Στην τοποθέτησή του ο Βαγγέλης Βερροιώτης ανέφερε ότι συζητάμε ένα θέμα το οποίο αποτυπώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό και τις πολιτικές προθέσεις της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής τουλάχιστον και τον επόμενο χρόνο, όπως και για το τεχνικό πρόγραμμα.
“Το βασικότερο χαρακτηριστικό που νομίζω ότι είναι ενιαιοποιεί όλα όσα ειπώθηκαν για την εφαρμοστικότητα και κυρίως για να παίρνει έγκριση, είναι ότι πρέπει να είναι απολύτως εναρμονισμένος με τους κανόνες που έχει θέσει η κυβέρνηση αναφορικά με τους κανονισμούς της κατάρτισης των προϋπολογισμών των δήμων, πού γίνεται και με υπουργική απόφαση που αποφασίζει τα πάντα.
Πρέπει να είναι σύμφωνος με τον προϋπολογισμό του Κράτους, τις επιδιώξεις που έχει η εκάστοτε κυβέρνηση και κατά συνέπεια αποτελεί κοροϊδία η λογική που προπαγανδίζουν περί αποκέντρωσης πόρων και αρμοδιοτήτων δίνοντας μία ψευδαίσθηση ότι ο τόπος αποφασίζει κάτι που στην πραγματικότητα δεν ισχύει.”
Όπως ανέφερε αυτή τη στιγμή η γενική φορολογία που μαζεύει το κράτος από τους Έλληνες πολίτες είναι 54 δις. Το 94% πληρώνεται από τους πολίτες, μισθωτούς, συνταξιούχους και μικροεπαγγελματιες.
Από αυτά τα χρήματα, που θα έπρεπε να δίνονται πίσω στους φορείς της τοπικής ώστε να τα επιστρέφουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στους δημότες, η κεντρική πολιτική δίνει μόνο 2 δις, που σημαίνει αν δούμε τα νούμερα του προϋπολογισμού που δίνονται από τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους είναι το 30% των δαπανών που χρειάζεται ο δήμος.
Το υπόλοιπο πληρώνουν πάλι αυτοί που πλήρωσαν το 90 με 95% των φόρων προς το κεντρικό κράτος.
Αυτό σημαίνει ότι γίνεται κατάρτιση προϋπολογισμού των δήμων σήμερα με τους όρους που βάζει ο Κλεισθένης και πριν κάποια χρόνια έβαζε ο Καλλικράτης.
Αυτό γίνεται για να αποδεσμευτούν πόροι από την κεντρική εξουσία και να τους διαθέσει είτε μόνη της αυτοτελώς, είτε μέσω προγραμμάτων χρηματοδότησης των Δήμων, για να εξυπηρετηθεί ακριβώς η πολιτική στόχευση που έχουν διαχρονικά οι κυβερνήσεις.
Καταλήγοντας εμείς θα πούμε ότι όπως το τεχνικό πρόγραμμα είναι πολύ πίσω από τις ανάγκες μας θα καταψηφίσουμε και τον προϋπολογισμό, τον θεωρούμε αντιλαϊκό, ενταγμένο σε μία πορεία αντιδραστικοποίησης της δημοτικής αρχής, με σκοπό να παίξει όλο και περισσότερο το ρόλο του μακριού χεριού της εκάστοτε Κυβέρνησης.