ΠΕΜΠΤΗ 13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014
ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ
(LES MISERABLES) Διάρκεια 158′
Σκηνοθεσία: Τομ Χούβερ
Παίζουν: Χιου Τζάκμαν, Ράσελ Κρόου, Ανν Χαταγουεϊ
Η καινούργια ταινία του βραβευμένου με Όσκαρ Τομ Χούπερ (“Ο Λόγος του Βασιλιά”) συνιστά μεταφορά στη μεγάλη οθόνη του πολύ επιτυχημένου θεατρικού μιούζικαλ Οι Άθλιοι, βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτορος Ουγκώ, το οποίο, έχουν παρακολουθήσει πάνω από 60 εκατομμύρια άνθρωποι σε 42 χώρες.Στον κεντρικό ρόλο του Γιάννη Αγιάννη θα δούμε τον Χιού Τζάκμαν, που έχει αποδείξει τις φωνητικές του δυνατότητες. Το καστ συμπληρώνουν η Αν Χάθαγουεϊ στο ρόλο της Φαντίνα, ο Ράσελ Κρόου σε εκείνον του Ιαβέρη και η απαστράπτουσα (και με σπουδές τραγουδίστριας)Αμάντα Σέιφριντ του Mamma Mia! που υποδύεται την Τιτίκα. Στους ρόλους των κακών Θεναρδιέρων η Έλενα Μπόναμ Κάρτερ και ο Σάσα Μπάρον Κοέν, ενώ πολλοί ηθοποιοί από την επιτυχημένη, εδώ και χρόνια, θεατρική παράσταση έρχονται να προσδώσουν ακόμα μεγαλύτερη αίγλη σε μια ταινία που σίγουρα θα ενθουσιάσει το κοινό. Μια μοναδική, Οσκαρικών προδιαγραφών, καλλιτεχνική εμπειρία
Το έργο εστιάζει στις προσπάθειες του πρωταγωνιστή Γιάννη Αγιάννη (Χιου Τζάκμαν), ενός πρώην καταδίκου, ο οποίος προσπαθεί να επανεντάξει τον εαυτό του στην κοινωνία, καταλήγοντας να γίνει δήμαρχος μιας πόλης της Γαλλίας, μολονότι σε όλο το έργο καταδιώκεται από τον αδίστακτο αστυνομικό Ιαβέρη. Μετά από χρόνια ο Αγιάννης γνωρίζει τη Φαντίν, η οποία, αφού απολύθηκε από το εργοστάσιο όπου δούλευε όταν μαθεύτηκε ότι έχει εξώγαμο παιδί, κατέληξε στην πορνεία. Πριν πεθάνει, η Φαντίν παρακαλά τον Γιάννη Αγιάννη να φροντίσει το παιδί της, τη μικρή Κοζέτ. Τότε όλα αλλάζουν για τον ήρωα, ακόμα μια φορά.
Οι Άθλιοι (1862), το μυθιστόρημα του Γάλλου συγγραφέα Βίκτορος Ουγκώ αποτελεί ένα από τα δημοφιλέστερα μυθιστορήματα του 19ου αιώνα. Πραγματεύεται τις ζωές πολιτών της Γαλλίας, οι οποίες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, για μια περίοδο άνω των είκοσι ετών, που περιλαμβάνει τους ναπολεόντειους πολέμους, αλλά και τις δεκαετίες που ακολούθησαν. Το έργο εστιάζει στις προσπάθειες του πρωταγωνιστή Γιάννη Αγιάννη, ενός πρώην καταδίκου, γνωστού στη φυλακή με τον αριθμό 24601, ο οποίος προσπαθεί να επανεντάξει τον εαυτό του στην κοινωνία, και επιπλέον μελετά την επίδραση των πράξεων του ήρωα για χάρη της κοινωνικής αναγνώρισης. Στο μυθιστόρημα εξετάζεται η φύση του καλού και του κακού και ο νόμος σε μία εκτεταμένη ιστορία που περιλαμβάνει θέματα όπως την ιστορία της Γαλλίας, την αρχιτεκτονική του Παρισιού, την πολιτική, την ηθική φιλοσοφία, το νόμο, τη θρησκεία και τα είδη και τη φύση του έρωτα και της οικογενειακής αγάπης. Οι Άθλιοι είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό κυρίως μέσω της πληθώρας των θεατρικών και κινηματογραφικών τους μεταφορών, με διασημότερη το ομώνυμο μιούζικαλ, το οποίο είναι ευρέως γνωστό ως «Λε Μιζ» (Les Miz).
Η ταινία είναι βασισμένη στο ομότιτλο μιούζικαλ των Αλέν Μπουμπλίλ, Κλοντ-Μισέλ Σόνμπεργκ (οι οποίοι έγραψαν και ένα τραγούδι αποκλειστικά και μόνο για την κινηματογραφική μεταφορά-Suddenly) και Χέρμπερτ Κρέτζμερ (που υπογράφει τους στίχους), το οποίο με τη σειρά του βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Βίκτωρος Ουγκώ. Η ιστορία του μιούζικαλ ξεκίνησε το 1978, με τους συνθέτες να ξεκινούν τη μουσική προσαρμογή του έργου του Ουγκώ, που ανέβηκε πρώτη φορά το 1980 στα γαλλικά. Το πρώτο μεγάλο θεατρικό ανέβασμα του μιούζικαλ, που σηματοδοτεί και τυπικά την έναρξη της πολύχρονης πετυχημένης θεατρικής πορείας του-που ξεπέρασε ακόμα και το ρεκόρ που μέχρι πρότινος κατείχε το μιούζικαλ Cats, έλαβε χώρα το 1985 στο Λονδίνο.
Oι Άθλιοι του Τομ Χούπερ ήταν υποψήφιοι για 8 βραβεία Όσκαρ
Η Μαριλένα Ιωάννου από το cine.gr έγραψε
Οι «Άθλιοι» είναι ένα μυθιστόρημα που συγκαταλέγεται δικαίως στα καλύτερα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Φέροντας την υπογραφή ενός εξαίρετου συγγραφέα, του Victor Hugo, το κείμενο διέπεται από ρεαλισμό, οικουμενικότητα και διαχρονικότητα, κάτι που έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην παγκόσμια αποδοχή του. Έτσι, το 1978, οι Alain Boublil και Claude-Michel Schonbergμεταφέρουν επί σκηνής σε μορφή μιούζικαλ αυτό το αριστούργημα, σημειώνοντας τεράστια επιτυχία, γεγονός που κατέστησε τη συγκεκριμένη παραγωγή μια από τις δημοφιλέστερες επιλογές για μια μελλοντική κινηματογραφική μεταφορά. Ο λόγος που η πραγματοποίηση αυτού του ονείρου άργησε τόσο πολύ, δεν είναι άλλος από την επιθυμία να μεταφερθεί όσο το δυνατόν πιο άρτια κι ορθά στο μεγάλο πανί. Εν έτει 2012, λοιπόν, το όνειρο υλοποιείται και μια κινηματογραφο-θεατρική υπερπαραγωγή γεννιέται.
Οι ήρωες του έργου, όπως όλοι οι άνθρωποι, ταλαντεύονται ανάμεσα στο καλό και το κακό, πάσχουν, βοηθούν, εξαθλιώνονται και διεκδικούν ό,τι καλύτερο μπορούν με τα μέσα που τους δίνονται. Μέσα από μια πολυπρόσωπη ιστορία που εκτυλίσσεται σε μια περίοδο 20 ετών, παρουσιάζεται η συνεχής αποδόμηση της κοινωνίας, και με τη συνοδεία του Γιάννη Αγιάννη (Hugh Jackman), ο θεατής θα συναναστραφεί διάφορους χαρακτήρες που αγωνίζονται για μια θέση στη ζωή. Ως πρωταγωνιστή, λοιπόν, γνωρίζουμε έναν άντρα που αναγκάζεται κάποια στιγμή στη ζωή του, για να θρέψει τον ανιψιό του, να παρανομήσει κλέβοντας ένα καρβέλι ψωμί. Ο ήρωάς μας όμως συλλαμβάνεται, καταδικάζεται για την εγκληματική του πράξη και στιγματίζεται εφ όρου ζωής. Στην προσπάθειά του να δραπετεύσει από αυτόν τον κλοιό που του στερεί την όποια ευκαιρία να ορθοποδήσει, σκίζει τα χαρτιά του, ξεγράφοντας από την ζωή τον λωποδύτη Γιάννη Αγιάννη και ξεκινά μια νέα αρχή, βοηθώντας τους συνανθρώπους του και φτάνοντας στο σημείο να εκλεγεί δήμαρχος. Ποτέ του όμως δεν ξεχνά την καταγωγή του και ποτέ δεν παύει να προσφέρει, γεγονός που τον καθιστά έναν από τους πιο εξαίρετους αντι-ήρωες όλων των εποχών.
Οι υπόλοιποι χαρακτήρες που γνωρίζουμε σταδιακά κι αναλύονται λιγότερο ή περισσότερο από τους κινηματογραφικούς δημιουργούς, ανταποκρίνονται με τη σειρά τους στο ίδιο μοτίβο. Προσεκτικά επιλεγμένοι και κουβαλώντας ο καθένας στις πλάτες του ένα ξεχωριστό φορτίο, μοιάζουν οικείοι στον κινηματογραφικό θεατή, καθώς οι ελπίδες, οι προσπάθειες και οι φόβοι του καθενός είναι πανομοιότυποι με τους δικούς μας, ωθώντας μας ν’ανασύρουμε απ’τη μνήμη μας προσωπικά βιώματα και να μετέχουμε στην κάθε ξεχωριστή ιστορία.
Από σκηνοθετικής απόψεως, ο Tom Hooper έχει κάνει αριστουργηματική δουλειά, κατορθώνοντας ν’ αποδώσει εξίσου καλά τη λογοτεχνική, αλλά και τη θεατρική ατμόσφαιρα, μέσα από μια κινηματογραφική ματιά. Η επιλογή των ηθοποιών που ενσαρκώνουν τους βασικούς, αλλά και τους δευτερεύοντες ρόλους επίσης, μοιάζει να είναι η καταλληλότερη που θα μπορούσε να γίνει, αφού εκτός του Hugh Jackman, ο οποίος έχει την ευκαιρία να ξεδιπλώσει το ταλέντο του, επιδεικνύοντας παράλληλα και τις φωνητικές του ικανότητες καθόλη τη διάρκεια της ταινίας, όλοι οι υπόλοιποι συγκλονίζουν με τις σύντομες ερμηνείες τους, μαγεύοντας και συγκινώντας το κοινό. Τέλος, αξίζει ν’ αναφέρει κανείς την υπέροχη μουσική προσαρμογή, αλλά και προσθήκη που έχει γίνει στο συγκεκριμένο κινηματογραφικό εγχείρημα.
Αν κι ομολογώ ότι σπανίως μαγεύομαι από μουσικοχορευτικά δρώμενα, τόσο στον θεατρικό, όσο και στον κινηματογραφικό χώρο, οι «Άθλιοι» συγκαταλέγονται στα έργα που είναι αδύνατον να τα προσπεράσει κανείς, χαρακτηρίζοντάς τα κάτι λιγότερο από ονειρικά. Όντας δουλεμένοι, μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια σε όλους τους τομείς, οι «Άθλιοι» του Tom Hooper είναι ένα έργο που θα ξετρελάνει εξίσου τους λάτρεις των μιούζικαλ, των κλασικών έργων αλλά και των υπερπαραγωγών.
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ
Υπέροχο. Αληθινός κινηματογράφος, και ό,τι περιμένει κανείς από τον αμερικάνικο κινηματογράφο. Δε μου αρέσουν τα musical, αλλά το λάτρεψα. melena
Μία υπέροχη ταινία που την “εφτύσαν” τα μεγάλα Multiplex.Η ταινία είναι υπέροχη σε όλους τους τομείς ( πλην υποτιτλισμών ). Καιρό Είχα να ευχαριστηθώ ένα ποιοτικό κινηματογραφικό υπερθέαμα. Όσο για το βιβλίο δεν υπάρχουν κουβέντες, επίκαιρο όσο ποτέ. sitsero
Εξαιρετική ταινία! Ένα αριστούργημα που όλοι πρέπει να δούνε μείνετε απαθείς στις αφελείς κριτικές. Η ταινία αξίζει πολλά όσκαρ, για κοστούμια, σκηνικά, μουσική, Α’ ανδρικού ρόλου κ.λ.π. Είχα να δω χειροκρότημα σε ταινία(!) πάνω από εικοσεατία και μάλιστα στο Ολύμπιονdiabol
Την Πέμπτη 20/11
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ