Αμέσως μετά την τοποθέτηση του κ. Δρακονταειδή στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 μίλησε ο αντιδήμαρχος Γιάννης Λιβιτσάνος για τις κινήσεις ή Δημοτικής Αρχής.
Όπως είπε, “εχθές στις 9:30 το πρωί, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Διοικητή τροχαίας τον κύριο Κατωπόδη, για την σύλληψη δύο λεωφορείων με μετανάστες κι αμέσως έφτασα στο σημείο και έκανα μία μίνι σύσκεψη με τον Κατωπόδη και τον Διοικητή του Βλυχού που ήταν στην αστυνομία , για να δούμε πώς θα αντιμετωπίσουμε το θέμα.
Αυτό που διαπιστώσαμε ήταν πως και τα δύο λεωφορεία θα έπρεπε να είναι εκεί μαζί με τους ανθρώπους, γιατί ήταν σε εξέλιξη ο έλεγχος των δικαιολογητικών τους.
Μου ζητήθηκε από τον Διοικητή να προγραμματίσω το φαγητό τους και άμεσα επικοινώνησα με κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος και τους είπα να ετοιμάσουν φαγητό.
Μάλιστα επειδή ήταν Αφγανοί και δεν τρώνε το κρέας του ζητήσαμε θα τους φέρουν ένα κανονικό γεύμα, μία πίτσα μαργαρίτα και αναψυκτικό και νερό εκ μέρους του δήμου και όλο αυτό κανονίστηκε μέσα σε ένα διάστημα 10 λεπτών και γύρω στις 11:00 η διαδικασία να έρχεται το φαγητό και να παίρνουν το γεύμα τους.
Μάλιστα επειδή τα λεωφορεία ήταν στην πόλη και είχε κλείσει η κυκλοφορία ζήτησα από το διοικητή μήπως ήθελαν να ανοίξει το ανοιχτό γήπεδο ποδοσφαίρου και να μεταφερθεί εκεί ο κόσμος, καθώς δεν κυκλοφορούσαν όπως ακούστηκε, άλλα δύο λεωφορεία ήταν απέναντι από την αστυνομία.
Ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος κ. Βικέντιος που ήταν εκτός Λευκάδας επέστρεψε για να ανοίξει το γήπεδο όπου είπα στην αστυνομία ότι ανά πάσα στιγμή είναι διαθέσιμο για τη μεταφορά τους.
Επίσης υπήρξε και η πρόβλεψη από το πρωί ότι εφόσον χρειαστεί να διανυκτερεύσουν εξετάσαμε το ενδεχόμενο να βρούμε ένα κατάλυμα για να φιλοξενηθούν, είτε στο κλειστό γυμναστήριο ωστόσο γινόντουσαν αγώνες και δεν μπορούσα να πάνε από το πρωί εκεί.
Εγώ έφυγα το πρωί με την προϋπόθεση ότι οι άνθρωποι θα πάρουν τα χαρτιά τους, στη συνέχεια θα είναι μαζεμένοι στο γήπεδο, οπότε είτε χρειαστεί να φύγουν για Αθήνα, είτε χρειαστεί να διανυκτερεύσουν να βρούμε μία λύση γιατί ο σχεδιασμός σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι η λογική να κλείσουμε τα πάντα, γιατί δεν γνωρίζουμε ακόμα από τη Λέσβο που η αστυνομία έπαιρνε τα χαρτιά το τι θα γίνει με τους ανθρώπους αυτούς, δεν γνωρίζαμε αν θα μείνουν ή αν θα φύγουν, οπότε ο σχεδιασμός μας πήγαινε με βάση την εξέλιξη αυτή.
Στις 6:00 το απόγευμα μίλησα με τον κύριο Νώντα Κατωπόδη, διοικητή τροχαίας, ο οποίος μου λέει ότι όσοι έχουν χαρτιά και είναι περίπου 40 άτομα και κάτι ανήλικοι, βρίσκονται ελεύθεροι μπροστά από το κτίριο της αστυνομίας.
Εκείνη τη στιγμή τους λέω ότι δεν μπορούν να μείνουν ελεύθεροι και επιτόπου φτάνω στην αστυνομία όπου βρισκόταν πέντε άνθρωποι, οι υπόλοιποι είχαν οδηγηθεί προς το ΚΤΕΛ και περιμέναν, καθώς είχε υπάρξει τηλεφωνική επικοινωνία του δημάρχου με τον πρόεδρο του ΚΤΕΛ και είχε ήδη κανονιστεί να φύγει λεωφορείο και να τους μεταφέρει στην Αθήνα.
Το λεωφορείο έφυγε με καθυστέρηση μιάμισης ώρας, όχι γιατί δεν ήταν εκεί, αλλά περιμένουμε από τη Λέσβο μία απάντηση για άλλους τρεις ανθρώπους, ώστε να φύγουν μαζί τους και να μην αναγκαστούν να μην στη Λευκάδα και άλλοι να φύγουν γιατί ήταν συγγενείς μεταξύ τους.
Αυτή ήταν και η όλη καθυστέρηση περίπου 25 λεπτών με κάποιους ανθρώπους να περιφέρονται γύρω από την αστυνομική διεύθυνση.
Από το πρωί μέχρι το απόγευμα κανένας δεν εμφανίστηκε εκεί και εφόσον είχαν τόσο έντονο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους δεν ήρθε να μάθουν τι γίνεται, αλλά μόνο εγώ ήμουν εκεί και μπορούν να το επιβεβαιώσουν οι αστυνομικοί διευθυντές.
Στις 8:00 το απόγευμα και ενώ πάντα ήμουν σε συνεννόηση τόσο με το Δήμαρχο Λευκάδας όσο και το ΚΤΕΛ για να αναχωρήσει το λεωφορείο, ανεβαίνω στο γραφείο του διοικητή της αστυνομίας γιατί από τις τρεις γυναίκες που είχαν χαρτιά, η μητέρα των δύο δεν είχε και ακόμα δεν έχει χαρτιά.
Από τις δύο κοπέλες η μία ήταν έγκυος και η δεύτερη με ειδικές ανάγκες. Τη μία κοπέλα την έπιασε κρίση και όταν την είδα ζήτησα να πάνε κάπου για να μην ταλαιπωρούνται.
Ανεβήκαμε να πάρουμε την άδεια από τον Διοικητή, καθώς όπως σας είπα η μητέρα δεν είχε άδεια και τα δύο κορίτσια δεν ήθελα να την αποχωριστούν.
Μάλιστα έψαξα να βρω ένα κατάλυμα συγγενικού προσώπου, για να μπορέσουν να φιλοξενηθούν κάποια άτομα αλλά και τα μικρά παιδιά που ήταν στους διαδρόμους αστυνομίας, ζητώντας από τον διοικητή μία λύση, έστω και αν χρειαστεί η φύλαξη της αστυνομίας για να πάνε οι γυναίκες με τα παιδιά σε ένα ξενοδοχείο και να μείνουν οι άντρες στο κρατητήριο όπως και έγινε.
Όσοι δεν μπορούσαν να φύγουν πήγαν σε ξενοδοχείο, με παρουσία της Ελληνικής Αστυνομίας την οποία ευχαριστώ ιδιαίτερα, γιατί έγινε μία υπέρβαση, καθώς δεν υπάρχει πλεονάζον προσωπικό.
Για εμένα αντιμετωπίστηκε μία κατάσταση την οποία η δημοτική αρχή έφερε σωστά εις πέρας, καθώς να σας πω ότι και το βράδυ το φαγητό τους ήταν κανονικό γεύμα.
Και το λέω αυτό γιατί κάποιοι μιλούν για αλληλεγγύη. Εμείς ήμασταν αλληλέγγυοι από την αρχή, ο κύριος Δρακονταειδής ήρθε για να ρωτήσει μόνο 10 λεπτά κενό με έβλεπε θα μπορούσε να έρθει να μου μιλήσει, εκτός κι αν απαγορεύεται να μιλάμε μεταξύ μας.
Το βράδυ ήμουν σε ένα γεύμα και βλέπω την ανάρτηση περί σκουπόξυλων και καλαμιών και ότι αν δεν ήταν οι ίδιοι δεν θα έφευγε ο κόσμος και λέω ότι αυτό είναι τόσο αδικία για τους ανθρώπους αστυνομίας, για την δημοτική αρχή που ήταν εκεί και κανένας άλλος.
Εγώ δεν έχω καμία διάθεση αντιπαράθεσης με τον κύριο Δρακονταειδή, αλλά μόνο την αλήθεια.
Δεν πρέπει να κάνουμε αντιπολίτευση πάνω στις αθώες ψυχές των ανθρώπων, για αυτό έγινε και η δική μου ανάρτηση, καθώς γνωρίζετε ότι εγώ δεν είμαι από τους ανθρώπους που Αναρτώ στο προσωπικό μου λογαριασμό στο Facebook κάθε μέρα κάτι όπως κάνει ο κύριος Δρακονταειδής.
Δεν είμαι λάτρης του Facebook όπως ο κύριος Δρακονταειδής, γιατί έχω μάθει να κάνω τη δουλειά μου και αυτή να φαίνεται στον κόσμο και όχι μέσω Facebook.
Το θέμα όμως δεν είναι να ακούσω μπράβο, αλλά να θυμηθούμε αυτά τα ζητήματα ποιος τα έφερε στην Ελλάδα, με όλους αυτούς τους ανθρώπους που έρχονται στην Ελλάδα και δεν έχουν πού να πάνε και όλους αυτούς τους έφερε η προηγούμενη κυβέρνηση.
Η αλληλεγγύη τους που ήταν; Ρώτησαν μόνο αν έφαγαν, αν ήπιαν κι αν πήγαν τουαλέτα.”
Στην ερώτηση για ποιο λόγο στην αναζήτηση στέγης δεν απευθύνθηκαν στο ξενοδοχείο καραντίνας, απάντησε ότι δεν το σκέφτηκε, δεν με ενδιέφερε αυτό, αλλά τα γυναικόπαιδα και οι κοπέλες που είχαν πρόβλημα να κοιμηθούν με ασφάλεια σε ένα δωμάτιο πώς πράξαμε.
Δεν το σκέφτηκα αλλά βρήκα λύση μόνος μου, πήρα έναν ξάδερφό μου που έχει ξενοδοχείο και του ζήτησα να μας παραχωρήσει κάποια δωμάτια και λύθηκε το θέμα, από το να μπω στη διαδικασία να επικοινωνήσω με το νοσοκομείο, τον υπεύθυνο του ΕΟΔΥ και να ακολουθήσω μία πολύπλοκη διαδικασία.
Αναφορικά με τα Rapid test ήταν θέμα της αστυνομίας και του νοσοκομείου να ρωτήσει, μπορεί να ήταν παράλειψη μου να ρωτήσω αλλά μέσα στο όλο τρέξιμο να αντιμετωπίσω το θέμα δεν μπήκε στη διαδικασία.”
Ο κύριος Λιβιτσάνος ανέφερε ότι η επικοινωνία μεταξύ τους ήταν δύσκολη γιατί δεν μιλούσαν αγγλικά και στο ερώτημα αν θα προτιμούσαν να επιστρέψουν στην Αθήνα μέσω ΚΤΕΛ ή να μείνουν το βράδυ σε ένα ξενοδοχείο, απάντησε ότι θέλουν να γυρίσουν πίσω. Όσοι δεν μπορούσαν να φύγουν έμειναν στο ξενοδοχείο.
Επίσης να ευχαριστήσω το ΚΤΕΛ, το οποίο με την παρέμβαση του δημάρχου και του Μάριου Κατωπόδη κινήθηκαν άμεσα.
“Επίσης πρέπει να σας πω ότι τα άτομα αυτά ήταν άνθρωποι οικογενειάρχες και δεν έχουν σχέση με αυτό που έχουμε στο μυαλό μας με μετανάστες καθώς για εμένα ήταν πρόσφυγες.
Ήταν καλοντυμένοι, υπάκουοι, δεν έκαναν καμιά δολιοφθορά, δεν υπήρξε καμία διαμαρτυρία ούτε κανένα τσακωμός.”
Στο ερώτημα για το ποιος βρέθηκαν στη Λευκάδα, είπε ότι με βάση κάποιες πληροφορίες από την αστυνομία την στιγμή που περιμέναμε να εξακριβώσουμε αν διαθέτουν τα απαραίτητα έγγραφα, τους είπαν ότι θα πάνε σε κάποιο κάμπινγκ στη Λευκάδα.
Το GPS του λεωφορείου μπερδεύτηκε, έφτασαν έξω από την Απόλπαινα, έξω από το σπίτι της εισαγγελέως η οποία ξεκίνησε την διαδικασία τις πρωινές ώρες, καθώς υπήρχε οχλαγωγία ώστε να έρθει η αστυνομία να τους περισυλλέξει και δεν πιάστηκαν από την αστυνομία.
Αυτοί είπαν ότι τους είχαν τάξει πως θα πάνε σε ένα Camp να κάνουν μπάνιο και διακοπές, καθώς υπήρχαν οικογένειες με μικρά μωρά και ήταν οργανωμένοι με τις βαλίτσες τους, τα γάλατα τους, σε καμία περίπτωση άνθρωποι που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα.”
Κλείνοντας την τοποθέτησή του και αναφερόμενος για άλλη μία φορά στην ένταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα με την παράταξη του κυρίου Δρακονταειδή και την αναφορά περί καλαμιού, ανέφερε ότι “επειδή έχει υπάρξει προσωπική επίθεση στο πρόσωπό μου για το καλάμι και ότι το έχω καβαλήσει, πρέπει να πω ότι αυτές οι εκφράσεις δεν αρμόζουν σε δημοτικούς συμβούλους και πρώην Δημάρχους.
Ο κύριος Δρακονταειδής ξέρει ότι η δημοτική αρχή δεν τον έβαλε απέναντι σε πολλά πράγματα και το γνωρίζει πολύ καλά, εμείς όταν αναλάβαμε την διοίκηση παραλάβαμε ότι παραλάβαμε από τον ίδιον και την ομάδα του και προχωρήσαμε μπροστά χωρίς να κοιτάξουμε πίσω.
Δυστυχώς όμως κάποιοι όταν βλέπουν ότι κάτι καλό γίνεται έστω από τα δέκα τα δύο, γιατί οι ίδιοι τα 3 πρώτα χρόνια δεν έκαναν τίποτα ήταν μηδέν το πηλίκο, εμείς μπορεί να είμαστε στο 2 όπως είπε ο κύριος Μελάς σε κάποια συνέντευξη του, βλέπουν ότι λύνουμε κάποια προβλήματα, βλέπουν ότι προσπαθούμε να τα λύσουμε με όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί στην τοπική αυτοδιοίκηση και με ελάχιστα χρήματα.
Σε όλη αυτή την κατάσταση πρέπει να είμαστε σύμμαχοι και εγώ θα παραδεχόμουν τον κύριο Δρακονταειδή, αν ερχόταν και μου έλεγε ότι έγιναν κάποια πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν ακόμα περισσότερα και θα είμαι μαζί του, όταν όμως βλέπω μία ανάρτηση πως αν δεν ήταν οι ίδιοι ο κόσμος δεν θα είχαν πού να πάνε την στιγμή που από την Κυριακή έχω δώσει ψυχή και σώμα δεν το δέχομαι.
Ο κύριος Δρακονταειδής ξέρει ότι δεν είμαι ψεύτης, γιατί για να καβαλήσει κάποιος καλάμι θα πρέπει να μην έχει κάτι και εγώ στη ζωή μου έχω και δουλειά και οικογένεια και τα πάντα, έχω περάσει από όλα τα στάδια στη ζωή μου και έχω γίνει συνεργάτης και αντιδήμαρχος του κυρίου Καλού για να προσφέρω στον κόσμο και μόνο, δεν με απασχολεί τίποτα άλλο.