Εφ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91,6 ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Κατούνας Γιάννης Διγενής.
Όπως διευκρίνισε, “ο εκλογικός νόμος έδωσε το δικαίωμα να κατέβουμε ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι, προσπαθώντας να μεταφέρουμε μέρος των προβλημάτων που αναδεικνύαμε μέσω του συλλόγου, γιατί εμείς δεν θεωρούμε περισσότερο ότι θέλουμε να διοικήσουμε αλλά προσπαθούμε να βοηθήσουμε να λύσουμε κάποια προβλήματα της τοπικής μας κοινωνίας.
Αυτό κάναμε, κερδίσαμε τις εκλογές και προσπαθούμε να καταγράψουμε και να καταλάβουμε μέσα από τα σημεία των καιρών που πάμε και πού βρισκόμαστε.
Αυτό που διαπίστωσα στους δέκα μήνες που είμαστε σε μία υποτυπώδη διοίκηση που έχει μία τοπική κοινότητα, είναι ότι στα σαράντα χρόνια που υπάρχουν στη Λευκάδα επί πέντε μέσο όρο είμαστε περίπου 200 άνθρωποι που διαθέτουν τον εαυτό τους πολιτικά στην βοήθεια των τοπικών κοινωνιών και είναι πολλοί άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατάσταση που με τη δική μου λογική είναι στην βελτίωση.
Με αυτό θέλω να πω ότι μαζί με τους δημοτικούς συμβούλους είμαστε πάρα πολλά άτομα στην διοίκηση του νησιού και όλα αυτά τα χρόνια καλλιεργήθηκε η άποψη ότι ο εκάστοτε κοινοτάρχης έχει απλά έναν συμβουλευτικό ρόλο και να αναφέρει στο Δήμαρχο πότε σβήνει μία λάμπα και πότε το χωριό δεν έχει νερό.
Εγώ όμως έχω διαπιστώσει ότι μπορείς να κάνεις πολύ ωραία και σπουδαία πράγματα στον τόπο σου, όπως δράσεις πολιτισμού, μιλάμε για βοήθεια και πολλά άλλα πράγματα, άρα εσκεμμένα ή μη όλα αυτά δεν γίνονταν για να μεταφερθεί η διοίκηση με τη δική μου λογική στην κεντρική εξουσία, καθώς υπήρχε μία παρανόηση.
Δηλαδή ο συμβουλευτικός ρόλος που μπορεί να έχει ένας πρόεδρος ενός μικρού χωριού πώς νοείται; Ποια είναι τα πράγματα που μπορεί να κάνει και πώς μπορεί να βοηθήσει τον τόπο του;
Αιρετικά θέλω να πω και διαπιστώνοντας ότι περνάνε οι γενιές θα πρέπει να αποξενωθούμε από την λογική ότι οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει να είναι νεροκουβαλητές στα κόμματα της εξουσίας. Δεν είναι δυνατόν οι τοπικές κοινωνίες να μην παράγουν προσωπικότητες, ανθρώπους που έχουν μόρφωση κατέχουν κάποια πράγματα γνωρίζουν να στείλουν ένα e-mail.
Εγώ νομίζω ότι βολεύει η στάση να παραμένει η ίδια για να μπορέσει να ελεγχθεί μία κατάσταση.”
Σχολιάζοντας την πρωτοβουλία της Aegean Rebreath για τον καθαρισμό του λιμανιού και την επιστολή του Δημοτικού συμβούλου Νίκου Γαζή που έκανε λόγο για μία επικοινωνιακή φιέστα, λέγοντας την άποψή του.
Να θυμίσω ότι εμείς ως Πολιτιστικός Σύλλογος είχαμε ξεκινήσει μόνοι μας χωρίς τη βοήθεια του δήμου, είχαμε βρει πέντε ανθρώπους για να βουτήξουν στο λιμάνι μας για να μας καταγράψει την κατάσταση.
Εγώ όλα αυτά που θα σου θέσω σήμερα είναι πράγματα καταγεγραμμένα τα έχω μπροστά μου, και όποιος χρειαστεί αποδείξεις μπορώ να του τις δώσω. Το λιμάνι της Λυγιάς είναι από τα μεγαλύτερα παραγωγικά λιμάνια στη Λευκάδα και αξίζει ένα σεβασμό. Για πάρα πολλά χρόνια το λιμάνι της Λυγιάς ήταν στην πρωτογενή παραγωγή και ο κόσμος έτρωγε φθηνό και φρέσκο ψάρι.
Στην συνέχεια με την μονοκαλλιέργεια του τουρισμού βρεθήκαμε σε μία κατάσταση και εμείς σαν σύλλογος το 2015 νιώσαμε ότι έπρεπε να δούμε τι συμβαίνει, πώς είναι ο βυθός μετά από τόσα χρόνια και βουτήξαμε και τα βγάλαμε μόνοι μας χωρίς καμιά επιδότηση.
Τον Οκτώβρη κάναμε την δεύτερη συλλογή, που δεν ήταν απλά να καθαρίσουμε το λιμάνι αλλά να δείξουμε στα παιδιά αλλά και στον κόσμο που συναναστρέφεται με ένα λιμάνι τι συμβαίνει ζητώντας να μην το ρυπαίνουμε άλλο.
Τα παιδιά μας πλέον πρέπει να γνωρίζουν ότι στο λιμάνι της Λυγιάς υπάρχει 70 εκατοστά λυματολάσπη και αυτό κάποιος πρέπει να το πει με σωστό και σοβαρό τρόπο.
Εγώ ομολογώ ότι τον τελευταίο χρόνο εντυπωσιάζομαι, καθώς ο κύριος Γαζής έχει δύο ιδιότητες, η πρώτη του είναι ως δημοτικός σύμβουλος. Όταν έρχεται το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο δεν ακούω παρεμβάσεις και μεγαλειώδη λόγια και υποδείξεις για το πώς πρέπει να γίνονται οι καθαρισμοί, ακούω ένα ξερό “παρόν” και μέχρι εκεί.
Η δεύτερη ιδιότητα του κυρίου Γαζή, να διευκρινίσω ότι η συζήτηση που κάνουμε είναι πολιτική και δεν έχει κανένα προσωπικό θέμα, είναι δημοσιογράφος.
“Αν θεωρείς κύριε Δημοσιογράφε, με οποιοδήποτε μέσο διαθέτεις ότι γίνεται κάτι στο λιμάνι της Λυγιάς έλα να ξεσκεπάσεις την κατάσταση. Έλα να μιλήσεις τόσο με τον πρόεδρο της κοινότητας όσο και τον πρόεδρο του πολιτιστικού συλλόγου, με τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί και συμφωνούμε απόλυτα να εκθέσεις όλη την κατάσταση.
Δεν ξυπνάς όμως από έναν καναπέ μία Κυριακή πρωί και λες τι να γράψω τώρα, περνάει από μπροστά σου μία φευγαλέα φωτογραφία στο Facebook, πετάς μέσα και δύο μη κυβερνητικές οργανώσεις και θεωρείς ότι είσαι ένας πετυχημένος αρθογράφος, ωστόσο δεν συμβαίνει έτσι.
Όπως γνωρίζεις η σχέση μου με τα μέσα είναι πολύ καλή, ωστόσο διαπιστώνω ότι σιγά-σιγά όλο αυτό περνάει στη δημοσιογραφία του καναπέ. Εμείς εδώ είναι η πέμπτη φορά που κουβεντιάζουμε για προβλήματα. Πριν ήμουν πρόεδρος ενός πολιτιστικού συλλόγου, τώρα είμαι πρόεδρος μιας τοπικής κοινότητας, το να βγαίνει όμως ο καθένας και να λέει το καθετί δεν συμβάλλει.
Επίσης να διευκρινίσω ότι εμείς εκεί δεν βγάλαμε ποτέ καμία φωτογραφία, εμένα προσωπικά δεν με γνωρίζεις δεν στείλαμε κανένα δελτίο τύπου, ωστόσο η δουλειά μας γίνεται όπως πρέπει να γίνεται, ο κόσμος μας και τα παιδιά μας βλέπουν τι κάνουμε δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. Δεν είναι κακό να βγάζει κάποιος φωτογραφία όμως το να γίνεται αυτό συνεχόμενα για το καθετί αποσυντονίζεται σε και χάνεις τον στόχο σου.
Το επάγγελμά μου είναι χημικός αναλυτής, άρα μπορώ να γνωρίζω και να αντιλαμβάνομαι ποια είναι η μόλυνση στο λιμάνι της Λυγιάς. Το ότι εμείς το 2015 βγάλαμε 12 τόνους σίδηρο και άλλα τόσα σκουπίδια, δεν σημαίνει ότι καθαρίσαμε το λιμάνι, ωστόσο προσπαθούσαμε να αναδείξουμε την ποιότητα του λιμανιού, αν τώρα αυτό περνάει όπως αναφέρει ο κύριος Γαζής στους επικοινωνιολόγους, δεν είναι θέμα δικό μου γιατί εγώ απλά θέλω να δείξω στα παιδιά μου τι συμβαίνει όταν πέφτουν τα πλαστικά στη θάλασσα.
Αν ο κύριος Γαζής θεωρεί ότι όλη αυτή η κατάσταση δεν είναι μόλυνση, εγώ θα πω ότι θα πρέπει να ρωτήσει ο κύριος σύμβουλος τα ψάρια αν αυτό είναι μόλυνση.
Εγώ μίλησα και με το Δήμαρχο Λευκάδας που έδωσε το παρόν στην δράση καθαρισμού και με την Aegean rebreath και τους είπα ότι θα κάνουμε λάθος να δαιμονοποιήσουμε μία πρωτογενή παραγωγή.
Εγώ στο λιμάνι είδα μέσα πεταμένες πλαστικές καρέκλες, καρότσια από σούπερ μάρκετ, δεν έβλεπα ένα ψαρά τη δεκαετία του 80 που μπορεί από αμέλεια ή έλλειψης γνώσης να έριξε μέσα ένα κομμάτι δίχτυ, φταίνε και αυτοί όμως όχι μόνο.”
Σύμφωνα με τον Γιάννη Διγενή ένα από τα μεγάλα προβλήματα που προσπαθούμε να λύσουμε είναι να μάθουμε πόσος είναι ο τουρισμός που μας ανήκει στο νησί, γιατί πιστεύω ότι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι αυτό που μας προβάλλουν τα τελευταία χρόνια ότι ο τουρισμός είναι μονοκαλλιέργεια.
“Ο πρώην Δήμαρχος κύριος Δρακονταειδής είχε δηλώσει πέρυσι ότι στις αρχές Αυγούστου το νησί είχε 150 χιλιάδες τουρίστες, εκ των οποίων βάσει στατιστικών του 80% είναι στη Νικιάνα, Λυγιά, Άγιο Νικήτα, Νυδρί και Βασιλική, δηλαδή περίπου 120.000 άτομα.
Ξαφνικά δηλαδή στην περιοχή μας από χίλιους μόνιμους κατοίκους, 200 στην κοινότητα της Κατούνας, ξαφνικά γινόμαστε πέντε και έξι χιλιάδες, χωρίς μισή υποδομή.
Ο δρόμος είναι κατασκευασμένος τη δεκαετία του 80, ο φωτισμός είναι ο πανάρχαιος αυτός που υπήρχε τότε, το νερό δεν αρκεί ούτε για τις βασικές μας ανάγκες και σκεφτόμαστε και λέμε ότι πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα στην τουριστική μονοκαλλιέργεια ή πρέπει να σκεφτούμε πως μπορούμε όλο αυτό το πράγμα να το πάμε παράλληλα με την παραγωγή.
Να σου θυμίσω ότι η κοινότητα Κατούνας πριν από περίπου 30 χρόνια είχε παραγωγή 25 τόνους λεμόνια και τώρα όταν πας στην ταβέρνα τρως λεμόνια από την Ολλανδία. Είχε παραγωγή ένα εκατομμύριο σαρδέλα και Γαύρο το καλοκαίρι και έτρωγες γαύρο από τη Λευκάδα και όχι κατεψυγμένο από το εξωτερικό.
Η θέση μας είναι μαζί με την τουριστική ανάπτυξη και ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα και να μην είμαστε βασιζόμενοι σε ένα μοντέλο τουριστικής μόνο καλλιέργειας.
Επίσης η τουριστική ανάπτυξη θα πρέπει να σχεδιαστεί σε μία λογική του αν θέλουμε τουρίστες και μάλιστα με ποιοτικά χαρακτηριστικά θα πρέπει να φτιάξουμε και κάποιες υποδομές, πάμε να λύσουμε ένα πρόβλημα σήμερα και άλλο ένα αύριο και στο βάθος μιας δεκαετίας θα έχουμε ένα νησί στο οποίο θα υπάρχει ποιότητα στον τουρισμό, αντί να έχουμε μία μαζική συσσώρευση ανθρώπων που τσακώνονται και προσπαθούν να βρουν ένα ποιοτικό μέρος να κάνουν τις διακοπές τους .
Όταν μιλάμε για υπόγεια ζεύξη, για είσοδο του νησιού, βλέπω μπροστά μου πολλά μηδενικά, ενώ στην κοινότητα μου έχω μία λακκούβα που χρειάζομαι 150 ευρώ για να την βουλώσω. Θέλω να πω ότι ξεκινάς πρώτα και έχεις τις βασικές υποδομές για να μπορέσεις να πεις ότι τον δικό μου τόπο αλλά και του νησιού τον πηγαίνω λίγο παραπάνω και αυτή είναι η θέση μας.
Από την άλλη όμως δεν μπορεί να διοικεί ένας Δήμος και να λέει συνέχεια ότι δεν υπάρχουν χρήματα για καθαρισμό, δεν υπάρχει οδηγός, δεν υπάρχουν χρήματα για να αλλάξεις μία λάμπα. Με αυτό θέλω να πω ότι όταν η βάση του σπιτιού σου είναι σε αυτή την κατάσταση ακόμα και να έρθουν τα μεγαλειώδη θα κάνουν την ίδια ζημιά.
Ο θεσμός του δήμου δεν δίνει τον αναγκαίο σχεδιασμό και ο εκάστοτε δήμαρχος να επιλέξει κατά τη διάρκεια της θητείας του να λύσει ένα πρόβλημα, την επόμενη τετραετία άλλο ένα, καθώς εκτός από το όραμα που έχεις Υπάρχει και το διοικητικό κομμάτι που πρέπει να έχει μία οργάνωση και αυτό δεν γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη.
Είναι αυτονόητο ότι ο κάθε Δήμος πρέπει να μαζεύει τα σκουπίδια του, αν τώρα υπάρχει μία αρπάγη ή δεν έχει οδηγό πρέπει να αγωνιστεί στην βάση του να αποκτήσει και να προσλάβει, δεν θα αγωνίζεται να παίρνει μεγάλα κονδύλια και να φτιάχνει μεγαλειώδη πράγματα χωρίς να υπάρχει η παραμικρή ουσία υποδομής από πίσω.
Επίσης εμείς εδώ και 30 χρόνια δεν έχουμε σχέδιο πόλης, έρχεται ένας τύπος γκρεμίζει το βουνό και δεν υπάρχει κανένας κανόνας για τίποτα για το που θα επενδύσεις με ποιον τρόπο, να φτιάξουμε ένα πάρκινγκ, τον δρόμο και στη συνέχεια φτιάξε όσες μαρίνες και υποθαλάσσιες ζεύξεις θέλεις.
Εγώ συμφωνώ με το πολιτικό όραμα, ωστόσο είναι απαραίτητος και ένας σχεδιασμός, να έρθει κάποιος και να μου πει για τα επόμενα 10 χρόνια μη μιλάς και να ξεκινήσει από τον Άγιο Πέτρο, να φτιάξει τον φωτισμό και το δρόμο και να έρχονται όλα καλοδεχούμενα και αυτός είναι ένας σχεδιασμός μιας εικοσαετίας.
Εδώ από δημοτική παράταξη σε δημοτική παράταξη επισημαίνεται ποιος κάνει το κάθε έργο. Πώς μπορεί η κουβέντα να πάει παρακάτω όταν για ένα έργο λέει ο Δρακονταειδής ότι εγώ το έφτιαξα, ο Καλός εγώ το ξεκίνησα και ο ίδιος θα λέει τα ίδια και για τον επόμενο δήμαρχο και αυτά τα λέω με όλο το σεβασμό στους δημάρχους που πέρασαν από τη Λευκάδα.
Δεν υπάρχει ένας κεντρικός σχεδιασμός του νησιού και να πούμε ότι μπορούμε να πάμε παρακάτω, να φτιάξουμε υποδομές, πάρκινγκ, θέσεις εργασίας των ανθρώπων και των παιδιών που κατοικούν σε ένα τόπο και αυτό δεν υπάρχει πουθενά.