Το τελευταίο διάστημα έχει ανοίξει μέτωπο για τον τρόπο που τα Μέσα Ενημέρωσης χειρίζονται την επικαιρότητα. Δεν είναι λίγες οι φορές που σε κάθε ανάρτηση τους Δημοτικοί Σύμβουλοι, μέμφονται και κατακεραυνώνουν τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης με βιτριολικά σχόλια και υπονοούμενα.
Φυσικά και υπάρχουν καλά και κακά Μέσα Ενημέρωσης. Φυσικά και πρέπει να μπει μια τάξη και διαχωρισμός στο λειτούργημα του δημοσιογράφου που μερικοί καπηλεύονται για λόγους προσωπικής προβολής και ματαιοδοξίας.
Ωστόσο υπάρχουν και καλοί και κακοί πολιτικοί που δεν εξυπηρετούν πάντα τον σκοπό που εκλέχτηκαν.
Πιστεύω ότι θα πρέπει , όσοι τα φωτογραφίζουν να κατονομάσουν αυτά τα μέσα που θεωρούν ότι διαστρεβλώνουν την αλήθεια και προσφέρουν κακές υπηρεσίες για να τα γνωρίζει η κοινωνία.
Γιατί οι πρόσφατες καταγγελίες του Δημάρχου Κώστα Δρακονταειδή σε παρελθοντικό δημοτικό συμβούλιο ότι μερικά από αυτά είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία είναι σοβαρή.
Γνωρίζω προσωπικά πολλούς από αυτούς που καταγγέλλουν τα Μέσα , να φουσκώνουν σαν τα παγώνια όταν στέκονται μπροστά από τον φωτογραφικό φακό όσων μέσων κατακεραυνώνουν, μένοντας βολεμένοι στις αόριστες καταγγελίες και την «εύκολη» απάντηση «δεν εννοούσα εσένα».
Επίσης να μας πουν τα συγκεκριμένα θιγμένα άτομα αν επιλέγουν συγκεκριμένα μέσα για τις διαρροές τους, αν νιώθουν την ανάγκη να απευθυνθούν εκεί που νιώθουν βολικά και μπορεί να «εξυπηρετηθούν» επικοινωνιακά.
Είναι από τις ελάχιστες φορές που τοποθετούμαι δημόσια για ένα τόσο ευαίσθητο θέμα που φυσικά με αφορά ως δημοσιογράφο γιατί νιώθω ότι κάπου έχουμε χάσει το μέτρο.
Με ενοχλεί να μπαίνω σε ένα κοινό παρανομαστή με όσους «υπηρετούν» συγκεκριμένα συμφέροντα, όσους είναι εγκέφαλοι σκοτεινών καταστάσεων κτλ, κτλ.
Από την άλλη όλοι έχουμε δικαίωμα στην διαφορετική άποψη, εφόσον είναι ενυπόγραφη και τεκμηριωμένη με επιχειρήματα και όχι με προσωπικές αναφορές.
Ωστόσο θα παρακαλούσα όλους αυτούς που κόπτονται για το δικαίωμα της ενημέρωσης, να κοιταχτούν στον καθρέφτη για να δουν αν πραγματικά τροφοδοτούν αυτό τον τρόπο διαπλοκής τον οποίον καταγγέλλουν.
Αλλοίμονο αν φτάσουμε σε ένα σημείο να μην μπορούμε να εκφράσουμε την άποψη μας.
Το θέμα είναι ότι όπως όλοι γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις. Παρασκήνιο, διαπλοκή το οποίο θα μπορούσαμε άνετα να καταγράψουμε. Είναι μικρή η κοινωνία μας.
Δεν επιλέγουμε αυτό τον δρόμο της δημοσιογραφίας, γιατί θέλουμε να υπηρετούμε την ενημέρωση. Όλοι κρινόμαστε τα γραπτά μας και οι συνεντεύξεις μας είναι η παρακαταθήκη μας.
Η κοινωνία ωστόσο δεν θέλει να παρακολουθεί κοκορομαχίες στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης αλλά λύσεις στα οξυμένα προβλήματα που μας απασχολούν όλους.