Στην τοποθέτησή του ο Κώστας Γληγόρης, ανέφερε ότι η χωροταξία γενικότερα, θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί εδώ και αρκετά χρόνια.
Ωστόσο πίσω από αυτήν κρύβεται και ένα πολιτικό κόστος πολλές φορές, γιατί υπάρχει μία ανακατανομή δόμησης, που πολλές φορές, κάποιοι για πολιτικούς λόγους δεν την επιθυμούν και αυτό ίσως είναι λογικό.
Μην ξεχνάμε ότι η εκτός σχεδίου δόμηση, είναι δόμηση κατά παρέκκλιση, δηλαδή δεν είναι ο κανόνας. Πολλές φορές έχει ακουστεί η κατάργηση της παρέκκλισης, τον εκτός σχεδίου.
Η εκτός σχεδίου δόμηση, έχει προκαλέσει πιέσεις όχι μόνο στο περιβάλλον, η στην αλλαγή των χρήσεων, αλλά πιέσεις και σε υποδομές, όπως ύδρευση, δίκτυα φωτισμού, δρόμοι.
“Όσον αφορά τα ΣΧΟΑΑΠ ο εισηγητής τότε κ Φίλιππας, σε προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο, επειδή κάποιος συμπολίτης μας είχε κάνει μία αίτηση στο Νεοχωρι, είχαμε πει να κινήσουμε μία διαδικασία τοπικού χωρικού σχεδίου.
Δηλαδή πέρασε από το δημοτικό συμβούλιο, να ξεκινήσουμε να κάνουμε έναρξη του παλιού ΣΧΟΑΑΠ για την υπόλοιπη Λευκάδα, επειδή ένας συμπολίτης μας ήθελε να κάνει επέκταση ενός οικισμού.”
Σε άλλο σημείο ανέφερε ότι ήταν πιθανόν σφάλμα και απώλεια, όταν με τη δημιουργία των Καλλικρατικών δήμων το 2011, μπορούσε το υπάρχον ΣΧΟΑΑΠ, να επεκταθεί και στην υπόλοιπη Λευκάδα τότε, ωστόσο δεν έγινε η επιπλέον μελέτη.
Σχετικά με το συγκεκριμένο ΣΧΟΑΑΠ, ξεκίνησε από το 2006, έχουν περάσει τόσα χρόνια και σε όλα αυτά τα χρόνια μέσω διαγωνιστικής διαδικασίας φέραμε μία μελέτη, ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο και από τότε αρχίσαμε να κάνουμε παραχωρήσεις σε αυτό που έφερε η αρχική Μελέτη.
Δηλαδή κρατάμε κάποιες ζώνες προστασίας, αν εξαιρέσουμε τις καθορισμένες όπως του καταφυγίου ή των περιοχών natura, ξεκινήσαμε και κάναμε ζωνοποίηση, εφόσον όμως άλλαξε χαρακτηριστικά προς τη δόμηση, θα έπρεπε να αλλάξει και αυτή.
Ο ίδιος Μάλιστα αναφέρεται αναλυτικά σε συγκεκριμένα παραδείγματα μέσω χαρτών.
Ακούστε το απόσπασμα: