Στο απογευματινό μαγκαζίνο του Prisma 91, 6 μίλησε ο πρόεδρος της πανελλήνιας ομοσπονδίας εργαζομένων επισιτισμού κ. Γιώργος Χότζογλου για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι.
Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε αυτή τη στιγμή ο κλάδος πλήττεται όσο κανένας άλλος, λιποθυμούν τα παιδιά μας, έχουμε εξώσεις και διακοπές ρεύματος.
Αναφορικά με το θέμα της μετάβασης στην κανονικότητα είπε ότι ο κλάδος ζει στην κυριολεξία μια καταστροφή και αυτό προσπαθούμε να διαχειριστούμε, ώστε να έχουμε τις λιγότερες απώλειες από μία καταστροφή του κλάδου.
“Δεν είναι ότι έχουμε απέναντι μας μία κυβέρνηση και ένα υπουργείο Εργασίας που παρουσιάστηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, έχουμε και τους εργοδότες οι οποίοι μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό το μόνο που σκέφτονται είναι πώς θα βγουν αλώβητοι χωρίς να έχουν καμία υποχρέωση απέναντι στο προσωπικό.
Δεν είναι ότι δεν έχουν πλέον καμία υποχρέωση απέναντι στο προσωπικό σε περίπτωση που δεν ανοίξουν ή ανοίξουν αργότερα καθώς η αναστολή σύμβασης δεν επιβαρύνει αυτούς με τίποτα, ωστόσο πληθαίνουν οι καταγγελίες που από τώρα ζητούν οι ξενοδόχοι να υπογράψουν οι εργαζόμενοι χαρτιά ότι αν θέλουν να γίνει η επαναπρόσληψη και να πάρουν τα 534 ευρώ να μην έχουν καμία απαίτηση για την σεζόν το 2021.
Όλο το πρόβλημά τους είναι πως θα απαλλαγούν από την υποχρεωτική επαναπρόσληψη. Δεν λέω ότι το κάνουν όλοι δυστυχώς όμως τείνει να γίνει πλειοψηφία. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάτι το οποίο να μας κάνει να βλέπουμε πιο αισιόδοξα τα πράγματα καθώς δεν υπάρχουν κρατήσεις.
Όσο τα κανάλια να παίζουν πλάνα από τον Προμαχώνα ότι δήθεν έρχονται καραβιές τουριστών, αυτοί οι τουρίστες πηγαίνουν στα τουριστικά καταλύματα της Κατερίνης, τους γνωρίζουμε χρόνια, με ένα πάμφθηνο τίμημα, με 25 ευρώ το all inclusive και δεν προσφέρουν τίποτα στον ελληνικό τουρισμό, καθώς δεν καταναλώνουν βγαίνουν από το ξενοδοχείο τη στιγμή που επιστρέφουν από την πατρίδα τους.
Εμείς από αρχές Απρίλη φωνάζουμε ότι η φετινή τουριστική σεζόν δεν σώζεται φέτος και αυτό που έπρεπε να κάνουν η πολιτεία μαζί με τους ξενοδόχους και τους εργαζόμενους ήταν να διασφαλιστεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα για τους συναδέλφους μαζί με την ασφαλιστική τους κάλυψη και να σχεδιαστεί από κοινού η σεζόν του 2021.
Αυτό το αίτημα μας δεν έχει αλλάξει, καθώς ζητάμε να επιδοτηθούν όσοι συνάδελφοι δεν βρουν δουλειά φέτος μέχρι τον Απρίλιο του 2021 και όσοι βρουν δουλειά οι αναπληρώσεις το μισθό τους να είναι στο επίπεδο της κλαδικής σύμβασης. Οι συνάδελφοί μας στην Ευρώπη επιδοτούνται με το 80% του μισθού όσοι δεν δουλέψουν και με 100% όσο δουλέψουν.
Στην Ελλάδα βάφτισαν ένα πρόγραμμα συνεργασία, καταργήσαμε εμμέσως τις κλαδικές συμβάσεις και μειώνουμε τους μισθούς κατά 40% και αυτό η κυβέρνηση το λέει η στήριξη στους εργαζόμενους.
Εμείς αυτό το λέμε αφαίμαξη.
Μην ξεχνάμε ότι ο κλάδος του τουρισμού τα τελευταία έξι χρόνια στην Ελλάδα έκανε κύκλο εργασιών 120 δις. Οι ξενοδόχοι δεν βρήκαν την κοινωνική ευαισθησία για τον μήνα Μάιο που τον έχει πετάξει έξω κυβέρνησης από τον προγραμματισμό της, για τους εποχικούς να τους καλύψουν το μήνα Μάιο βάζοντας ένα μήνα πλάτη.
Πραγματικά που πήγαν όλα αυτά τα 120 δις κύκλος εργασιών, προσέξτε δεν λέω κέρδη είμαι ιδιαίτερα προσεκτικός. Καλώς ο επιχειρηματίας να καρπωθεί τα κέρδη του γιατί έχει κάνει επενδύσεις δεν δικαιούνται όμως πιο συγκεκριμένοι να μιλάμε για κρίση και ότι έχουν αυτή τη στιγμή πρόβλημα. Δεν θα πεινάσει κανένας ξενοδόχος αν μείνει το ξενοδοχείο κλειστό φέτος, δεν θα λιποθυμήσει κανένα παιδί, δεν θα του κόψουν το ρεύμα, δεν θα το πετάξουν έξω από το σπίτι οι εργαζόμενοι έχουν ξεκινήσει να τα βλέπουν αυτά.
Δεν είναι ταξική πάλη όπως κάποιοι συνδικαλιστές θέλουν να λένε αλλά η πραγματικότητα. Όταν ένας εργαζόμενος το 2012 και 2013 δούλευε για 586 ευρώ σε ένα ξενοδοχείο κι αν ήσουν κάτω από 25 ετών ήταν 511 μικτά.
Πώς εμένα θα με πείσει ένας μικρός ή μεγάλος ξενοδόχος ότι έχει πρόβλημα; Τι πάει να πει δυσκολία; Πέρυσι στα ρεκόρ επισκεψιμότητας και εισπράξεων δόθηκε κανένα μπόνους το προσωπικό του. Γιατί να βάλει για άλλη μία φορά πλάτη ο εργαζόμενος για κάτι που δεν φταίει;
Και επειδή δεν είμαι δογματικός δεν ζητάω από ένα κλειστό ξενοδοχείο να με πληρώνει, ζητάω όμως από ένα ανοιχτό ξενοδοχείο να τηρήσει έστω αυτά που ψηφίστηκαν, έστω αυτή την κοινή υπουργική απόφαση που έλεγε ότι η επαναπροσλήψεις έπρεπε να γίνονται από 15 Ιουνίου και φτάσαμε τέλη Ιουνίου και δεν τις έχουν κάνει ακόμα προφασιζόμενοι κενά στην κοινή υπουργική απόφαση.
Συμφωνώ ότι υπήρχαν κενά , υπήρχαν όμως και άρθρα σαφέστατα και χιλιάδες εργαζόμενοι μπορούσαν να καλυφθούν από τις 15 Ιουνίου, δεν το έκαναν όμως, είχαν στυλώσει τα πόδια και περίμεναν την ερμηνευτική, ξαφνικά αποφάσισαν να γίνουν νομοταγείς, όταν ήμασταν επί χρόνια ο πρώτος κλάδος σε μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, όταν ακόμα αυτή τη στιγμή που μιλάμε από ελέγχους στην Επιθεώρηση Εργασίας μπαίνουν και βρίσκουν εργαζομένους με αναστολή σύμβασης να δουλεύουν, ώρα ξαφνικά θυμήθηκαν τη νομιμότητα.