Γράφει ο Κώστας Μαζιώτης
«Θέλω μια χώρα»
Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης, Σάββατο 28/9/2019
Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε (28-29 Σεπτέμβρη) η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας συμμετείχε στον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Πρόκειται για ένα θεσμό που θεσπίστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης, εορτάζεται από το 1991 και στόχο έχει να φέρει τους κατοίκους της Γηραιάς Ηπείρου, ιδιαίτερα τους νέους, σε επαφή με την πολιτιστική τους κληρονομιά. Για το λόγο αυτό οργανώνονται καλλιτεχνικές και επιστημονικού ενδιαφέροντος εκδηλώσεις, με θέμα που διαφοροποιείται κάθε διετία. Για την περίοδο 2019-2020 το θέμα είναι «Τέχνες και Ψυχαγωγία-Αναζητώντας τον ελεύθερο χρόνο».
Στην πόλη μας οι εορτασμοί περιλάμβαναν μουσικοθεατρικό δρώμενο και έκθεση πλαγγόνων-πρόκειται για τις παιδικές κούκλες της αρχαιότητας-που προέρχονται από την Αμβρακία και τη Νικόπολη.
Στο παρόν άρθρο θα σταθώ στο μουσικοθεατρικό δρώμενο που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο που μας πέρασε και έλαβε χώρα στο Ρωμαϊκό Ωδείο της Νικόπολης. Επρόκειτο για θεατρικό αναλόγιο-ο τρόπος απόδοσης του κειμένου, επί σκηνής-με μουσικές παρεμβολές γνωστών και αγαπημένων τραγουδιών επιλεγμένων από το εγχώριο έντεχνο ρεπερτόριο. Τραγουδιών που κάθε φορά σχολιάζουν τα επί σκηνής τεκταινόμενα, με στόχο, κάθε φορά είτε να ενισχύσουν τη δραματική ένταση είτε να ελαφρύνουν το συναισθηματικό βάρος, υπογραμμίζοντας τα όσα διαδραματίζονται.
Το κείμενο είναι έργο του Ανδρέα Φλουράκη, ενός πολυγραφότατου και πολυμεταφρασμένου σύγχρονου Έλληνα συγγραφέα και λέγεται «Θέλω μια χώρα». Γραμμένο τα τελευταία χρόνια, αντλεί έμπνευση από την Κρίση που βιώνουμε, μιας και παρουσιάζει μια ομάδα συμπολιτών μας που απελπισμένοι αποφασίζουν να εγκαταλείψουν τη χώρα και να αναζητήσουν κάτι καλύτερο σε κάποιο άλλο τόπο. Στην πορεία καταλήγουν να δηλώνουν όχι ποια αλλά τι είδους χώρα επιθυμεί ο καθένας. Πραγματικά μέσα από τα λόγια των ηρώων ακούμε σκέψεις που, λίγο-πολύ, όλοι μας έχουμε διατυπώσει ή, έστω έχουμε σχηματίσει στο νου μας. Στη διάρκεια της παράστασης παρελαύνουν όλα τα κακώς κείμενα του τόπου, πράγματα που θα μπορούσαν να τον μετατρέψουν σε τόπο με πιο ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας εμποδίζουν να τον αλλάξουμε με οποιονδήποτε άλλο!
Η παράσταση πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία του Θεατρικού Εργαστηρίου Πρέβεζας, όπου το ρόλο της θεατρικής διδασκαλίας έχει η Λίλη Σακκά και το Ωδείο «Αμφίων» της Φιλιππιάδας με επικεφαλής τη Χριστίνα Παππά, ενώ στο τραγούδι και την κιθάρα βρισκόταν ο Ντάνος Μηνιάδης από το Δημοτικό Ωδείο Πρέβεζας. Όλοι οι συντελεστές έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους: Τα μέλη του Θεατρικού Εργαστηρίου αποδίδοντας το κείμενο με σοφές αναλογίες σοβαρότητας και ελαφράδας. Οι μαθητές του ωδείου, από την άλλη, μας έδειξαν πως οι δάσκαλοί τους κάνουν πολύ καλή δουλειά και με μεράκι! Όσο για το Ντάνο, ήταν μια όμορφη αποκάλυψη για όσους από τους παριστάμενους τον ακούσαμε να ερμηνεύει για πρώτη φορά. Αξίζει, νομίζω, να μνημονεύσω όλους τους συντελεστές:
Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας
Σκηνοθετική επιμέλεια: Λίλη Σακκά
Διάβασαν: Γωγώ Αρμύρα, Κοσμάς Μαρκής, Μυρσίνη Μελίδου, Άννα Μπαρκούζου, Ιωάννα Μπόμπορη, Άντα Νίκα, Γεωργία Παπαδιώτη, Σπύρος Παπαδιώτης, Ιουλία Χουλιάρα
Ωδείο «Αμφίων»
Χριστίνα Πάνου, Μάριος Σκαμνέλος, Ηλίας Ψαλλίδας, Κων/νος Γεροστέργιος, Σταύρος Γιωργοσπύρος, Μαρία Κολτουκτσόγλου, Βασιλική Ρίζου, Ράνια Σίμου, Μελίνα Συμεωνίδη
Ντάνος Μηνιάδης, τραγούδι-κιθάρα
Θεόδωρος Τόλης, ήχος-φωτισμός
Αξίζει να αναφερθεί πως την όλη επιμέλεια και την ευθύνη για την αναμφισβήτητη επιτυχία της εκδήλωσης είχε, όπως μας ενημέρωσε η Προϊσταμένη της Αρχαιολογικής υπηρεσίας κ. Ανθή Αγγέλη, η Αρχαιολόγος κ. Μαρία Καραμπά.
Συγχαρητήρια σε όλους, λοιπόν! Μακάρι να γίνονται στον τόπο μας, συχνότερα, τόσο όμορφες εκδηλώσεις.