στην έκθεσή του στην Αθήνα, δοξάζει την έννοια της χειρώνακτης τέχνης με έναν τρόπο ουσιώδη και συγκινητικό. Σε ένα μαύρο τραπέζι έχει απλωθεί η γεμάτη συμβολισμούς ψευδαισθητική «θάλασσά» του, ένα ρυτιδιασμένο πέλαγος, με τους κυματισμούς του, χάρτινη δαντέλα, όλη στο χέρι. Στο βάθος, τα στρογγυλά τυπώματα σε λευκό φόντο, γαλαξιακές τροχιές σαν πλοήγηση στην ποίηση του χαρτογραφημένου χάους. Αλλά στο «Νησί», το θρυμματισμένο, ώστε να συναντήσει την εντύπωση ενός αρχιπελάγους, ο Λευτέρης Τάπας μας παραδίδει ένα έργο ωριμότητας και περισυλλογής με μια διαδικασία αρχέγονη. Το σύμπλεγμα των νήσων, όλα από χαρτοπολτό, γραφίτη και φυσικές χρωστικές από λατομεία της Κύπρου, γεννούν αισθήματα πόνου και ελευθερίας μαζί. Ξέρεις ότι στον χαρτοπολτό είναι αλεσμένες οι σελίδες από τον κυπριακό «Φιλελεύθερο», που φύλαγε ο πατέρας του ως τεκμήρια Ιστορίας. Η ανακύκληση της μνήμης, με νέο φορτίο, πλέον, πολιτικό και υπαρξιακό, ανακαλεί τη βαθύτατη αγωνία αυτοπροσδιορισμού στον χάρτη του χρόνου που και αυτός αμφισβητείται. Η χειρωναξία που διαχέει το «Αρχιπέλαγος» αφήνει πάχνη γνησιότητας, εντολή αφύπνισης.
CAN Christina Androulidaki, Gallery, Αναγνωστοπούλου 42, έως 28/2.
Πηγή: Καθημερινή