Ανακοίνωση για την Εργατική Πρωτομαγιά
Από την ανακήρυξη της 1ης του Μάη ως μέρα των εργατών προς τιμήν της εξέγερσης του Σικάγου, έχουν περάσει 133 χρόνια και η εργατική τάξη στη χώρας μας ζει πάνω στα ερείπια δικαιωμάτων και κατακτήσεων που άφησε ο Αρμαγεδδών της οικονομικής κρίσης και των μνημονίων. Η εργατική τάξη, πιο παραγωγική και μορφωμένη είναι πλέον πλειοψηφική παραγωγική δύναμη στον κόσμο και την Ελλάδα.
Σε αυτές τις συνθήκες και στη χώρα μας, ο αστικοποιημένος και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός βυθίζονται όλο και περισσότερο στον εκφυλισμό. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα προσπαθεί, αλλά αδυνατεί να βρει μαζικούς και ελπιδοφόρους βηματισμούς.
Οι πιο επιθετικές δυνάμεις του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, αποχαλινωμένες από τις νίκες τους επί των εργατικών και λαϊκών ξεσπασμάτων, μετά την κρίση, αναθέτουν τώρα στην Ακροδεξιά, ακόμη και σε δηλωμένους νεοφασίστες, να δράσουν ως λαγός στο ολοένα και πιο βάρβαρο νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα:
Δώδεκα ώρες εργασίας την ημέρα και 60 την εβδομάδα, (Αυστρία), μέχρι και 400 ώρες απλήρωτης υπερωρίας, (Ουγγαρία), τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, προσφύγων και αυριανών σκλάβων, όπως στο Γ΄ Ράιχ. Νεοφιλελεύθεροι και Ακροδεξιοί συμφωνούν στρατηγικά αλλά διαφέρουν στην τακτική της εκμετάλλευσης! Οι ίδιες δυνάμεις, δοξάζουν τη θεά Αγορά, υμνούν ξεχωριστά και ανοιχτά το δίδυμο αδερφό της, τον θεό Ανταγωνισμό,
Κηρύσσουν – με τις ΗΠΑ να σφυρίζει την έναρξη – το νέο οικονομικό πόλεμο.
Καλλιεργούν τον εθνικισμό.
Αυξάνουν τις πολεμικές δαπάνες.
Η εργατική τάξη, 80 χρόνια μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με την απειλή της Ακροδεξιάς, του νεοφασισμού και τον πολέμου. Ειδικά τα Βαλκάνια και η Αν. Μεσόγειος αποτελούν επικίνδυνες εστίες για ιμπεριαλιστικές αλλαγές συνόρων και στρατιωτικές αναμετρήσεις.
Μέρος τους αποτελεί ο οξυνόμενος ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός.
Η φετινή Πρωτομαγιά είναι μια αφορμή για να σημάνει καμπανάκι κινδύνου!
Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να εμφανίσουν τον εαυτό τους ως «αριστερό» προστάτη των εργαζομένων και αντίπαλο τόσο του νεοφιλελευθερισμού όσο και της Ακροδεξιάς. Στην ουσία, εκτίναξαν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τις ιδιωτικοποιήσεις, έβαλαν στο γύψο την απεργία.
Την ίδια στιγμή, συμμαχούν με τις πιο αντεργατικές τάσεις του σημερινού καπιταλισμού, την Ακροδεξιά του Τραμπ και το σιωνισμό του Ισραήλ.
Απέναντί τους είναι ανάγκη να αντιταχθεί ένα εργατικό λαϊκό μέτωπο, με πρόγραμμα διεκδικήσεων ώριμων και ικανών να βελτιώσουν ουσιαστικά τη θέση των εργαζομένων ενάντια στο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Για το κεφάλαιο η έξοδος από τα μνημόνια είναι πραγματικότητα, η κρίση είναι παρελθόν προετοιμάζοντας την επόμενη.
Για τους εργαζόμενους, όμως, η κρίση συνεχίζεται.
Οι βασικοί μνημονιακοί όροι είναι εδώ.
Χρειάζεται ένα πλαίσιο πολιτικών διεκδικήσεων, ειδικά για τη συνδικαλιστική – οικονομική πάλη, που θα παίρνει υπόψη το επίπεδο της υποχώρησης του εργατικού κινήματος, αλλά και την άνοδο της οικονομίας και των κερδών. Από την οικονομική άνοδο να κερδίσει η εργασία!
Να πάρουμε πίσω ότι μας ανήκει!
Επιβολή «μέτρων πανκοινωνικής ισχύος» που να καλύπτουν τις απώλειες της κρίσης ώστε οι μισθοί να αυξάνονται πάνω από το ποσοστό ανόδου των κερδών και της παραγωγικότητας.
Με συλλογικές συμβάσεις που θα στοχεύουν στη γενική αύξηση των μισθών, μείωση του χρόνου εργασίας, σταθερή σχέση εργασίας.
Για εθνικοποιήσεις με εργατικό λόγο!
Για δημόσια υγεία, παιδεία και ασφάλιση.
Ο πρόεδρος και η ίδια η ΓΣΕΕ, αποτελούν την κορυφή ενός παγόβουνου: του εργοδοτικού – διευθυντικού γραφειοκρατικού συνδικαλισμού.
Γι’ αυτό επιβάλλεται ταξική ανεξαρτησία και ενότητα της εργατικής τάξης για να οικοδομηθεί η συμμαχία με τα διευθυνόμενα ενδιάμεσα στρώματα της μισθωτής εργασίας και τους αυτοαπασχολούμενους. Επιβάλλονται και δυο βασικές, ανάμεσα σε άλλες, αλλαγές στο πολιτικό περιεχόμενο του ταξικού συνδικαλισμού:
– αιτήματα όχι μόνο για το ύψος του κατώτατου μισθού, αλλά και για το ύψος του ανώτατου μισθού.
– εκκαθάριση των συνδικάτων από την άμεση συμμετοχή των διευθυντών και του κράτους.
Δουλειά, Ειρήνη, Ψωμί, Δημοκρατία!
Κάτω ο πόλεμος!
Κάτω το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.!
Όλοι και όλες στις ταξικές συγκεντρώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς!