Η γραμματέας του συλλόγου εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης δασκάλων και νηπιαγωγών και εκπρόσωπος της αγωνιστικής συσπείρωσης εκπαιδευτικών Ευαγγελία Γούλα σχολίασε τις εξελίξεις στην εκπαίδευση και την επανεκκίνηση των σχολείων.
Όπως είπε, “το Υπουργείο ανακοίνωσε πριν λίγες μέρες ότι θα ανοίξουν νηπιαγωγεία, δημοτικά, σχολεία ειδικής αγωγής και των δύο βαθμίδων από 1η Ιουνίου μέχρι 26.
Ολοήμερα δημοτικά και νηπιαγωγεία θα παραμείνουν κλειστά, για την ενημέρωση των ακροατών.
Το τελευταίο διάστημα έχει γίνει μία μεγάλη κουβέντα για το αν θα έπρεπε να ανοίξουν τώρα τα σχολεία ή να τα αφήναμε για το Σεπτέμβρη κι αν υπάρχει παιδαγωγικό όφελος να ανοίξουν για ένα μήνα.”
Εμείς λέμε ότι είναι λάθος να επικεντρώνεται η κουβέντα σε αυτό το σημείο. Είναι αντικειμενικό γεγονός ότι τα σχολεία κάποια στιγμή θα άνοιγαν δεν μπορούν να μείνουν για πάντα κλειστά. Ωστόσο η κουβέντα μας πρέπει να εστιάσει στο ποιο είναι το οργανωμένο σχέδιο που εκπόνησε η πολιτεία αυτούς τους δυόμισι μήνες που ήταν κλειστά τα εκπαιδευτικά ιδρύματα ώστε να πάμε σε μία ομαλή επαναλειτουργία τους.
Να πούμε ότι το αν ένα παιδί παρακολουθήσει τα μαθήματα από το δημοτικό ή το νηπιαγωγείο είναι καθαρά προαιρετικό, θα είναι απόφαση που θα πάρει η οικογένειά του και επαφίεται στους γονείς αν θα στείλουν τα παιδιά στο σχολείο.
Πού είναι όμως η ευθύνη της πολιτείας και το οργανωμένο σχέδιο που έπρεπε να μας παρουσιάσει για να μην ανοίξουν με ώρες προαιρετικότητας αλλά με όρους υποχρεωτικότητας τα σχολεία.
Μάλιστα πριν μία εβδομάδα ο κύριος Τσιόδρας, είπε πως ότι και αν αποφασίσει η επιστημονική επιτροπή και η πολιτεία την καλύτερη επιλογή για τα παιδιά τους Θα την πάρει το οικογενειακό περιβάλλον, με γνώμονα τι είναι καλύτερο για το παιδί τους.
Δικαιολογημένα αυτές οι δηλώσεις δημιουργούν ανασφάλεια και ερωτήματα στους γονείς.”
Στο ερώτημα αν είμαστε έτοιμοι να ανοίξουν τα σχολεία κι αν έχουμε λύσει το πρώτιστο θέμα που είναι η καθαριότητα η κυρία Γούλα είπε ότι αυτή τη στιγμή οι καθαρίστριες έχουν μεταφερθεί στα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, γυμνάσια και λύκεια.
“Πώς θα βρίσκονται την επόμενη εβδομάδα παράλληλα και στα γυμνάσια, λύκεια, νηπιαγωγεία και δημοτικά, καθώς αυτές οι βαθμίδες θα συλλειτουργήσουν για δύο εβδομάδες ταυτόχρονα.
Η καθαριότητα των σχολείων είναι ένα θέμα που πονάει δεν είναι τωρινό, καθώς έχουν να γίνουν χρονιές προσλήψεις καθαριστριών στα σχολεία, αλλά τώρα λόγω της πανδημίας και των αυξημένων αναγκών στην καθαριότητα αυτό βγήκε στην επιφάνεια με πολύ εκρηκτικό τρόπο.
Οι καθαρίστριες προσλαμβάνονται με συμβάσεις έργου και καθαρίζουν μετά το τέλος των μαθημάτων καθώς δεν υπάρχει κατά την λειτουργία των σχολείων προσωπικό καθαριότητας και μάλιστα πληρώνονται μόνο για τις αίθουσες που καθαρίζουν όχι για τις αυλές, τουαλέτες και κοινόχρηστους χώρους.
Μιλάμε για εργαζόμενους που αμείβονται με 300 ευρώ, σε μία κατάσταση ομηρίας με δεκάμηνες συμβάσεις και με αγωνία αν θα ανανεωθούν κάθε χρονιά.
Έχει ενδιαφέρον να πούμε ότι ο σύλλογος τους έκανα κινητοποιήσεις και στις 8 και 15 Μαΐου στο Υπουργείο Εσωτερικών με κύριο αίτημα τη μονιμοποίηση τους.
Ο αρμόδιος υπουργός κ. Θεοδωρικάκος, για άλλη μία φορά επικαλέστηκε το βολικό επιχείρημα των συνταγματικών κωλυμάτων και το νόμο 103 που Απαγορεύει την μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου εργασίας σε αορίστου, μάλιστα λέγοντας ότι αυτός ο νόμος χτυπάει το πελατειακό κράτος.
Θεωρώ ότι είναι λίγο προκλητικό να μιλάς για πελατειακό κράτος και να απευθύνεσαι σε εργαζόμενους των 300 ευρώ.
Πρέπει άμεσα να διεκδικηθούν και για τις σχολικές επιτροπές αυξημένα κονδύλια, εκτός από μέτρα προστασίας εκπαιδευτικών και μαθητών, καθώς δεν μπορεί η ευθύνη της πολιτείας να εξαντλείται με ένα λίτρο αντισηπτικό ή ένα πακέτο γάντια και πρέπει να ενισχυθούν τα μέτρα ατομικής προστασίας μαθητών και εκπαιδευτικών.”
Σχολιάζοντας το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία το οποίο κατατέθηκε προς διαβούλευση και πάει για ψήφιση στο τέλος του μήνα, είπε ότι είναι απαράδεκτος και ο χρόνος και ο τρόπος που ήρθε αλλά και το περιεχόμενο.
“Και μόνο που ήρθε μέσα από στην Πανδημία, με κλειστά τα σχολεία, με αδυναμία συλλογικών διαδικασιών, εκπαιδευτικών και μαθητών, αλλά και γονιών αυτό δείχνει μία προσπάθεια να εξασφαλιστούν όσο το δυνατόν λιγότερες αντιδράσεις.
Αυτό δεν συμβαίνει για πρώτη φορά ένα νομοσχέδιο να έρχεται σε περίεργες αντιδράσεις συνέβη και με την προηγούμενη κυβέρνηση, παραμονή Πρωτοχρονιάς στο νομό αλλαγής πρόσληψης των εκπαιδευτικών, Μεγάλη Τετάρτη το νόμο για το λύκειο του υπουργού του κυρίου Γαβρόγλου, το τωρινό όμως τους πάει κάθε πρόκληση.
Υπάρχουν πολλές φωνές που ισχυρίζονται πως με αυτό το νομοσχέδιο πάμε πίσω εμείς δεν συμφωνούμε με αυτή την αντίληψη, καθώς αυτό το νομοσχέδιο χτίζει πάνω στα προηγούμενα που άφησαν οι προηγούμενοι και φυσικά το πάει δέκα μέτρα παραπέρα αφού δεν καταργεί τίποτα από όλα τα προηγούμενα.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προωθεί την πολυδιάσπαση των σχολείων, με άλλα λόγια τη δημιουργία σχολείων για τους φτωχούς αλλά και για τους πλούσιους.
Μέχρι τώρα στην Ελλάδα είχαμε πετύχει ότι παρά τις πολλές αντιθέσεις που υπήρχαν, είχαμε κατακτήσει να έχουμε ένα νέο πρόγραμμα για όλα τα σχολεία, ενιαία βιβλία, ενιαίο τρόπο χρηματοδότησης και πρόσληψης εκπαιδευτικών, καθώς ένα παιδί μιας οικογένειας μπορούσε να σπουδάσει Πολυτεχνείο, ιατρική ή κάποια άλλη σχολή,ωστόσο με την παραπαιδεία οι γονείς μάτωναν.
Πλέον δημιουργείται ένα σχολείο δύο ταχυτήτων, με όχημα την αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών και μάλιστα να μην περάσει απαρατήρητη στο πολυνομοσχέδιο η έμφαση που δίνεται στην ενίσχυση των πειραματικών και πρότυπων σχολείων.
Πρέπει όμως να διευκρινίσουμε την έννοια της αξιολόγησης, γιατί σε πολύ κόσμο αυτή η έννοια είναι θετική, καθώς πολλοί λένε ότι και οι εκπαιδευτικοί πρέπει να αξιολογούνται.
Εμείς είμαστε καθημερινά αυτοί που αξιολογούμε ώστε από 25 μαθητές, γονείς και συλλόγους συναδέλφων και δεν είναι ταμπού για εμάς η αξιολόγηση ωστόσο αυτοί που θα έχει στόχο την πραγματική στήριξη μας, που θα μας βοηθήσει να ενημερωθούμε, να βελτιωθούμε πάνω στις εξελίξεις της Παιδαγωγικής επιστήμης και το Υπουργείο δεν έχει τέτοια στόχευση.
Το πρόβλημά μας είναι η συγκεκριμένη αξιολόγηση που θέλουν να περάσουν μέσα από συγκεκριμένους νόμους. Είμαστε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουμε εμπειρία για το που οδήγησε η αξιολόγηση αυτή τα τελευταία χρόνια τα εκπαιδευτικά συστήματα της Ευρώπης τα οποία διέλυσε.
Η στόχευση αυτής της αξιολόγησης θέλει να γίνει κατηγοριοποίηση των σχολείων πού θα οδηγήσει σε μαζικό κλείσιμο, καθώς η Φινλανδία που είναι πρότυπο εκπαιδευτικό για πολλούς έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια 5.000 σχολεία.
Η Υπουργός προκλητικά εν μέσω πανδημίας αυξάνει τον αριθμό των μαθητών σε 26 ανά τμήμα Και βάζει όριο κατώτερο για να λειτουργήσουν τμήματα 20 μαθητές και 16 στα νηπιαγωγεία και σε πρώτη και δευτέρα τάξη και τρίτον να διευρυνθούν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης εκπαίδευση όπως έχουν γίνει και σε πολλούς κλάδους των εργαζομένων με τους αναπληρωτές και να οδηγηθούμε σε μαζικές απολύσεις, Καθώς εδώ και 10 χρόνια έχουν να γίνουν διορισμοί στην εκπαίδευση και μάλιστα την επόμενη χρονιά το κονδύλι διορισμών αναπληρωτών είναι μειωμένο κατά 25%.