Στην αναφορά του ο Θωμάς Καββαδάς, αναφερόμενος στην τοποθέτηση του αντιδημάρχου Χρήστου Κατηφόρη ότι πρόκειται για ένα πολιτικό ζήτημα, συμφώνησε απόλυτα λέγοντας ότι έτσι το βλέπει και η παράταξή τους.
“Ο πολεοδομικός σχεδιασμός, πολιτική γης, συνολικότερα η οργάνωση του κοινωνικού χώρου, κατά τη δική μας άποψη είναι αναπόσπαστο κομμάτι και συνδέεται με το πλαίσιο σχέσεων παραγωγής, στις οποίες όλοι κινούμαστε.
Με απλά λόγια παίζει ρόλο, αν η γη, ο αέρας, η θάλασσα, όλα τα κοινωνικά αγαθά είναι ατομική ιδιοκτησία η κοινωνικά αγαθά.
Όλη αυτή η διαδικασία δεν είναι ουδέτερη τεχνοκρατική, αλλά στοχεύει στην οργάνωση του χώρου σύμφωνα κάθε φορά με υπάρχοντα συμφέροντα. Το πρόβλημα δεν είναι αν θα υπάρξει σχεδιασμός, αλλά σε ποια κατεύθυνση θα υπάρχει.
Αν θα είναι σε κατεύθυνση που θα εξυπηρετεί κοινωνικές ανάγκες και όχι μία στρεβλή λογική της ανάπτυξης, αλλά αν αυτή μετριέται με τα προβλήματα που λύνει όσον αφορά του πως εξυπηρετεί τον κόσμο.”
Εμείς σαν Λαϊκή Συσπείρωση, θεωρούμε ότι η γη η θάλασσα και ο αέρας και η χρήση τους είναι κοινωνικό αγαθό και με αυτή την έννοια, ένας τέτοιος σχεδιασμός αξιοποίησης χώρου, προϋποθέτει να φύγει από τη μέση το κέρδος και να υπάρχει κεντρικός σχεδιασμός.
Κατά την άποψή μας σε αυτή την κοινωνία δεν μπορεί να υπάρξει κεντρικός σχεδιασμός, με βάση όμως αυτή τη λογική και έχοντας αυτό σαν κριτήριο, κάθε φορά αν κάτι σήμερα μπορεί να γίνει και να το στηρίξουμε.
Όσον αφορά το ΣΧΟΑΑΠ, είπε ότι βλέποντας τη Λευκάδα μπροστά μας, βλέπουμε εγκαταλειμμένα ορεινά χωριά και να πυκνόκατοικουνται και να δομείται άναρχα και με γοργούς ρυθμούς όλα τα παράλια.
Ποια είναι τα μέτρα που παίρνουμε, ώστε οι παραδοσιακοί οικισμοί των χωριών μας που είναι η ερειπωμένοι, τι μέτρα παίρνουμε με αυτά που συζητάμε σήμερα για να φουντώσουν, να πάρουν ζωή; Αν δεν κάνω λάθος για να χτίσεις, είναι αναστηλώσεις ένα κτίριο σε έναν παλιό οικισμό, βάζουν ορισμένες προϋποθέσεις.
Για παράδειγμα υπάρχει ένα σπίτι παρατημένο 300 χρόνια και σου λένε ότι δεν έχει πρόσοψη σε δρόμο, αυτό δεν είναι αδικία;
Πώς οδηγούμε αυτούς ανθρώπους που επιθυμούν να αναστηλώσουν αυτό που λέμε παλιό οικισμό και παλιά χωριά; Απεναντίας τους πάμε στα παράλια και τους λέμε ότι εδώ μπορούν να χτίσουν.
Με προβληματίζει πάρα πολύ η τοποθέτησή της κυρίας Καρφάκη, η οποία γνωρίζει πολύ καλά το αντικείμενο, ότι με το συγκεκριμένο, κατά κάποιο τρόπο μειώνουμε την μικρό ιδιοκτησία και ανοίγουμε το δρόμο στην επιχειρηματικότητα με μεγαλύτερη δόμηση.
Ωστόσο συμφωνώ μαζί της, ότι δεν γίνεται να φτιάχνουμε πανελλαδικά ένα ΣΧΟΑΑΠ χωρίς κανόνες κι αν θέλουμε να κάνουμε για ένα συγκεκριμένο μέρος, πώς γίνεται να μην το πάρουμε αυτό συνολικά για το νησί;
Δεν μπορεί άλλοι κανόνες να ισχύουν στη δημοτική ενότητα Απολλωνίων και άλλοι στο Καλαμίτσι και τους Τσουκαλάδες.
Μία μελέτη για όλο το νησί με κανόνες, ενιαία για όλο το νησί και να παρθούν κανόνες για τα επιμέρους, θα το έβλεπα με καλύτερο μάτι.
Ωστόσο δεν μπορούμε να στηρίξουμε κάτι που στην ουσία μπορεί να είναι εις βάρος των κατοίκων της Δημοτικής ενότητας Απολλωνίων.
