Ομολογώ ότι σε σχεδόν καθημερινή βάση αναγκάζομαι να υπερασπίζομαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλα και στις διαπροσωπικές μου σχέσεις την Λευκάδα.
Θεωρώ ότι είναι το πιο ευλογημένο νησί στην Ελλάδα και δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι κατάγομαι από το νησί.
Ωστόσο σήμερα στην δουλειά συνάδελφος που την είδα μετά από ολιγοήμερες διακοπές μου είπε τις εντυπώσεις από την παραλία Μύλος.
Της εξήγησα ότι οι κάτοικοι αντιδρούν στην εκμίσθωση της και η ίδια βρήκε εύλογο το αίτημα, καθώς πρόκειται για μία παραλία κόσμημα.
Ωστόσο αυτό που της έκανε αρνητική εντύπωση είναι ότι για ένα σετ ξαπλώστρες έπρεπε να πληρώσει είκοσι ευρώ, εννοείται πως αν ήθελες να παραγγείλεις κάτι έπρεπε να πληρώσεις ξεχωριστά.
“Μύκονος γίναμε” της απάντησα αυθόρμητα, και πριν προλάβω να την ρωτήσω αν θα επισκεπτόταν το νησί ξανά, με πρόλαβε και μου έδωσε δυστυχώς αρνητική απάντηση…
Δυστυχώς είμαστε εγκλωβισμένοι στην λογική της αρπαχτής.
Παναγιώτης Κουνιάκης